امروز به مناسبت چهارمین سالگرد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» انتقادها و پیشنهادهای برخی مخاطبین‌مان را می‌خوانید.
با دوستان زیادی تماس گرفتیم تا نظرات‌شان را جویا شویم. برخی تلفن‌هایشان در دسترس نبود یا شماره‌‌هایشان عوض شده بود. برخی را سعی کردیم از طریق ایمیل‌هایی که از آنها داشتیم آگاه کنیم.
دوستان زیادی لطف داشتند و ما را از انتقادها و پیشنهادهایشان آگاه کردند. که امروز همه را بی‌‌ویرایش و ‌کم‌وکاست، به ترتیب حروف الفبا (براساس نام‌خانوادگی) خواهید خواند.
فقط لازم است یادآوری کنیم، انتقادها و پیشنهادهای تمام مخاطبین‌ «پایگاه خبری فیلم کوتاه» برای ‌ما مهم و قابل‌احترام است. از دوستانی که از ابتدا تا به امروز همراه‌مان بودند بی‌نهایت سپاسگزاریم و پوزش می‌طلبیم که این امکان را نداشتیم که باهمگی تماس بگیریم و نظرات‌شان‌ را جویا شویم.
از نظراتی که دریافت کردیم بسیار بهره بردیم و سعی می‌کنیم در حدتوان‌مان پیشنهادات‌تان را به کار ببندیم. همین‌جا از تمام مخاطبین‌مان دعوت می‌کنیم که ما را از انتقادها و پیشنهادهایشان بی‌بهره نگذارند؛ اما متاسفیم که دیگر امکان انتشار نظرات جدید را نداریم.

هادی آفریده: سال 1383 بود که خبر افتتاح «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را در یکی از جراید خواندم. آدرس اینترنتی پایگاه را یادداشت کردم و از روی کنجکاوی که حالا مگر سینمای کوتاه و مستند ما چه آش دهن سوزی است که قرار است روزانه کلی خبر تولید کند! در اولین فرصت سایت را مشاهده کردم، چیزی که در نگاه اول برایم جالب بود رنگ نارنجی سایت بود و البته چون خودم رنگ نارنجی را دوست دارم و اتفاقا همان سال فیلم کوتاه نارنجی را ساخته بودم از طراحی ساده نارنجی سایت شگفت زده شدم.
از سال 1383 تا به حال اگر نگویم هرشب حتما هفته‌ای 4 یا 5 بار سایت را مطالعه می‌کنم و همیشه با سایتی پر از خبر به روز مواجه می‌شوم و معتقدم «پایگاه خبری فیلم کوتاه» فرهنگ اهمیت تولید خبر و اطلاع رسانی سینمای کوتاه و مستند را در ایران بنیان گذاشت، حتی مراکز دولتی که دایه‌دار تولید و پخش حرفه‌ای فیلم کوتاه و مستند هستند ناتوانی اطلاع رسانی خود را به «پایگاه خبری فیلم کوتاه» واگذار می‌کنند.
«پایگاه خبری فیلم کوتاه» بانی بی‌واسطه گسترش پخش بین‌المللی فیلم‌های مستقل این مملکت شد، انحصارهای دولتی را شکست و هزاران فیلمی که در کمدهای فیلمسازان خاک می‌خوردند با اطلاع رسانی‌های به روز پایگاه فرصت دیده شدن در مجامع جهانی را پیدا کردند و با همه دشواری‌های که حفظ یک سایت اینترنتی در ایران به گردانندگان آن فشار می‌آورد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» همچنان آهسته و پیوسته به پیش می‌رود، چند پیشنهادی که در ادامه می‌خوانید امیدوارم با حمایت فیلمسازان و مخصوصا نهادهای دولتی که باید از هر جریان مرتبط به فیلم کوتاه و مستند حمایت کنند سریعتر به انجام برسد. امکان گسترش و گردآوری بیوگرافی و فیلموگرافی تمامی فیلمسازان فعال فیلم کوتاه و مستند ایران، امکان انتشار نقد و یادداشت بر روند حوزه فیلمسازی مستقل و نقد آثار فیلمسازان توسط فیلمسازان یا منتقدان، فعالتر شدن ستون جشنواره‌های بین‌الملل در صفحه فارسی«پایگاه خبری فیلم کوتاه»؛ چند پیشنهادی بود هم اکنون به ذهنم آمد.
امیدوارم خواهران مرجان و مرضیه ریاحی با قدرت و پشتکار مثال زدنی‌شان همچنان ایده‌پرداز طرح‌های نو و خلاق باشند و سنگ‌های ریز و درشتی که برسر راهشان پرتاب می‌شود را با قدرت کنار بزنند.
چهارمین سالگرد تولد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را به خواهران ریاحی و سینماگران مستقل ایران تبریک می‌گویم.

