ترجمه: فرزاد شهاب

«پایگاه خبری فیلم کوتاه»: الیوت گرو (Elliot Grove) بنیانگذار جشنواره فیلم «ریندنس» و The British Independent Film Awards و تهیه‌کننده بیش از 700 فیلم کوتاه می‌گوید: به عنوان کسی که فیلم‌های خود را به جشنواره‌های بسیاری ارسال کرده‌ام، می‌فهمم که جشنواره‌ها می‌توانند فیلمسازان را اذیت کنند. اما حالا که به عنوان مدیر جشنواره ریندنس در این سمت هستم می‌توانم بگویم، فیلمسازان هم کارهای زیادی می‌کنند که جشنواره‌ها را آزار می‌دهد.
حالا نکته‌هایی که به نظرم مورد تنفر جشنواره‌ها از فیلمسازان است را لیست کرده‌ام.

1. فیلمسازانی که قوانین و مقررات جشنواره را مطالعه نمی‌کنند
هر جشنواره‌ای هدفی از وجود خود دارد و قوانین خاصی را تعیین می‌کند تا مطمئن شود هیچکس وقت خود را تلف نمی‌کند. نمی‌توانید تصور کنید که ما چقدر تماس تلفنی و ایمیل از طرف فیلمسازان دریافت می‌کنیم که به طور واضح قوانین و مقررات جشنواره ما را مطالعه نکرده‌اند.
داشتن سوال‌های منطقی بحث دیگریست و ما، همانند تمام جشنواره‌های دیگر، پذیرای این نوع تماس‌ها هستیم؛ اما بعضی فیلمسازان هیچوقت زمانی برای تحقیق درباره مشخصات جشنواره‌هایی که فیلم‌هایشان را ارسال می‌کنند صرف نمی‌کنند و به تلخی از عدم انتخاب فیلمشان در جشنواره گله می‌کنند.
2. فیلمسازانی که فرم ثبت فیلم را کامل پر نمی‌کنند
فیلمسازانی که فقط بخشی از فرم‌های ثبت فیلم را پر می‌کنند، باعث دو چیز می‌شوند: اول اینکه فیلمشان داوری نخواهد شد و وارد توده «فرم‌های ثبت ناتمام» می‌شود که بررسی نخواهند شد و دوم آنکه وقت مدیران سایت ما را برای پیدا کردن اطلاعات فیلمشان می‌گیرند.
لطفا فرم‌ها را پر کنید. اگر معنای اصطلاح خاصی را نمی‌دانید، چرا قبل از تماس با کارآموزان ما و گیج کردنشان، به عنوان مثال معنای Aspect Ratio (نسبت تصویری) را گوگل نمی‌کنید؟
3. فیلمسازانی که ایمیل و شماره تماس نادرست ارسال می‌کنند
واقعا چقدر سخت است که مطمئن شوید اطلاعات تماستان درست وارد شده است؟ حرفه‌ای باشید!
4. فیلمسازان غیرقابل دسترس
وقتی تمام زحمات ارسال فیلمتان به جشنواره را کشیده‌اید، حداقل انتظار ما این است که در طول یک زمان منطقی، پاسخگو باشید. (به عنوان مثال 24 ساعت)
نمی‌توانم بگویم چند بار شده که مجبور شده‌ام ایمیل‌های زیادی بفرستم، تماس بگیرم، پیغام بگذارم و یا با یکی دیگر از عوامل فیلم تماس بگیرم تا بتوانم اطلاعات مهمی درباره فیلم را از تهیه کننده و کارگردان دریافت کنم! بعضی وقت‌ها تسلیم می‌شویم. فیلم را نمایش نمی‌دهیم!
5. فیلمسازان بسیار در دسترس
آن طرف سکه هم صدق می‌کند. مامور پست ما به شوخی می‌گوید زمانی که تائیدیه دریافت بسته دیسک فیلم را در کامپیوتر وارد می‌کند؛ تماس فیلمسازان شروع می‌شود برای اینکه: 1. ببینند آیا بسته دریافت شده است؟ 2. داوری ما راجع به فیلم چیست؟ 3. چرا ما رسیدن فیلم را در پایگاه داده خود ثبت نکرده‌ایم؟
خدایا! بسته تازه سه دقیقه پیش رسیده است!
یکی دیگر از تماس‌هایی که از آن متنفریم، فیلمسازان نگرانی هستند می‌پرسند فیلمشان را دیده ایم یا نه.
6. فیلمسازانی که با عوامل خود دعوا دارند
ما هرسال حدود 10 الی 20 فیلم دریافت می‌کنیم که بعدا از حضور در جشنواره انصراف می‌دهند یا بیرون انداخته می‌شوند! آن هم به این خاطر که فردی فیلم را برای جشنواره ارسال کرده است که حق قانونی ارسال فیلم به جشنواره را نداشته و یا اجازه بقیه عوامل و بازیگران را جویا نشده است.
