با ساخت سومین فیلم ناصر صفاریان با موضوع ترانه، پرونده سه‌گانه مستند ترانه‌های ایرانی به کارگردانی او پس از هشت سال بسته شد.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» صفاریان سومین فیلمش درباره ترانه را به پایان رساند.
من فقط شاعرم، جناب سروان! نام آخرین مستند این سه‌گانه است که درباره یغما گلرویی ترانه‌سراست. به گفته صفاریان، این یک فیلم بیوگرافی درباره این چهره فرهنگی نیست که بخواهد زندگی و تمام فعالیت‌های یک نفر را به نمایش بگذارد، بلکه فقط به موضوع ترانه گفتن و مسائل مربوط به آن اختصاص دارد.
صفاریان می‌گوید: «از نظر ساختار، این متفاوت‌ترین فیلمم محسوب می‌شود، چه از نظر نوع فیلم‌برداری و چه از این نظر که برخلاف کارهای پیشین خودم درباره شخصیت‌ها و موضوع‌های فرهنگی و برخلاف مدل رایج مصاحبه با دیگر افراد درباره شخصیت محوری فیلم، هیچ شخص دیگری در این فیلم حضور ندارد جز خود سوژه اصلی.»
در این فیلم، صفاریان خودش هم مقابل دوربین قرار گرفته و به عنوان مصاحبه‌کننده دیده می‌شود.
عواملی که در ساخت این مستند ۷۳ دقیقه‌ای با صفاریان همکاری داشته‌اند عبارتند از: تصویربردار و صدابردار: بابک بذرافشان، تدوین: سلمه اربابون.
این مستند در سال‌های ۹۳ و ۹۴ ساخته شده و برای نخستین بار، روز گذشته در جمع اهالی سینما و موسیقی در نمایشی خصوصی در خانه سینما به روی پرده رفته است.
خاطره‌های خط خطی درباره ترانه‌های ضدعاشقانه ایرانی و شب شیدایی درباره سیر تاریخی ترانه در ایران، دو فیلم دیگر این سه‌گانه هستند.
صفاریان درباره این دو فیلم می‌گوید به دلیل ادامه تحقیقاتش بارها با مواد آرشیوی و صاحب‌نظران جدیدی روبه‌رو شده و تغییراتی در این فیلم‌ها داده است. به گفته او، عملا دو فیلم قبلی هم در همین چند ماه گذشته کامل شده و به نسخه نهایی رسیده‌اند.
ساخت این سه‌گانه با موضوع ترانه‌های ایرانی، از سال ۸۶ آغاز شده بود و با پایان من فقط شاعرم، جناب سروان! پرونده این سه گانه را هم باید بسته شده تلقی کرد.
مستند جدید صفاریان که همین روزها مراحل تصویربرداریش آغاز می‌شود، یک مستند اجتماعی است.