جلسه نقد و بررسی فیلم مستند «47/2» عصر دیروز (یکشنبه 11 تیر ماه) با حضور فرهاد ورهرام (پیشکسوت سینمای مستند)، آرش لاهوتی (کارگردان فیلم) و رضا درستکار (مجری- منتقد)، در سالن «سینماحقیقت» مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، رضا درستکار در ابتدای این نشست گفت: یکی از اساسی ترین مشکلات پیشروی سینمای مستند، نبود داستان است!
این تفکر میان مستندسازان رایج شده که دوربین در یک نقطه ثابت میشود و تصویربرداری به پایان میرسد و همین شکل نادرست، علت گریز مخاطب از سینمای مستند شده است. مستندسازان از نظر ایده، مفاهیمی خوب دارند ولی در زمان اجرا از آن به خوبی بهره مند نمیشوند.
وی در ادامه گفت: خِرق عادت، یکی از مقولاتی است که فیلم های مستند را جذاب می کند و شهید آوینی هم بر روی این موضوع تاکید ویژه ای داشت. در حال حاضر زیبایی شناسی و بررسی های جمال شناسی در سینمای ما جای خود را به کشمکش داده و زیبایی شناسی از سینمای ما مفقود شده است؛ این در حالیست که تمام فلاسفه غرب و شرق بر این موضع تاکید ویژه داشته اند.
این منتقد سینما افزود: یکی از مسائلی که فیلم 47/2 را سرپا نگه می دارد، راز آلود بودن بخش هایی از آن مانند نبود پدر است و به نظرم نوع پرداخت فیلمساز در رابطه با این موضوع درست بوده است؛ اما در هر حال باید به نگاه و نظر تماشاگران اهمیت ویژه دهیم، چراکه بخش مهمی از فیلم مستند در تماشاگر اتفاق می افتد. شوریدگی شخصیت و میلی که کارگردان برای همذات پنداری با او در دل تماشاگران ایجاد می کند، با مخاطب از سالن خارج می شود و این مهم است.
آرش لاهوتی کارگردان مستند 47/2 نیز در این نشست گفت: من در ساخت هریک از مستندهایی که تاکنون کارگردانی کرده ام، ابتدا فیلمنامه را مینویسم و بعد کار را کلید میزنم؛ چراکه این وجه فیلم که باید در قالب مستند اما همراه با داستان باشد، برای من از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی ادامه داد: در ساخت فیلم مستند، با این بحث که فیلم روی میز تدوین شکل می گیرد موافق نیستم. من در روند ساخت مستند «۴۷/۲» متوجه شدم که شخصیت فیلم علاقه زیادی به سینما دارد و اطلاعات خود را با مطالعه مجله خانواده کسب کرده است. به همین دلیل از دکتر صدر دعوت به همکاری کردم و معتقدم سکانسی که این شخصیت با وی به گفتگو میپردازد، میتواند نقطه مثبتی برای این فیلم باشد.
لاهوتی در پاسخ به سوال یکی از حضار پیرامون استفاده از مشاور در این اثر گفت: درک مستندساز از سوژه کمک می کند تا کارگردان به اثر خود نزدیک شود. من هیچ گاه موافق حضور مشاور در کنارم نبودم؛ چراکه در کشور ما مشاوران به خود اجازه می دهند که فیلم را بایکوت کنند و یا در آن دخل و تصرف انجام دهند.
در انتهای این نشست «فرهاد ورهرام» که در این جلسه حضور یافته بود، به ذکر سخنانی پرداخت و گفت: من این فیلم را یک مستند پرتره دیدم و معتقدم که بخشی از این فیلم به حواشی پیرامون شخصیت داستان نگاه خوبی دارد، ولی در سکانس هایی ورود بعضی عناصر، خیلی به ساختار فیلم کمک نمی کرد.
وی افزود: به علاوه حضور دکتر صدر در این فیلم برای ما که مخاطب ایرانی هستیم آشنا و ملموس است و لازم بود که در زیرنویس، اشاره درست و کاملی به فعالیت اجتماعی- ورزشی او می شد تا برای مخاطب خارجی هم مفهوم باشد.
یک دیدگاه بگذارید