این چیزی است که قبل از فیلمبرداری باید توافق کنید! نه زمانی که یکی از عوامل فیلمتان می‌شنود که فیلمتان در راه جشنواره است!
7. فیلمسازانی که وضعیت حقوق مالکیت موسیقی خود را روشن نکرده‌اند
جشنواره‌هایی مانند ریندنس تا زمانی که حقوق مالکیت موسیقی‌های استفاده شده در فیلمتان روشن نشده باشند نمی‌توانند فیلمتان را نمایش دهند. اگر مچ ما را بگیرند، این شمای فیلمساز نیستید که با حکم سنگین قانونی آن روبرو می‌شوید، بلکه جشنواره و سالن نمایش دهنده فیلم هستند.
می‌توانم بگویم که بیش از نیمی از فیلم‌ها که وارد جشنواره نمی‌شوند، به دلیل وضعیت نامشخص مالکیت آثار موسیقی در فیلم است. تمامی موسیقی‌هایی که در فیلم شما استفاده می شوند (از جمله موسیقی متن و موسیقی‌های داخل صحنه) می‌بایست توسط آهنگساز فیلم ساخته شده باشند و یا از صاحب اثر، اجازه استفاده از آن گرفته شده باشد.
8. فیلمسازانی که دیسک‌های فیلم خراب می‌فرستند
می‌دانم کار سختی است که تمام دیسک‌های بلو-ری که از فیلمتان کپی می‌کنید را چک کنید و از سلامت آن مطمئن شوید، اما هیات انتخاب جشنواره از دیدن دیسک‌های فیلم خراب بسیار آزرده می‌شوند. می‌دانم که تقصیر شما نیست که فرد دیگری اشتباه کرده است و هیات انتخاب هم این را می‌داند؛ اما حالا فیلم شما به آخر صف خواهد رفت و باید امیدوار باشیم شما پاسخگو باشید (نکته شماره 4) و بتوانید تا اتمام زمان داوری دیسک جدیدی را به ما برسانید. (این نکته در این دوران ارسال فیلم به صورت اینترنتی، راجع به لینک‌های دانلود ناسالم هم صدق می‌کند)
9. فیلمسازانی که از ما می‌خواهند فیلمشان را بر روی DVD ببینیم
یعنی منظورتان این است فیلمتان را بر روی یک کامپیوتر قدیمی ببینیم که قابلیت پخش DVD داشته باشد و ممکن باشد قسمتی از فیلم را رد کرده و یا گیر کند؟ آیا این چیزی است که می‌خواهید؟ (در این دوران ارسال اینترنتی، این نکته راجع به نسخه‌های کیفیت پائین از فیلم هم صدق می‌کند)
10. فیلمسازانی که تصاویر تولید بد می‌فرستند
سخت‌ترین کار ما پیدا کردن عکس‌های تولید (Production Stills) مناسب (عکس‌های گرفته شده از صحنه و یا پشت صحنه فیلمبرداری) است تا بتوانیم در کاتالوگ جشنواره چاپ کنیم که برای پخش کننده‌ها و ایجنت‌ها هم ارسال و در سایت ما منتشر خواهد شد.
ما از سه سال پیش چاپ تصویر کارگردان‌ها را در کاتالوگ متوقف کردیم، زیرا تصاویری که از کارگردان‌ها دریافت می‌کردیم، انگار از عکس پرسنلی دوران نوجوانیشان استفاده شده بود! صنعت فیلم و سرگرمی است، عکس‌های تولید شما می‌بایست جذاب باشند.
11. فیلمسازان بدون شبکه اجتماعی
اگر فیلمسازان شبکه اجتماعی داشته باشند، کار جشنواره‌ها بسیار آسان می‌شود و خود فیلمسازان می‌توانند دنبال کنندگان خود را از نمایش فیلمشان در جشنواره مطلع کنند.
در جشنواره ریندنس ما با فیلمسازان همکاری می‌کنیم که تا جای ممکن سالن‌های نمایش را پر کنیم. به خاطر داشته باشید که همه جشنواره‌ها بودجه‌های بازاریابی محدودی دارند و هرچقدر بیشتر بتوانید کمک کنید، نمایش فیلمتان موفق تر خواهد بود.
12. فیلمسازان بدون کیت مطبوعاتی
ریندنس همانند بیشتر جشنواره‌ها فیلم‌ها را بر اساس کیفیت آنان ارزیابی می‌کند. وقتی فیلمی برای نمایش در جشنواره انتخاب می‌شود، بررسی می‌شود و برای هر فیلم یک کمپین تبلیغاتی ایجاد می‌شود که کار بسیار طاقت فرسایی است.
