محمد آفریده گفت: شاید به جای عنوان سینمای معناگرا باید دنبال این بگردیم که سینمای فرهنگی و ملی داشته باشیم، سینمای فرهنگی و ملی یک پشتوانه دارد و تعبیر بهتری برای سینمای مورد نظر ماست.
وی درباره تعریف خود از سینمای معناگرا گفت: قبل از رسیدن به تعریف مشخص باید یک مقدمه و پسزمینه داشته باشیم. جهان هستی و آفرینش خداوند بامعناست و بدون معنا ما چیزی در عالم نداریم.
آفریده افزود: هیچ فعالیت هنری در عالم بدون معنا نیست و همه هستی و پدیده‌ها و هر کاری که در عالم انجام می‌شود به نحوی دارای معناست. اما این که آن معانی که ما دنبالش هستیم چه چیزی است جای بحث دارد. شاید به جای عنوان سینمای معناگرا باید دنبال این بگردیم که سینمای فرهنگی و ملی داشته باشیم، سینمای فرهنگی و ملی در واقع یک پشتوانه دارد و اگر به جای لفظ سینمای معناگرا بگوییم سینمای فرهنگی ملی شاید تعبیر بهتری باشد و سینمای بااهمیت‌تری محسوب می‌شود.
آفریده خاطرنشان کرد: عنوان سینمای معناگرا بیشتر از زاویه مسئولان شکل گرفته و نشان از علاقمندی آنها به این موضوع دارد. شاید بخواهند یک تصویری از آن سینمایی که در ذهنیت و ایده‌آل‌ها و آرمان‌ها وجود دارد ارائه کنند. قبل از اینکه بگوییم سینمای چه و چه باید در بدنه یک فضاسازی انجام بدهیم و جریان‌سازی کنیم و این جریان اگر از دل مجموعه جوشیده شود ما به آن سینمایی می‌رسیم که شایسته ایران اسلامی است.
تهیه‌کننده برنامه سینمای دیگر در مورد نظری که منتقدان سینمای معناگرا درباره مخاطب نداشتن این نوع سینما ارائه می‌کنند گفت: سینمایی که شایسته ایران اسلامی و فرهنگ بالنده‌اش است، سینمایی است که اتفاقاً ارادت ویژه‌ای به مخاطب دارد و اساسا این ارتباط سینما با مخاطب است که آن را زنده نگه می‌دارد و اگر ما یک سینمای خیلی خاص روشنفکری جدای از مردم داشته باشیم و هر عنوانی هم رویش بگذاریم سینما تبدیل به یک سینمای گلخانه‌ای می‌شود.