محسن استادعلی مخملباف: خسته نباشید، واژه‌ای کلیشه‌ای است که اتفاقا بدلیل تکرار، غالبا معکوس کار می‌کند.
خسته نباشید، اصولا بعد از ساختن یک فیلم متوسط یا بد به یک فیلمساز گفته می‌شود تا هم کارش بی‌پاداش نماند، هم اینکه احساس دلخوری نکند. خسته نباشید، اغلب برای روابط روزمره و عادی بکار می‌رود.
خسته نباشید، واژه خوبی نیست برای چهار سال مستقل بودن و باعشق کار کردن در یک دیار کاملا دولتی. پس پایدار باشید و مستدام در سایه استقلال شخصی خودتان و به امید سالگرد چهل سالگی‌تان.
اتفاق فرخنده‌ایست حضور شما در این فضا، چهار سالگی‌تان مبارک باد.

مهناز افضلی: کسانی هستند که از بدو تولد احساس می‌کنند سرنوشت بر آنها نشان گذاشته است.
اتفاق‌هایی که در زندگی برایت می‌افتد متنوع، دشوار و خارق‌العاده خواهد بود. گاهی احساس ترس و درد خواهی کرد و گاهی احساس شادی و خوشبختی. ولی در تمام مدت زندگیت هیچ جای ترس و ابتذال نخواهد بود. تولدت مبارک «پایگاه خبری فیلم کوتاه».




مهرداد اسکویی: چندبار نوشتم و خط زدم. دوست داشتم چیزی بنویسم که بتواند خوب احساسم را بیان کند و مطلبی باشد سزاوار سفری که در این چهار سال با شما و همراه شما داشتم.
خوب که نگاه می‌کنم، می‌بینم تلاش‌هایی که در این چهار سال داشتید مرا یاد این شعر «پابلو نرودا» عزیز می‌اندازد. سپاس می‌گویم خودباوری‌تان را، نرفتن یک راه تکراری و اینکه برده عادت خود نشدید و درود می فرستم برای شور و حرارت و اشتیاقی که در راه اعتلای سینمای مستند و فیلم کوتاه ایران به خرج می‌دهید.
پس ساکت می‌مانم و به صدای شما و دیگر همراهان فراوان و عزیز این صفحه چهار ساله، برای خوانش دوباره این شعر گوش می‌سپارم:

به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر سفر نکنی
اگر کتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نکنی
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند 
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برده‏ عادات خود شوی
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی …
اگر روزمرگی را تغییر ندهی
اگر رنگ‏های متفاوت به تن نکنی
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‏کنی
اگر از شور و حرارت
از احساسات سرکش
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند
دوری کنی 
تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر هنگامی که با شغلت،‌ یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگی‏ات
ورای مصلحت‌اندیشی بروی...
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
شادی را فراموش نکن

