سودیر ناندگانکار، منتقد و کارشناس قدیمی سینمای هند، دبیر جشنواره فیلم‌های آسیایی «چشم سوم» است که امسال هفتمین دوره آن در شهر مومبای برگزار می‌شود. این جشنواره را «بنیاد فیلم آسیا» برگزار می‌کند که علاوه بر دو بخش رقابتی برای فیلم‌های بلند و فیلم‌های اول و دوم کارگردانان، مسابقه فیلم‌های کوتاه داستانی نیز در برنامه‌های خود دارد.
سودیر ناندگائونکار در شصتمین دوره جشنواره فیلم کن عضو هیات داوری فیپرشی بوده و در این گفت‌وگو درباره جشنواره «چشم سوم»، سینمای هند و دیگاهش به سینمای ایران سخن می‌گوید.
سینمای تاجیکستان، سینمای نوپایی است. بسیاری از سالن‌های سینما از زمان شوروی سابق باقی مانده‌اند؛ اما در این چند سال جوانان تاجیک در پی احیای سینما هستند.
تاسیس جشنواره فیلم «دیدار» در سال۲۰۰۵ با حمایت «محسن مخملباف» شاید یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های این سینما طی چند سال گذشته باشد.
امسال سومین جشنواره «دیدار»از ۲۱ تا ۲۵ مهرماه با نمایش دو فیلم ایرانی در دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار می‌شود.
چندی پیش «صفر حق‌دادوف» مدیر «دیدار» برای امضای تفاهمنامه همکاری‌های مشترک به تهران سفر کرده بود. وی در این گفت‌وگو از برنامه‌های مختلف جشنواره و سینمای تاجیکستان می‌گوید.
مرجان ریاحی – اپسالا: هشتمین «جشنواره فیلم یاری» امروز در اپسالا افتتاح شد. یاری که همه ساله درآمد حاصل از فروش بلیت فیلم‌های حاضر در جشنواره را برای حمایت از کودکان نیازمند ایرانی صرف می‌کند، امسال 10 فیلم کوتاه و مستند و 8 فیلم بلند را به نمایش می‌گذارد.
فریبا حاج‌میرزاعلی دبیر جشنواره هدف از برگزاری یاری را شناساندن فرهنگ و هنر ایران، شناساندن انجمن یاری و جذب یاری کننده جدید برای کمک به کودکان نیازمند ایرانی عنوان می‌کند. جشنواره یاری تا ۱۹ مهرماه در شهرهای اوپسالا، استکهلم و وستروس به کار خود ادامه خواهد داد.
وبلاگ محسن قادری یکی از اولین و جدی‌ترین وبلاگ‌های فارسی زبان است که به سینمای مستند جهان می‌پردازد. این وبلاگ با شور و علاقه‌ای مدام، مانند حلزون یک هایکوی شرقی آرام‌آرام از کوه مرتفع سینمای مستند بالا می‌رود و سعی دارد فضایی پایه‌ای از سینمای غیرداستانی در اختیار مخاطب علاقه‌مند بگذارد. او که در پاریس بر روی تزی درباره سینمای مستند کار می‌کند، در به کار بردن لغات و اصطلاحات بسیار دقیق است و به دگرگونی نام‌ها و واژه‌ها در تاریخ مستندسازی اهمیت خاصی می‌دهد.
آشنایی بیشتر با او و دنیای کوچکی که آرام و با وسواس می‌سازدش از این جهت اهمیت دارد که در این فضای بی‌رونق تحلیل و مطالعه فیلم مستند، او یکی از کسانی است که در آینده می‌توان بر توانایی‌ها و عشقش به این گونه از سینما حساب کرد. او با خوشرویی تمام، مصاحبه با من را پذیرفت و این مصاحبه کتبی در شهریور هشتاد و هفت از مسیر مجازی تهران به پاریس انجام گرفت.
