سینمای ایران با حضور در بیست و چهارمین دوره جشنواره بین المللی کارتاژ تونس، به دستاوردهای مختلفی رسید که نمایانگر ارزش های فرهنگی و قابل احترام آن در نقاط مختلف جهان است.
آنچه که در پی می آید، گزارشی از حضور سینمای ایران در یکی از مهمترین جشنواره های قاره آفریقا است.

استقبال از فیلم های ایرانی در جشنواره کارتاژ
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، َمعمولا شب های پایانی هر جشنواره، با رخ نمایی و استقبال از فیلم های بکر و هیجان اعلام کاندیداها و بازی شیرین حدس و گمان انتخاب بهترین ها در رشته های مختلف همراه است و در این ایام، کمترین توجه به بخش های جنبی است، اما در بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم های عربی آفریقایی کارتاژ این قصه همیشه تکراری در مسیر تازه و غیرقابل پیش بینی قرار گرفت و استقبال بی نظیر از هر آنچه نام «ایران» بر آن حک شده بود (صرف نظر از آنکه در بخش جنبی قرار داشت) همه را متحیر کرد.
سالن های لبریز از مخاطب که همواره با کمبود جا مواجه می شد و حقارت ظرفیت سالن ها را در مقابل این سینمای پاک و بالنده ایران برجسته می کرد، باعث غرور هر ایرانی می شد. این در حالی بود که کمترین ظرفیت و فضای تبلیغی در اختیار آثار ایرانی قرار داشت، اما عموم تماشاگران با شوق وصف ناپذیر از اینکه فیلمی از سینمای ایران را به تماشا خواهند نشست، به سالن ها هجوم می آوردند.
هیات ایرانی در آغاز هر فیلم، وقتی این همه ازدحام را می دید نگران می شد که آیا انتخاب درستی برای معرفی سینمای ایران چه از جهت موضوعی و یا ساختاری صورت گرفته است و به اصطلاح این فیلم ها شایستگی نام نماینده سینمای ایران را دارند یا خیر؟ و مخاطبانی با این تمایل شدید و درعین حال با این اختلاف شدید فرهنگی می توانند با فیلم ها ارتباط برقرار کند؟ در تمام لحظات نمایش فیلم این استرس نه تنها با کارگردان بلکه با تمام اعضای ایرانی همراه بود که چه تعدادی از سالن خارج خواهند شد! اما وقتی فیلم به پایان می رسید و چراغها روشن می شد و انبوه جمعیت مشتاق از صندلی ها برخاسته و به نشانه لذت تماشای یک فیلم ایرانی و رضایت از انتخاب خود، دقایق شعف انگیزی با کف زدن های شدید به ابراز احساسات می پرداختند و کارگردان را تشویق می کردند، بی اختیار اشک شوق از دیدگان جاری می شد و حس غرور جای این استرس را می گرفت. این استقبال چه برای فیلم های کوتاه ایرانی، چه برای فیلم های بلند در هر بار نمایش تکرار می شد تا مفهوم معجزه سینما عیان گردد.
بدون شک سینمای ما فارغ از مسمومیت های اذهان و نگاه ها و زبان های موجود در خانواده سینمای ایران، چنان بالنده و تناور شده و از همه گفته ها و ناگفته هایش پیشی گرفته است که سالیان سال می تواند بعنوان علمدار معرفی فرهنگ اصیل دینی و ملی ایران بزرگ و عزیز، وظیفه خود را در جهان به انجام برساند.