همایون امامی: دوستان خوبم خانم‌ها مرجان و مرضیه ریاحی. از این که از من خواسته‌اید تا در نظرخواهی شما در مورد چهار‌ساله شدن «پایگاه خبری فیلم کوتاه» نظراتم را با شما در میان بگذارم. سپاسگزارم. آنچه در طی این مدت از سوی شما در قالب روزنامه‌ای مجازی با نام «پایگاه خبری فیلم کوتاه» بازتاب یافت، جز تلاشی جدی، پی‌گیر، مسئولانه و اطلاع‌رسان چیزی نبود. تلاشی که علاوه بر روزآمد بودن در عرصه‌‌های اطلاع‌رسانی – به ویژه در مورد مطالب ترجمه شده‌ خبری از منابع مجازی، خبری دیگر- وجوه انسانی حاشیه‌ رخداد‌های هنری، سینمایی را نیز از نظر دور نگاه نمی‌داشت. از خاطر نمی‌برم وقتی برای هریک از اعضای خانواده‌ سینمای ایران – مانند پگاه آهنگرانی، مصطفی کرمی، اصغر شاهوردی - رخداد ناخوشایند، ‌یا سانحه‌ای ناگوتر رخ داد؛ نخستین پایگاه و رسانه‌ای که واکنش نشان داه و فریاد حق‌طلبی سر می‌داد، از پایگاه شما بود. و به جرات می‌گویم تنها رسانه‌ پی‌گیر در این مورد شما بودید. چنین رویکردی نشان از سرشتِ انسانی و ارزشمند پایگاه شما دارد. بی‌تردید پی‌گیری شما در این زمینه، یکی از عوامل مهم و تاثیرگذاری بود که توانست تا حدودی مانع از تضییع حقوق انسانی این دو عزیز سینمای ایران گردد.
دقت و انضباط شما در ارسال اخبار روز، به آدرس الکترونیکی علاقه‌مندان نیز از شما چهره‌ای پی‌گیر و حرفه‌ای در اذهان ترسیم می‌کند. این مورد، در کنار مورد‌های دیگر نشان از جدیت و سخت‌کوشی شما در راه‌تان دارد. جدیتی که هیچ‌گاه چارچوب‌ حرفه‌ای بودن را از یاد نمی‌برد.
شاید اگر «پایگاه خبری فیلم کوتاه» از سرشتی غیر خبری، و تا حدودی تحلیلی – برخوردار بود می‌شد بر آن خرده گرفت که مطالبی از این دست در پایگاه شما، وزنی ندارد. لیکن چنین نیست و شما توانسته‌اید به عنوان رسانه‌ای مجازی در امر اطلاع‌رسانی سینمای ایران،‌ خود را ثبت کرده و خوش بدرخشید.
باشد که با تداومی جاری، پیروز‌ها و تاثیرگذاری‌های اخیر را با خود تا دهه‌های بعد نیز استمرار داده و بر ژرفای تاثیر‌‌گذاری‌های خود در ارتقا فیلم کوتاه سینمای ایران بیفزائید.    

هیوا امین‌نژاد: «پایگاه خبری فیلم کوتاه» یکی از اولین سایت‌هایی است که هر روز آن را می‌بینم. این نشان از این دارد که شفافیت و تازه‌ترین خبرهای سینمایی و به ویژه سینمای مستند و کوتاه را این سایت به ما داده است.
در فضایی که بیشتر ارگان‌ها و مراکز سینمایی کمتر به فیلم کوتاه و سینمای مستند توجه می‌کنند؛ دوستان «پایگاه خبری فیلم کوتاه» دریچه‌ای باز و روشن را به روی این عرصه سینمایی گشوده‌اند و با دادن آخرین اخبار و لینک‌های مناسب روزنه امید فیلمسازان جوان شدند. براستی که دست مریزاد و چهارسالگی فعالیت‌تان فرخنده باد. 

کیارش انوری: چهار سالگی وب‌سايت‌تان را به شما تبريک می‌گويم. رسانه‌ای از هر نظر خوب و کامل مثل وب‌سايت شما همواره توقع مخاطبينش را بالا می‌برد. اميدوارم روز به روز بهتر و بهتر شويد. به روز و پايدار باشيد.

مهدی باقری: این سال چهارمی است که هرگاه سراغ اینترنت می‌روم «پایگاه خبری فیلم کوتاه» جزو چند انتخاب من برای کسب اطلاعات درباره سینمای کوتاه و مستند است. تا قبل از آن منبع خبری مشخصی در حیطه سینمای کوتاه وجود نداشت. به عبارتی «پایگاه خبری فیلم کوتاه» تنها انعکاس‌دهنده اخبار سینمای کوتاه و مستند است. این تنها بودن را به عنوان مزیت برای گردانندگان این سایت ندانید. زیرا به نظر می‌رسد هرگاه فضای عمومی رسانه‌ای این امکان را بدهد تا تعداد بیشتری رسانه در زمینه مورد بحث (فیلم کوتاه) ایجاد شود نتیجه به نفع «پایگاه خبری فیلم کوتاه» نیز هست زیرا رقابتی کیفی بوجود خواهد آمد.
در هر حال «پایگاه خبری فیلم کوتاه» بنا بر یک نیاز عمومی توسط بخش خصوصی بوجود آمد و توانسته در طوفان بی‌اعتمادی دولتی‌ها به هر زمینه تولید خصوصی دوام بیاورد. امیدوارم دولتی‌ها به این سایت خبری به دیده رقیب نگاه نکنند و هر گاه که خواستند برای به چالش کشاندن موجودیت این سایت کمر همت را نبندند.
امیدواری دیگر من آنست که این سایت همین‌طور که در حال حاضر این‌گونه است پایگاه خبری باقی بماند و وارد مباحث تحلیلی سینمای کوتاه نشود. به اندازه کافی منتقد و تحلیلگر در این زمینه وجود دارند که می‌توانند به صورت مستقل و یا گروهی سایت و پایگاه به راه بیندارند. بهتر است هر سیستمی متخصص در یک زمینه باقی بماند تا آنکه سنگ بزرگی را بردارد که حیات این سیستم را تهدید می‌کند و موجب می‌شود کل سیستم از بین برود. به امید سالگرد بیستمین سال تاسیس «پایگاه خبری فیلم کوتاه».   

