سینمای ایران راه هوشمندانهای برای رسیدن به دنیا پیدا کرده است
مریم پاپی
ایندو شریکنت، یکی از اعضای تیمی است که نخستین مجله درباره سینمای آسیا را منتشر کرد و همچنان عمده مسئولیت این کار گروهی را بر عهده دارد. با وجودی که مجله سینمایا دیگر منتشر نمی شود، جشنواره فیلم «سینه فن»، محصول پویای آن، فیلم دوستان را از سراسر جهان جذب می کند.
دبیر کنونی جشنواره فیلم «سینه فن» که مختص سینمای آسیا و جهان عرب است، در سال 1993 به نشریه ای که آرونا واسودو منتشر می کرد پیوست و همراه با تیم او نخستین جشنواره فیلم را در سال 1999 به راه انداخت.
ایندو منتقد فیلم است؛ اما اعتقاد دارد که کار برگزاری جشنواره فیلم را بهتر انجام می دهد. تنها هنگامی که حضور فعالش را در بحث های تخصصی حاشیه جشنواره می بینی یا به ارتباط گستردهاش با فیلمسازان آسیا و جهان عرب پی می بری، صحت این جمله اش را در می یابی که "فیلم در دی. ان. ای. ماست"!
به عنوان دبیر جشنواره «سینه فن» رمز توسعه این جشنواره از تحریریه یک مجله سینمایی را در چه می بینید؟
موفقیت این جشنواره در این است که تیم کوچک برگزار کننده آن عاشق سینما، بخصوص سینمای آسیا و جهان عرب و البته سینمای هند هستند. ما در این جشنواره قصد داریم سینما را ارتقا دهیم و بهترین های منطقه را برای مخاطبان فیلم در دهلی گرد آوریم و آنها را به سفری بسیار مهیج ببریم.
در جشنواره ما، بجز فیلم، بحث های تخصصی نیز وجود دارد. برای ما، کارگردان و فیلمش مهمترین عوامل هستند. آنها همچون پادشاهان این جشنواره اند که ما قصد داریم روابط آنها را با مخاطبان برقرار سازیم؛ کاری که آنها هم از آن استقبال می کنند.
یکی از شناخته شده ترین نام هایی که در این جشنواره حضور دارد، مارکو مولر، دبیر هنری جشنواره فیلم رم است. چه شد که او را به این جشنواره دعوت کردید؟
ما سال هاست که مارکو مولر را می شناسیم؛ اما مهم تر از همه این بود که امسال بزرگداشت مانی کائول را در جشنواره داریم که دبیری یازدهمین جشنواره را به عهده داشت. مارکو مولر، مانی را معلم خود می دانست و او را به زبان هندی "گورو جی" صدا می زد که به معنی معلم عزیز است. مولر قصد داشت تهیه کنندگی آخرین فیلم مانی را هم به عهده بگیرد که متأسفانه مانی فوت کرد.
ما فکر کردیم که هیچ کس بهتر از مارکو مولر نمی تواند سخنران افتتاحیه بزرگداشت مانی کائول باشد. او از این پیشنهاد استقبال کرد و گفت که هر کاری از دستش بربیاید در جشنواره انجام میدهد. به همین دلیل در این جشنواره هم داور است و هم در بعضی از پانل ها سخنرانی میکند.
جشنواره شما در طول سال های گذشته جوایز زیادی به فیلم های ایرانی داده است. شما دلیل موفقیت فیلم های ایرانی در این جشنواره را چه می دانید؟
فیلم های ایرانی از نظر محتوا و کیفیت بسیار خوب هستند.
آیا این موفقیت ارتباطی با نزدیکی فرهنگی ایران و هند هم دارد؟
همه ما کشورهای آسیایی یکی هستیم و جهان عرب را هم به حیطه خود وارد کرده ایم. ابتدا فقط کشورهای عرب آسیایی در این جشنواره بودند اما بعد فکر کردیم که الجزیره یا تونس هم نمیتوانند از این حوزه جدا باشند. غرب آسیا و ایران هم همینطور! ایران روابط گسترده ای دارد و فیلم های ایرانی چنان احساسات انسانی را نشان می دهند که همه آنها را تحسین می کنند.
امسال هم چند فیلم و داور ایرانی را در جشنواره دارید. چطور تصمیم به انتخاب آنها گرفتید؟
ما می دانیم که چه فیلم هایی بتازگی ساخته شده و از سازندگان آنها می خواهیم که فیلم را برایمان بفرستند. بعد در گروه های تخصصی درباره پذیرش آنها برنامه ریزی می کنیم.
با توجه به این حضور پررنگ سینمای ایران در این جشنواره، دیدگاه کلی شما و شناختی که نسبت به این سینمای پیدا کرده اید چیست؟
سینمای ایران در مسیر دشواری حرکت می کند اما بهتر و قوی تر می شود چون فیلمسازان ایرانی کارشان را بلند هستند و می دانند چطور در شرایط دشوار آثاری خلق کنند که تحسین برانگیز باشد و راه هوشمندانه ای برای بیان واقعیات پیدا کرده اند که از مسیر آن به دنیا متصل می شوند.
شما در دوازدهمین جشنواره «سینه فن» جایزه یک عمر فعالیت سینمایی را به سمیر فرید، منتقد عرب اعطا کردید. دلیل اهدای این جایزه چه بود؟
سمیر فرید کار دشواری انجام داده، او هم سینمای جهان را به جهان عرب و هم سینمای جهان عرب را به دنیا معرفی کرده است. حاصل تلاش وی هم کتاب های بسیاری است که نوشته است.
سینمای عرب که در سال 2007 به این جشنواره افزوده شد چه تغییری در فضای آن بوجود آورد؟
از نظر من، سینمای عرب قطعه گمشده ای جشنواره ما بود و با آمدن این فیلم ها، آن قطعه سر جایش گذاشته شد و جشنواره تکمیل شد.
چه اهداف و چشم اندازهایی برای آینده این جشنواره دارید؟
من دوست دارم که شاهد وسیع تر شدن و افزایش کیفیت این جشنواره باشم. ما افتخار می کنیم که فیلم های بیشتری را از طریق این جشنواره به دنیا معرفی کنیم.
یک دیدگاه بگذارید