مدیر امور بین‌الملل جشنواره «سینما حقیقت» در گفت‌وگو با یک رسانه خارجی از رسانه‌ها و فیلمسازان ایرانی انتقاد کرد.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» مسعود بخشی در گفت‌وگو با روزنامه «دیلی استار» چاپ لبنان رسانه‌ها را به برخورد سطحی با رویدادها متهم کرد.
به نوشته این روزنامه، بخشی گفت: به طور کلی فکر می‌کنم رسانه‌ها در همه‌جا مانند هم هستند. آنها اخبار و تفسیرهای خود را ارائه می‌کنند، اما ظرفیت تحلیل دقیق را مانند دنیای ما (سینمای مستند) ندارند.
وی با اشاره به این که فیلمهای مستند لایه‌های زیرین واقعیت را نشان می‌دهند، تاکید کرد: حتی بهترین رسانه‌ها نیز سطحی هستند.
در ادامه این گزارش-گفت‌وگو که حاصل حضور جیم کویلتی در جشنواره سینما حقیقت است، می‌خوانیم:
«بخشی با خنده می‌گوید: فیلمسازان جوان بیشتر مخاطبان ما را تشکیل می‌دهند. در اینجا (ایران) همه فیلمساز هستند! اغلب آنها می‌خواهند داستان‌های خودشان را روایت کنند. آنها گاهی چیز زیادی درباره سینمای مستند نمی‌دانند!».
بخشی سپس نتیجه می‌گیرد: تلاش می‌کنیم این جشنواره همان‌قدر که هنری است، آموزشی هم باشد و یک نوع فضای کارگاهی ایجاد شود.
وی همچنین در بیان اعتقادات خود اظهار داشت: قویا معتقدم سینما در ایران یک هنر نیست. بلکه یک وسیله بیان است و بیشتر بیان خود.
مدیر امور بین‌الملل سینما حقیقت در بخشی دیگر از این گفت‌وگو ادعا کرد: پنج سال پیش متوجه شدیم که تهیه کنندگان از این که یک جشنواره تخصصی سینمای مستند وجود ندارد، شکایت می‌کنند.
این در حالی است که در آن زمان جشنواره مستند کیش به عنوان نخستین جشنواره مستند ایران محبوبیت و مقبولیت فراوانی نزد مستندسازان کشور داشت.
بخشی همچنین با اشاره به ماهیت دولتی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان برگزار کننده جشنواره گفته است: همه چیز در ایران به نوعی دولتی است. البته که در این زمینه نقاط منفی وجود دارد، اما نقطه مثبت آن است که حکومت به فرهنگ کمک مالی می‌کند.
وی در ادامه مدعی شده است: حتی فیلمساز مستقلی مانند کیارستمی و فیلمساز منتقدی مانند پناهی با استفاده از مواد خامی که دولت وارد می‌کند، از این کمک هزینه بهره‌مند می‌شوند.
نویسنده روزنامه دیلی استار جشنواره سینما حقیقت را «یک موجود دورگه» توصیف می‌کند که از یک سو نامش از سینمای غرب می‌آید و از سوی دیگر نشان از فرهنگ جوانان ایرانی دارد.
وی معتقد است که دیدگاه‌های مسعود بخشی درباره سینمای ایران، بخشی از فرصت‌ها و چالش‌های دورگه بودن جشنواره سینما حقیقت را افشا می‌کند.
متن کامل مطلب جیم کویلتی را می‌توانید اینجا بخوانید.
دیدگاه‌ها
یعقوب جدیری
۱۶:۱۳ ۱۹ آبان ۱۳۸۷
سلام/ به اندازه ایشان در مورد اینکه در اینجا(ایران)همه فیلمسازند اطلاع ندارم ولی قدر مسلم اکثریتمان حرافیم.کاش واقعا زمانی فرا می رسید که همگان مانند ایشان قدرت روایت داشتند و می توانستند داستانشان را به شکل فیلم بیان کنند و نجواهایشان را به گوش کسانی که باید بشنوند برسانند. درموردایجادفضای کارگاهی در جشنواره تان حرفی نیست اما جای شما بودم ابتدا سعی می کردم فیلمهای وطنی را از زیر سایه فیلم های خارجی بیرون بکشم و مرغ همسایه را غازنبینم وعدالت رو بین دو بخش رعایت کنم هر چند با رجوع به تجربه شخصی ام که زمانی به عنوان مسئول دبیرخانه وبرنامه های جنبی یکی ازهمین جشنواره هاآن هم از نوع بین الملل اش! فعالیت می کردم به وجود صداقت و عدالت در چنین جشنواره هائی مشکوکم.
شيرين نادري
۱۲:۵۲ ۲۰ آبان ۱۳۸۷
see this article