حسن بهرام‌زاده: در دنیای ارتباطات مجازی میثاق نانوشته‌ای وجود دارد که می‌گوید: «یاshare  کن یا بمیر!»
یعنی اگر می‌خواهی در این دنیا حضوری زنده و پراتیک داشته باشی باید اطلاعات و داشته‌های خود را برای استفاده همگان به اشتراک بگذاری و در دسترس بهره‌برداری آزادانه و عمومی قرار دهی، در غیر این صورت از حضوری فعال در فضایی آزاد برای تبادل اطلاعات بی‌بهره خواهی بود و یا به عبارت دیگر از تنهایی در کنج عزلت مال خود کردن‌ها از بی‌اطلاعی و بی‌ارتباطی خواهی مرد!
«پایگاه خبری فیلم کوتاه» از این فضای اشتراکی بی‌بهره است. هرچه دارد مال خود است. هر چند که در طول چهار سال فعالیت، در عالم فضای اطلاع‌رسانی مجازی تبدیل به منبعی معتبر، حتی برای خبرگزاری‌ها شده است، ولی از اختصاص بخشی از فضای سایت به تبادل لینک با سایت‌های مشابه و هم راستا خودداری کرده است. کاری که امروزه در تعاملات پایگاه‌های مجازی خبری و نظری یکی از اصول گسترش دامنه مخاطبان محسوب می‌شود.
در پایگاه بدرستی به بخش خبرها بیشتر بها داده می‌شود و همان‌طور که اشاره شد تازه‌ترین خبرها را می‌توان از این پایگاه بدست آورد ولی به همان نسبت به نظر می‌رسد بخش‌های دیگر فقط برای پرکردن فضای سایت ایجاد شده‌اند. مثلا تاریخ آخرین مقاله‌ای که در این سایت منعکس شده است مربوط به سال 84 است و یا تازه‌ترین نقد فیلم سال 86 نوشته شده است. حتی بخش «نوشته‌ها» هم که اغلب توسط خانم مرجان ریاحی نوشته می‌شود مربوط به 6 ماه قبل است و تاریخ آخرین «گزارش» هم ماه گذشته است.
بنابراین اگر قرار است که این سایت کارکرد صرف خبری داشته باشد که اتفاقا چون توسط بخش خصوصی اداره می‌شود بسیار مفید و لازم هم است؛ پس بهتر است روی همین بخش متمرکز شود تا با تعاملات بین سایتی، مخاطبان بیشتر و کار تخصصی روی خبر، اعتبار تاثیرگذارتری کسب کند.
چون بدلیل محدودیت فضا به من متذکر شدند که بیشتر از چند خط ننویسم علیرغم این که کار پراهمیت و شایان تقدیر دوستان «پایگاه خبری فیلم کوتاه» نیاز به آسیب‌شناسی دقیق‌تر و بررسی کارشناسی شده‌تری دارد از طولانی شدن مرقومه پوزش می‌طلبم.

کاوه بهرامی‌مقدم: «پایگاه خبری فیلم کوتاه» یک فرصت با ارزش و مغتنمی برای اطلاع‌رسانی سینمای کشور است.
این پایگاه خبری به شکل خودجوش به دست دو خواهر فرهنگی و فیلمساز تشکیل شده که در این ایام به خوبی توانسته‌اند با حفظ استقلال نسبی اهداف فرهنگی و اطلاع‌رسانی خود را عملی سازند.
با آرزوی موفقیت روزافزون برای پایگاه خبری فیلم کوتاه ایران.

