گفت‌وگو با وحید قاضی میرسعید کارگردان «چند طبقه پایین‌تر»

در هنر هیچ اشتباهی نیست

فاطمه اکبری

فیلم کوتاه چند طبقه پایین‌تر داستان دلسوزی یک دختر جوان است که او را وارد اختلاف زن و شوهری می‌کند که نهایتا این دلسوزی به دزدیده شدن ماشین دختر منجر می‌شود. وحید قاضی میرسعید کارگردان این فیلم معتقد است هر شخصی که در کار سینماست باید یک چیزی به کار اضافه کند نه اینکه موازی کارگردان باشد، باید دو قدم جلوتر حرکت کند.

به نظر شما بازیگران حرفه‌ای چقدر در تسریع کار نقش دارند؟
از دیدگاه من کاملا بستگی به هوش بازیگر دارد. خیلی بازیگران حرفه‌ای داریم که فیلمنامه را درک نمی‌کنند، خیلی وقت‌ها ممکن است به من راشی را بدهند که به عنوان تدوینگر متوجه آن نشوم، بازیگر هم همینطور است. معتقدم هرشخصی که درکار سینما است باید یک چیزی به کار اضافه کند نه اینکه موازی کارگردان باشد، دو قدم جلو تر حرکت کند. بازیگر حرفه‌ای بودن لزوما به کار سرعت نمی‌بخشد، بستگی به ذات آنها دارند که تا چه اندازه فیلمنامه شما را درک کنند.
در قسمتی از داستان یک گره‌ای وجود داشت که دست آخر هم گره گشایی نشد، آیا این تعلیق تعمدی بود ؟
دقیقا همینطور بود و یکی از بازخوردهایی خوبی که این کار دارد به دلیل همین ابهام است و بیننده را مجبور به دست و پنجه نرم کردن با این گره می‌کند. فکر می‌کنم اگر این قسمت از داستان نبود، داستان یک خطی و ساده‌ای از آب در می‌آمد و دیگر بیننده نیازی به دنبال کردن داستان نمی‌دید.
انتخاب موسیقی خوب و یا ساخت آن برای یک فیلم کوتاه چقدر تاثیر گذار می‌تواند باشد؟
خیلی با موسیقی در فیلم موافق نیستم؛ مگر اینکه در لحظه‌های پایانی بخواهد مفهومی را به بیننده انتقال دهد، از دیدگاه من موسیقی باید در فیلم حل شود. یک سری فیلم‌ها هستند که به دلیل موسیقی آن شناخته شده‌اند و دقیقا به همین دلیل من فکر می‌کنم که فیلم خوب دیده نشده است.
چطور شد که تصمیم گرفتید بخش اعظم کار شامل تدوین، نویسندگی و کارگردانی را خودتان به عهده بگیرید؟
احساس می‌کنم که هنر یک کار دلی است، دوست دارم از دیگران کمک بگیرم ولی پیگیر آن نبودم. از دیدگاه من معمولا هنر غلط نیست و فقط ممکن است شیوه اجرای آن مشکل داشته باشد، حتی کارهای که از دید دیگران سخیف به نظر می‌رسد از دیدگاه من سازنده آن کار به یک جهان بینی رسیده که آن کار را ساخته است. در مجموع  فکر می‌کنم کارگردن باید تدوین آشنایی داشته باشد.
به عنوان نویسنده کار فکر نمی‌کنید این تم داستان‌ها، بی‌اعتمادی در کمک به دیگران را تحت شعاع قرار می‌دهد؟
این داستان واقعی بود و من یک مقداری به آن شاخ و برگ دادم. این کاملا به نظر بیننده بستگی دارد. ممکن است کسی فیلم را ندیده باشد ولی وقتی دعوایی را میبیند برود و جانب داری کند.
دلیل تصویب نشدن فیلمنامه شما در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی چه بود؟
مدت دو سال این فیلمنامه به مرکز گسترش داده شده بود و ما هر وقت به مرکز مراجعه می‌کردیم از کمبود بودجه و امکانات شکایت می‌کردند و من از آنجایی که معتقدم هر فیلمنامه یک دد لاینی دارد و ممکن است تاریخ مصرف آن بگذرد تصمیم گرفتم به شکل مشترک آن را با دوستانم بسازم.

یک دیدگاه بگذارید

لطفا حاصل عبارت زیر را به عدد در کادر مقابل آن بنویسید.
آخرین خبرها