فیلمسازانی که درکی از این قلاب‌های تبلیغاتی و استراتژی‌هایی که بازاریابان به دنبالشان هستند ندارند؛ مانع از موفقیت نمایش جشنواره‌ای خود می‌شوند.
کیت مطبوعاتی (Press Kit) مجموعه‌ای از تمام موادی است که می‌تواند برای خبرنگاران و تبلیغات یک فیلم استفاده شود. اطلاعاتی مانند خلاصه داستان، بیوگرافی کارگردان و عوامل، مصاحبه‌ها، عکس‌ها و ویدئوهای تبلیغاتی، خبرهای مربوط به فیلم و... که می‌تواند در راستای تبلیغات و معرفی بهتر فیلم به خبرنگاران و مسئولان جشنواره مفید باشد.
13. فیلمسازان بد دهان
ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا همه نمایش فیلم‌ها موفق باشند. در جشنواره‌ای مانند ریندنس که هر سال با بیش از 300 فیلم و 250 فیلمساز از 36 الی 40 کشور جهان برگزار می‌شود، یک چالش برنامه ریزی بزرگ است و بعضی وقت‌ها ما اشتباهی می‌کنیم. این به آن معنا نیست که ما از فیلم شما متنفریم، اما قطعا وقتی که ما در تلاشیم مشکل شما را حل کنیم و نمی‌توانید با ادب باشید، قطعا از شما متنقر می‌شویم!
من هر سال به 3 تا از بزرگترین جشنواره‌های فیلم اروپا می‌روم، روتردام، برلین و کن، هر سال و در هر جشنواره یک اتفاقی رخ می‌دهد. این بخشی از نمایش فیلم‌ها در جشنواره است.
14. فیلمسازان که نقش جشنواره‌ها را نمی‌فهمند
وظیفه ما تلاش و تحویل سالنی پر از بیننده برای تحسین فیلم شماست. هدف شما تحویل فیلمی تحسین برانگیز و سرگرم کننده است و اگر در جشنواره حضور دارید، برای مصاحبه و جلسات پرسش و پاسخ بعد از نمایش فیلمتان در دسترس باشید.
هدف هردو ما، هم فیلمساز و هم جشنواره این است که استعداد شما کشف شود! (همان که کسی به شما چک فیلم بعدیتان را بدهد). اینگونه هردوی ما می‌توانیم بگوییم که این فیلمی است که در جشنواره ریندنس کشف شده است و رزومه هردومان را پربارتر کنیم.
15. فیلمسازانی که سرشان کلاه می‌رود
کلاه بردارانی وجود دارند که قصد دارند مابین فیلمساز و جشنواره قرار بگیرند و به خاطر چیزی که آن را تخصص و تجربه خود می‌خوانند؛ هزینه‌ای دریافت کنند. تا جایی که من می‌دانم هیچکس در فضای جشنواره‌ای به این افراد واسطه اعتماد ندارد، علاقه ندارد و نیازی ندارد. از آنها دور بمانید و حواستان باشد قربانی این کلاه برداری نباشید!
16. فیلمسازانی که روابط را نادیده می‌گیرند
صنعت سینما تماما حاصل روابط است و همینطور حاصل در ارتباط بودن از طریق شبکه‌های اجتماعی. وقتی در جشنواره هستید، شما نه تنها گروه اجرایی خسته و پرکار جشنواره، بلکه با فیلمسازان بسیاری ملاقات می‌کنید که احتمالا آن‌ها هم بسیار خسته و پرکار هستند! دوستی‌ای می‌تواند شکل بگیرد و اگر قدر روابط و آشنایی‌هایی که در جشنواره بدست آورده‌اید را بدانید، احتمال زیادی وجود دارد که آن‌ها را در جشنواره‌های دیگری ببینید و شاید سالها بعد در اسکار. قدر روابطی که در جشنواره‌ها پیدا می‌کنید را بدانید و از آنها استفاده کنید.
سخن پایانی
وقتی نوشتن این متن را شروع کردم نمی‌دانستم فیلمسازان به چند روش من را اذیت کرده‌اند، آنطور که به نظر می‌رسد به 16 روش!
فکر نکنید من غر می‌زنم یا شکایت می‌کنم، چون قطعا اینطور نیست. من 20 سال است که مدیریت جشنواره ریندنس را برعهده دارم و شانس ملاقات با جالب‌ترین افراد دنیا را داشتم؛ افرادی پر از انرژی، عشق و استعداد.
در جایگاه من بودن و تاثیر گرفتن از این همه افراد، شغل من را به بهترین در دنیا بدل می‌کند.

[email protected]
منبع: وب سایت جشنواره ریندنس