رضا بهرامی‌نژاد: خواهران ریاحی از جمله کسانی‌اند که در این بستر نامطمئن و غیرواقعی و متوهم فیلم کوتاه و مستند ما، با صبر و حوصله بسیار توانسته‌اند کاری را مستمر انجام دهند. اگر از حرف و حدیث‌های همیشه طلبکارانه ما کارگردانان کمی جلوتر را هم ببینیم متوجه می‌شویم که در این جاده ناهموار تولید اثر فرهنگی در ایران تا چه حد کار مدام و طولانی مدت انجام دادن سخت است و گاهی ناممکن.
هزاران کارگردان(واقعا دو سه هزارتایی هستیم!) در شهرهای کوچک و بزرگ ایران فیلم می‌سازند و مدعی هستند و خودشان را محق می‌دانند و کمتر کسی از میان‌شان به این فکر می‌کند که بهترین سال‌های عمرشان را دارند صرف شغلی می‌کنند که هیچ بستر و ریشه مناسبی ندارد. ما همه تنها جایزه‌ها را می‌خواهیم و بس!
و کسی نیست که بپرسد اگر دور جشنواره‌ها سر بیاید شما چه خواهید کرد؟ ما کمتر دلسوز حرفه‌هایمان هستیم وگرنه به توسعه پایدارتری برای شغل‌مان می‌اندیشیدیم و آینده نگرتر می‌بودیم. کاری که خواهران ریاحی از چهار سال پیش به تنهایی و برای اولین بار در ایران شروع کردند جدا از گسترش حرفه ما، حداقل از این جهت قابل تقدیر است که پایدار و با برنامه بوده و مثل این جشنواره‌هایی نیست که برایشان تبلیغ و خبررسانی می‌کنند.
جشنواره‌هایی که یک دور نیامده مثل برگی در پاییز می‌افتند و جوب آب همه خاطره‌های الکی‌شان را می‌شوید و می‌برد. خوشحالم که چهارساله شدید و ماندن و بزرگ‌تر شدن‌تان را آرزومندم.

مهدی بوستانی: بی‌هیچ تعارف «پایگاه خبری فیلم کوتاه» اصلی‌ترین و معتبرترین سایت فارسی زبان در حیطه فیلم کوتاه است و این به دست نیامده است جز با دوراندیشی و حرفه‌ای گری صاحبان آن. مستقل بودن سایت مهم‌ترین ویژگی آن است. هرچند که محافظه کاری‌های خاص خودش را هم دارد و یا باید داشته باشد.
همین که تریبونِ جایی یا کسی و یا عقیده خاصی نیست، باعث شده که نگاه‌ها به آن هم فرق کند. هر چند که گاه میزان تبلیغات فلان جا یا فلان جشنواره و یا میزان خبرهای یک فرد یا یک فیلم، آدم را دودل می‌کند در گفتن این حرف!
چیزی که به نظرم جایش در این سایت خالی است، نقد فیلم کوتاه است. چیزی که در دوره‌ای از عمر این سایت، تا حدودی جایگاهی داشت و امروزه خیلی محلی از اعراب ندارد. شاید هم چون اسم سایت هست پایگاه خبری وظیفه‌اش را فقط خبررسانی می‌داند و نه نقد و تحلیل!
به هر روی می‌دانم که «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را خیلی‌ها می‌بینند و این چیز کمی نیست. موفق باشید، بیش از پیش.

محمد جعفری: «پایگاه خبری فیلم کوتاه» در حال حاضر بیش از هر پایگاه اطلاع‌رسانی مستقل مورد توجه فیلمسازان فیلم كوتاه و مستند است.
چرا؟ در شرایطی كه سایت‌های نهادهای متولی فیلم كوتاه و مستند پاسخگوی نیازهای مخاطبان نیست، این پایگاه عملا وظیفه نهادهای دولتی و صنفی را به عهده گرفته است.