شب پیروزی بزرگ سینمای ایران
در کنار موفقیت های پی در پی سینمای ایران در جشنواره کارتاژ که در قالب نمایش های پرمخاطب ترین فیلم های حاضر در جشنواره، رنگ و بوی تازه ای به این رویداد بزرگ آفریقایی می داد، برپایی کلاس های آموزشی از سوی رضا میرکریمی و برگزاری جلسات نقد و بررسی فیلم ها با حضور کارگردانان این آثار (محمدرضا بزرگ نیا، رضامیرکریمی، علیرضا سعادت نیا) و همچنین نشست های متعدد خبری و تحلیلی «شفیع آقا محمدیان» مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و برگزاری کارگاه آموزشی «علی علایی» در معرفی سینمای ایران، فضای عمومی جشنواره را کاملا به نفع سینمای ایران تغییر داده بود.
در مجموع هیات ایرانی روزهایی پر کار و پر جنب و جوش را در جشنواره کارتاژ گذراند؛ از حضور در داوری بخش های مسابقه تا نشست و مصاحبه و مراودات سینمایی و حتی دریافت طرح و فیلمنامه برای تولید و نمایش در ایران.
اما از همه اینها مهمتر، تلاش هیئت ایرانی برای واکنش به تجاوز و گستاخی اسرائیل به مظلومان فلسطینی بود که در این زمینه تمام اعضای هیات ایرانی سنگ تمام گذاشتند و هر یک به زبان و طریقی در توضیح و لزوم چنین اتفاقی کوشیدند. همه با شور و حرارت، به توجیه فیلمسازان با ملیت ها و زبانهای مختلف پرداختند و البته بودند و هستند کسانی که هنوز درک درستی از این رخداد ندارند یا نگران مشکلات فراروی آن برای خود در کشورشان بودند، اما برای هیئت ایرانی مهم آن بود که به تکلیف خود عمل کند. نتیجه این اقدام شوق آفرین امضاء قریب به پنجاه فیلمساز از ملیت های گوناگون در پای بیانیه محکومیت صهیونیست ها بود که با توجه به تداوم این استقبال، شب های پایانی کارتاژ را می توان شب های بزرگ پیروزی سینمای ایران در وجوه مختلف آن قلمداد کرد.

یک شلیک از تونس به اسرائیل
تقریبا 48 ساعت مانده به آغاز بیست و چهارمین جشنواره فیلم های عربی آفریقایی کارتاژ، هجوم بی رحمانه و جنایت کارانه رژیم غاصب اسرائیل برای چندمین بار به شکلی گسترده جان و مال مظلومان فلسطینی را به آتش کشید و قلب هر شنونده و بیننده این فجایع را به درد آورد تا آنجا که مسئولان برگزاری جشنواره بیم آنرا داشتند که فعالیت هنری آنها در زیر حجم این اتفاق بزرگ کاملا کمرنگ شود. از سویی و همانطور که شرح آن رفت، هیات ایرانی به دنبال راهی برای ایفای رسالت همیشه پایدار و برآمده از اندیشه امام راحل در واکنش به این اقدام و حمایت از مردم مظلوم فلسطین بود تا آنکه راه را در آن جست که با تهیه یک بیانیه و دعوت مشارکت از فیلمسازان سایر کشورها برای امضا در اعلام همدلی با کودکان و زنان و پیران فلسطینی و ابراز انزجار از اقدامات جنایت بار رژیم اسرائیل، برای اولین بار در قلب یک جشنواره هنری سینمایی صدای اعتراض هنرمندان را به گوش جهانیان برساند.
این ابتکار و تدبیر خیلی زود به ثمر رسید و با استقبال بی نظیر از سوی بخش قابل توجهی از فیلمسازان ملل دیگر روبرو شد که به امضاء این سند اعتراض پرداختند و دهها تن از فیلمسازان این بیانیه را امضاء کرده اند.
این اقدام تا آنجا مورد اقبال قرار گرفت که شفیع آقامحمدیان با توضیح این ابتکار هیات ایرانی به وزیر فرهنگ تونس، وی را نیز ترغیب به همراهی نموده و ایشان نیز این بیانیه را امضاء کرد و دستور داد تا در بولتن روزانه جشنواره و مراسم اختتامیه منتشر و اعلام شود و این پیروزی بزرگی برای هئیت ایرانی بود تا همزمان با تاسوعا و عاشورای حسینی امام مظلومان و سرور شهیدان عالم، فریاد هیهات من الذله وی را به گوش جهانیان، به شکلی دیگر و از سوی مریدانش برساند.
در این میان تدبیر یکی از فیلمسازان آفریقایی هم جالب توجه بود که این اقدام هیات ایرانی را به مثابه آن دانست که یک شلیک از قلب آفریقا به اسرائیل صورت گرفته است و این نشان داد که ایران فقط در جنبه های نظامی و مالی با اسرائیل درگیر نیست، بلکه موشک های فجر فرهنگی را نیز برای دفاع از جهان اسلام در اختیار دارد.
گفتنی است: جشنواره بین المللی فیلم کارتاژ روز چهارم آذرماه در کشور تونس به پایان رسید.