دبیر نخستین جشنواره مستقل فیلمنامه‌نویسی انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه برگزاری این جشنواره حاصل دغدغه‌های شخصی معاونت فرهنگی فارابی است، گفت: برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری ثابت برای تداوم این جشنواره ضروری است.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از ستاد خبری نخستین جشنواره مستقل فیلمنامه نویسی انقلاب اسلامی، «مسعود احمدیان» دبیر جشنواره با اشاره به برگزاری این رویداد گفت: اگر ما سینما را به عنوان یک پروسه تولیدی نگاه کنیم که از حلقه‌های متعددی تشکیل شده، یک مورد آن فیلمنامه است. درست که فیلمنامه‌نویسی در پروسه تولید فیلم یک شرط لازم است اما شرط کافی نیست.
وی افزود: بنابراین وقتی معاونت فرهنگی براساس اشراف خود به مقوله تولید حجم آثار تولید شده نگاه‌ می‌کند، متوجه فقدان آثار مرتبط با انقلاب اسلامی می‌شود و به همین دلیل در اولین قدم سراغ افرادی رفتیم که دغدغه انقلاب دارند و در ارتباط با انقلاب می‌توانند درام خلق کنند.
احمدیان خاطرنشان کرد: جای خالی فیلم‌های انقلاب اسلامی در نهایت به این سمت و سو رفت که جشنواره مستقل فیلمنامه‌نویسی انقلاب اسلامی راه‌اندازی شود و ما هم نخواستیم تا در ابتدا متن‌ها کامل باشد و به طرح‌ها بسنده کردیم تا بعدها این طرح‌ها با حضور یک تیم‌حرفه‌ای تولید تبدیل به فیلمنامه‌های خوبی شوند.
دبیر نخستین جشنواره مستقل فیلمنامه نویسی انقلاب در ادامه بیان داشت: به نظرم هر جشنواره‌ای برای این که بتواند موثر باشد و تنها برگزار نشود باید یک دبیرخانه ثابت داشته باشد و یک سری سیاست‌ ثابت که شاید کدهایش تغییر کنند اما اساس کار باید بر این مبنا باشد که یک ستاد اجرایی و دبیرخانه قوی داشته باشد تا در طول سال همه کارها را رصد کند.
وی تصریح کرد:اگر ما بتوانیم خروجی این جشنواره را به سمت و سوی تولید هدایت کنیم و مراکز مختلف بتوانند از طرح‌ها استفاده کنند، نتیجه خوبی به همراه خواهد داشت و فارابی که فکر می‌کنم بهترین مکان برای برگزاری این جشنواره است، باید به این سمت و سو برود که خروجی‌های این جشنواره کاملاً شکل حرفه‌ای تولید به خود بگیرد.
وی ادامه داد: مسئله دوم که فکر می‌کنم آفت برگزاری همه جشنواره‌های موضوعی در طی این سال‌هاست، این است که جشنواره نباید قائم به فرد باشد. یعنی کار به این شکل نباشد که فردی با دغدغه‌هایش بیاید و برنامه‌ریزی کند و اگر روزی او نباشد، دیگر این جشنواره برگزار نشود. به نظر من این مملکت پر از استعدادهای گمنام است و باید کشف شوند و یک نگاه ثابت می‌تواند به این روند کمک کند.