ستار چمنی‌گل (سنندج): سینما در آغاز صرفا فیلم کوتاه بود و جز این نمی‌توانست باشد. اما هرچه بسوی جلو حرکت می‌کنیم فیلم کوتاه در آغوش مادر خود یعنی فیلم بلند بیشتر پنهان خواهد شد و پیدا کردن آن در این آغوش وسیع کاری ساده نیست و با پشتکار صاحبان این فن میسر می‌شود. یکی از صاحبان این فن در کشور ما پایگاه خبری فیلم مستند و کوتاه است که در این چند سال خدمات شایانی را به بچه‌های فیلم کوتاه ارائه کرده است.
من به عنوان پخش‌کننده فیلم‌های کوتاه در شهرستان سنندج همیشه تنها یاور خود در خبررسانی و پی‌گیری جشنواره‌های داخلی و خارجی را این عزیزان می‌دانم و مدیون زحمات بی‌شائبه آنها هستم.
صدتشکر و صدسپاس بخاطر یاری‌تان. جشن تولد چهارسالگی نخستین پایگاه خبری فیلم مستند و کوتاه برشما و برما میمون باد.



الهام حسین‌زاده: چند روز پیش که با من تماس گرفتند تا برای چهارمین سال راه اندازی پایگاه خبری فیلم کوتاه مطلبی بنویسم، پشت تلفن بی اختیار گفتم: چهار سالگی!
باورم نمی‌شد که چهار سال گذشته است. فلاش بکی زدم به روزی که خانمی جوان با من تماس گرفت و با صدایی پرشور و پرامید از سایت خبری‌اش و آرزوهایی که برایش داشت گفت. گفتم فکر بکریست، تشویقش کردم و حتی وعده دادم که تا آنجا که بتوانم کمکش می‌کنم که شرمنده‌ام که نکردم. اما حقیقتا آن زمان خیلی خوش بین نبودم که این نهال اگر کاشته شود، دوام بیاورد، رشد کند و ریشه بدواند.
غافل از آنکه بی‌خود نبود مرجان ریاحی حوزه فیلم کوتاه را برای کار مطبوعاتی‌اش برگزیده، چون که خودش نیز از جنس فیلم کوتاه است. از جنس برو بچه‌هایی که با جیب خالی و عشقی سرشار با کله شقی تمام وارد کار می‌شوند و همه ما می‌دانیم وقتی فیلم کوتاهی ساخته می‌شود چیزی از جنس معجزه اتفاق افتاده است.
حالا دیگر «پایگاه خبری فیلم کوتاه» این چهار ساله بالغ، عضو جدا نشدنی خانواده فیلم کوتاه است، عضوی که اگر نباشد خانواده خیلی دلتنگش خواهند شد. پس پاینده باشی و به امید تولد چهل سالگی و ...

حامد خسروی (بندر انزلی): چند ساله یک عادت، عجیب آمده سراغم هرشب. همیشه پاش می‌شینم. شب منتظر یک چیز جدیدم. بارها به خودم گفتم خیلی از روزهای زندگی‌مان می‌شه که ما حال هیچ چیز را نداریم. شاید آن روز تو شلوغ‌ترین قسمت زندگی‌مان باشد. دفعات مختلف وسط کار شده که کار را ول کنم و بروم کنار دریا و با موج‌هایش که نقش آرامش‌بخشی برام دارد، آرام شوم.
اما شبش باز عادتم سرجاش بود. باز مثل همیشه شب با سکوتش موسیقی متن قشنگی برای اعتیادم می‌شه. با خودم گفتم اگر این دو نفر یک روز که حق همه‌مان است، حال نداشته باشند؛ من با اعتیادم چه کار کنم؟
سینما هنر وسوسه‌انگیزی است که همه روزه انواع نشریات زرد و سفید، اینترنتی، عهد بوق در موردش و فضولی‌ تو زندگی سینمایی‌ها می‌نویسند. اما سینمای مستند و کوتاه، سینمای مهجوری است که هیچ بنی‌بشری رویش سرمایه‌گذاری نمی‌کند.
دو تا خواهر جوان با یک مردانگی خاص بدون هیچ گونه حامی و حتی گاهی وقت‌ها هم با یک شیطنت کوچولو زیرآب‌شان هم خالی می‌شه اما همیشه به هر زحمتی، پایگاه را سرپا نگه داشتند و سینمای مستند و کوتاه را با آبرو.
پایگاهی که هر شب محل آرامش‌مان است. از من خواستند که پیشنهاد بدهم و انتقاد کنم. خیلی فکر کردم و فقط خودمانی یک کلمه می‌توانم بگویم «داداش دمتان گرم!»

