مهدی نورمحمدی مستندساز گفت: کشور ما چالش‌های محیط زیستی زیادی دارد و مستندسازهای ما می‌توانند به عنوان دیده‌بان‌های خوب خطرات را به جامعه منتقل کنند.
مهدی نورمحمدی کارگردان مستند آواز جغد کوچک در گفت‌وگو با خبرنگار «پایگاه خبری فیلم کوتاه» درباره این مستند گفت: آواز جغد کوچک دومین مستند حیات وحش من بعد از در پناه بلوط است. پیش تولید این کار را من از سال 92 آغاز کردم و در حال حاضر هم آخرین مراحل فنی‌ پس از تولیدش را پشت سر می‌گذارد، روز گذشته در اوکراین آهنگسازی‌اش انجام شد و امروز نیز آهنگ را روی کار می‌گذاریم و پس آن کار را به جشنواره «سینما حقیقت» ارسال خواهیم کرد.
کارگردان مستند در پناه بلوط ادامه داد: من تصمیم داشتم راجع به چالش‌های که پرنده‌ها در سرزمین ایران دارند فیلمی بسازم، البته به دنبال یک ساختار جدید هم بودم، ساختار قبلی من را راضی نمی‌کرد، اینکه گفتار روی کار بگذارم به نظرم جواب نمی‌داد. به همین دلیل هم فیلم 5 سال طول کشید، ما دوسال مشغول پیش‌تولید این اثر بودیم و سه سال هم تولید خود فیلم زمان برد. در نهایت من به این نتیجه رسیدم که فیلم از نگاه یک پرنده روایت شود. این پرنده را اول پرنده‌ای به نام جیجاق انتخاب کردم اما آن پرنده فتوژنیک، خوش چهره و برای من دراماتیک نبود و نمی‌توانستم قصه‌ام را با آن پیش ببرم. به همین دلیل در میانه راه من موضوع را تغییر دادم و به جغد کوچک رسیدم. جغدها موجودات جذابی هستند، مخصوصا جغد کوچک که خیلی هم باهوش است.
این مستندساز درباره موضوع مستندش نیز بیان کرد: داستان فیلم من در واقع داستان تنازع بقا و کشمکش مابین پرندگان و انسان است.
نورمحمدی با اشاره به وضعیت سینمای مستند کشور و رشدهایی که در سال‌های اخیر داشته گفت: سینمای مستند ما سرمایه‌های انسانی خوبی دارد و اگر واقعا به آن توجه شود حرف‌های زیادی برای گفتن در دنیا دارد. ما هر روز شاهد هستیم که در سینمای مستندمان اعتبار کسب می‌شود و چه در حوزه اجتماعی، چه حیات وحش و حوزه‌های دیگر جایزه دریافت می‌شود و اتفاق‌های خوب می‌افتد.
این مستندساز با بیان اینکه تنوع ژانر در سینمای مستند کمتر دیده می‌شود نیز تاکید کرد: اما در بحث تنوع مستندها متاسفانه، حوزه حیات وحش به دلیل هزینه‌های زیاد و زمان طولانی تولید و عدم تمایل اسپانسرها به حمایت از مستندهای حیات وحش کمرنگ شده است و شاید تعداد کل مستندسازهای ایران که کار فاخر حیات وحش می‌سازند به تعداد انگشتان دست هم نرسند. اما جا دارد در این حوزه بیشتر سرمایه‌گذاری شود چون ما واقعا به مستند حیات وحش نیاز داریم، البته به طور کلی به مستندهای محیط زیستی نیازمندیم چرا که کشور ما چالش‌های محیط زیستی زیادی دارد و مستندسازهای ما می‌توانند به عنوان دیده‌بان‌های خوب خطرات را به جامعه منتقل کنند.
او اضافه کرد: تنها جایی که از مستندهای حیات وحش حمایت می‌کرد تلویزیون بود که آن هم با بودجه‌های بسیار کم‌اش کسی سراغش نمی‌رود و حمایت‌ خودشان هم خیلی کم شده است. من مستند آواز جغد کوچک را برای تلویزیون و به سفارش سیمای استا‌ن‌ها، برای مرکز ایلام ساختم.
کارگردان آواز جغد کوچک ارزیابی‌اش از جشنواره «سینما حقیقت» را مثبت بیان کرد و گفت: من خیلی از جشنواره‌های دنیا را گشتم و در جشنواره‌های داخل ایران هم حضور داشتم. جشنواره «سینما حقیقت» به نظرم معتبرترین جشنواره حال حاضر ایران است که در عرصه بین‌المللی شناخته شده است. یعنی مستندسازان بیشتر نقاط دنیا اسم این جشنواره را می‌شناسند.
او ادامه داد: پایه‌ریزی خوبی برای «سینما حقیقت» شده و کار خوب ادامه داده شد. البته جا دارد که برای این جشنواره با این اعتبار برنامه‌ریزی‌های بیشتری شود، مخصوصا در عرصه‌های بین‌المللی و دعوت از فیلمسازهای مطرح دنیا که البته در سال‌های قبل این اتفاق‌ها افتاده، اما امیدوارم بیشتر هم بشود. در ایران بیشتر جشنواره‌ها سر و سامان خوبی ندارند. اما به عقیده من دست‌اندرکاران جشنواره «سینما حقیقت» جشنواره خوبی را در طی این سال‌ها برگزار کردند و کار را خوب پیش می‌برند و توانستند به یک استاندارد برسند.
دوازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران سینما حقیقت طی روزهای ۱۸ تا ۲۵ آذرماه ۱۳۹۷به دبیری سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد در سینما چارسو برگزار خواهد شد.