اشاره
این نخستین معرفی فیلم در پی فراخوان «پایگاه خبری فیلم کوتاه» است. همانطور که پیش از این اعلام شده بود، در نخستین مرحله تعدادی از فیلم های ارسال شده توسط  تحریریه این پایگاه خبری برای معرفی هفتگی انتخاب شدند. فیلمسازانی که تمایل دارند از این فرصت بهره مند شوند، می توانند آثار خود را به آدرس تهران، صندوق پستی 157/17185 ارسال کنند.

سنگ قبر بزرگان!

دوباره زندگی روایت سرگشتگی آدمهاست.روایت زندگی مرد تنهایی که همسر و فرزندانش پیش از جنگ ایران و عراق از کشور رفته اند،مادرش بعد بازگشت او از جبهه فوت کرده و حالا پدر را از دست داده است.

مرد که پدر را تنها بهانه زندگی می داند،تصمیم می گیرد در آخرین روز اقامتش در ایران به مزار پدر در جوار امامزاده طاهر سر بزند و با او خداحافظی کند.
اما از همان تیتراژ ابتدای فیلم،که بر روی عکس هایی از بزرگان ادبیات،موسیقی و...می آید،پیداست هدف فیلمساز چیز دیگریست.حضور مرد بر مزار پدر و خداحافظی از او بهانه ای است برای سر زدن به بزرگان ایرانی،که در قبرستان امامزاده طاهر در خاک خفته اند.
فیلم در واقع ادای احترامی است به آنها و انوشیروان مسعودی کارگردان 15 ساله این اثر خیلی خوب از پس این کار بر آمده است.

نمایی عمومی از امامزاده و قبرستان اطرافش مقدمه ای است برای ورود مرد به قبرستان.مرد پس از حضور بر مزار پدر،به گشت و گذار در میان قبرها می پردازد.
فیلم در این صحنه ها تنها با استفاده از صداگذاری و افکت بر روی نمای سنگ قبرهای بزرگانی مانند:احمد شاملو،احمد محمود ،غلامحسین بنان و... پیش می رود.
تماشاگر در این صحنه ها تا دقایقی مانند شخصیت اصلی داستان سر در گم است تا بالاخره در می یابیم،فرم و محتوا در این فیلم با هم آمیخته شده است و فیلمساز قصد ندارد به جز نمای سنگ قبرها تصویر دیگری به تماشاگر بدهد.
کل اطلاعات فیلم درباره این شخصیت ها تا انتها،تنها از طریق صدای آنها به تماشاگر منتقل می شود.
دوباره زندگی داستانی مستند نماست.شاید بتوان گفت فیلم منهای فصل آغازین که به معرفی شخصیت اصلی می پردازد ، مستند است.ایده اصلی فیلم (سر زدن به بزرگان در قبرستان) ایده جالبی است.ایده ای که با یک پرداخت سنجیده تر،می توانست،فیلمی ماندگار بسازد.
فصل پایانی فیلم،یکی از نکات قابل توجه آن است.شخصیت اصلی فیلم بعد از گشت و گذار در قبرستان و مرور خاطرات،تصمیم می گیرد در ایران بماند. نمایی از یک ردیف درخت بلند،حرکت سریع یک قطار و سرود ای ایران بر روی تیتراژ پایانی فیلم،ایده بلند پروازانه ای است که تقریبا از اواسط فیلم قابل پیش بینی بود.
اما آن چیز که مسلم است،دوباره زندگی با یک تدوین صبورانه تر،فیلم بهتری خواهد شد.فیلم اگر تنها به استفاده از صداگذاری و افکت برای معرفی شخصیت های خفته در قبرستان،بسنده نمی کرد، قطعا تاثیر بیشتری می گذاشت.

نویسنده و کارگردان:انوشیروان مسعودی.
تصویربردار:محمد محمودی.
مدیر تولید:شهین سیار.
تدوین صدا و تصویر:فرزاد مولازاده.
مشاور فیلمنامه:کیومرث مسعودی.
تهیه کننده:شهین سیار.
با حضور:کیومرث مسعودی.