محمود رحمانی (خوزستان): نمی‌دانم از کجا شروع کنم و چگونه بگویم، از کسی که به تنهایی سینمای کوتاه و مستند ایران را به صورتی روش‌مند و با اصالت، هویت بخشید، و اینهویت را در جهان منعکس کرد، نمی‌دانم در این مجال اندک بگویم که با تلاش‌های این بانوی فرهیخته و با معرفی فیلم‌های ایران به جشنواره‌های خارجی و معرفی به جشنواره خارجی به فیلمسازان مستقل داخلی جایی برای دلال‌های فیلم‌های مستند و کوتاه باقی نگذاشت یا بگویم از لحظه لحظه شکوفا شدن‌های‌مان که هر وقت خودمان را به روی صحنه می‌دیدیم این دست‌های مهربان مرجان ریاحی بود که موقع جایزه گرفتن تک‌تک بچه‌ها ایستاده به صدا در می‌آمد و یا چه و چه...
البته قبول بفرمایید که در این کمتر فرصتی که در اختیار من قرار داده‌اید نمی‌شود نقد زد، چرا که برای نقد این سایت محترم باید نقبی بزنیم به چهار سال! یعنی چهل و هشت ماه و یا به عبارتی هفده هزار و پانصد و بیست روز فعالیت برای سینمای کوتاه و مخصوصا مستندی که در آن روزها مهجور بود و امروز یک حامی و پشتیبان محکمی مثل «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را دارد و از این رو این بانو، کسی که به تنهایی و با استقلال و بدون هیچ حمایت دولتی فیلمسازان را مورد حمایت خود قرار داد و اخبار تک‌تک فیلمسازان را به گوش مسئولین، مخاطبان ایرانی و حتی خارجی رساند.
آری مرجان ریاحی یک زن است، با همه مشکلاتی که زنان دیگر دارند و باید قبول کرد کار سترگ ایشان در گستره این جغرافیای نوپا در سینمای کوتاه و مستند کارستان است، من همت و پشتکار ایشان را تحسین می‌کنم و گاه نیز به آن به عنوان الگویی برای پیشبرد کاری که پیشرو دارم استفاده می‌کنم؛ خلاصه که این سایت هم برای سینمای ایران حرکت، است و هم  برکت.

آرش رصافی: تمام آن سال‌هایی که دغدغه هویت مستقل فیلم کوتاه را داشته‌ایم، تمام آن سال‌هایی که برای موفقیت و پیشرفت این عرصه از سینما آرزو و امید داشته‌ایم و تمام آن سال‌هایی که کسی ما را به عنوان فیلمساز فیلم کوتاه جدی نگرفت، شاید هرگز باور نمی‌کردیم شما و پایگاه خوبتان به یاری‌مان بیایید و با قدرت و برنامه‌ریزی بمانید و جای خود را در میان انواع و اقسام رسانه‌های خبری به عنوان یک سایت مهم و کم نظیر باز کنید.
سایت شما به تنهایی و با استقلال و عدم وابستگی به هر جریانی بسیار موثرتر از سایت‌های دولتی و غیردولتی که خود را مدعی فیلم کوتاه می‌دانستند، عمل کرده است. ما همیشه فیلم کوتاه را مهم می‌دانسته‌ایم و شما این باور ما را به بار نشانده‌اید و باعث شده‌اید هر روز هر فیلمساز فیلم کوتاه که سری به ایمیل خود می‌زند باور کند که فیلم کوتاه زنده است، جدی است و حضور دارد در عرصه رسانه و سینما و فرهنگ این مرز و بوم. شما به فیلم کوتاه اعتماد به نفس می‌دهید.
همگی خسته نباشید و پایدار بمانید تا امیدوار بمانیم. تولد چهار سالگی این پایگاه بر شما و همه فیلمسازان فیلم کوتاه مبارک باشد.

مهرداد زاهدیان: حدود چهار سال پیش بود که دوستی «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را به من معرفی کرد. مدت زیادی نگذشت که من هم داشتم این سایت را به دیگران معرفی می‌کردم، کاری که هنوز هم کمابیش انجام می‌دهم. طی این چهار سال کنار مراجعه به سایر سایت‌های خبری مهم، همواره سری هم به «پایگاه خبری فیلم کوتاه» زده‌ام.
«پایگاه خبری فیلم کوتاه» نقش غیرقابل انکاری در زمینه اطلاع رسانی فیلم کوتاه و مستند و ارتباط میان فیلمسازان این بخش از سینمای ایران داشته، خوشحالم که هست.
همیشه مایل بودم در کنار اخبار فیلم کوتاه و مستندی، که در این سایت گذاشته می‌شود، تحلیل و مقاله و گزارش هم باشد. به این شکل ما صاحب یک مجله بی‌نظیر اینترنتی خواهیم شد.

سعادت‌نیا: «پایگاه خبری فیل کوتاه» در زمانی تاسیس شد که تنها یک نفر (یک انسان) اراده کرده بود که مجموعه اخبار و اطلاعات مربوط به فیلم کوتاه را منعکس کند. در زمان و زمانه‌ای که هنوز بسیاری از مراکز رسمی و غیررسمی عریض و طویل فاقد سایت بودند. شاید این اثبات این نظریه باشد که گاه یک فرد می‌تواند به اندازه یک جامعه تاثیرگذار و برانگیزانه باشد. در طول این سال‌ها هر گاه دست روزگار زخمی بر جان و روح هنرمندی برجای گذاشت، «پایگاه خبری فیل کوتاه» حامی و تکیه‌گاه آن هنرند بوده است. هرگاه تبعیض پرورده شده «پایگاه خبری فیل کوتاه» در برابرش موضع گرفته است. هر گاه کسی حرف حقی داشته یا از بی‌داد زمانه دادی را جستجوگر بوده است و قلم به دست گرفته پایگاه به او مجال حرف زدن و شنیده شدن داده است.
اینها همه حداقل‌هایی است که نسل ما می‌باید از آن بهره‌ند باشند و چون نیست پس همین که داریم را پاس بداریم و به امید ارتقا و کمال آن تلاش کنیم. اما آنچه که خطر می‌نماید ترس از ژورنالیست و انعکاس خبرهای ریز و درشتی که کسانی از اهل این خانه با عکس‌ها و بزرگ‌نمایی‌های جعلی خویش سعی در مطرح کردن خود دارند.
جریانی که در سطح فیلم بلند هم وجود دارد. پس بکوشیم انعکاس‌دهنده خبرهای اصیل و راست‌ودرست باشیم و از این زمانه پرنیرنگ و مبلغ دون‌صفتان به وادی نیکی و راستی پناه ببریم. *(باشد که از هزار نیرن روزگار برهیم در پهنه آزمایش گیتی سربلند برآئیم دست معرکه دراز کنیم، دشنه‌ای در برابر نشود روزی نرسد که ندانیم دوستان‌مان که و دوشمنان‌مان کیست. بگوئیم چنین بادا و چنین‌تر باشد)
*برگزیده از خاطرات هنرپیشه نقش دوم بیضایی 

ابراهیم سعیدی (مهاباد): در فضای ۴ سال قبل که خیلی کمتر به فیلم کوتاه و مستند اهمیت داده می‌شد، اطلاع‌رسانی فعالیت‌های دوستان فیلم کوتاه و مستند، اخبار رویدادهای آن بسیار محدود بود، راه‌اندازی «پایگاه خبری فیلم کوتاه» سرآغاز دوران جدیدی در فعالیت رسانه‌ای این حوزه از سینمای ما شد. بخصوص این پایگاه خبری همچون پل ارتباطی بین فیلمسازان توانست که علاوه بر بازتاب و شناساندن فیلم‌ها و فیلمسازان تا حد زیادی باعث بوجود آوردن انگیزه بیشتر در بین آنها شود و اینها باعث شده تا بعنوان یکی از مراجع اطلاع‌رسانی فیلم کوتاه و مستند برای خود جایگاه شایسته‌ای پیدا کند.

مهرداد شیخان: چهارسال برای یک رسانه زمان زیادی نیست تا به یکی از کارآمدترین و پر مخاطب‌ترین منابع خبری و تخصصی در نوع خود بدل شود.
«پایگاه خبری فیلم کوتاه» به یاری گردانندگان پویا و پرتوان خود در سال‌های اخیر به خوبی توانست جای خالی یک منبع خبری سینمایی برای فیلمسازان به ویژه فیلم‌سازان کوتاه را پر کند. بدون شک حاصل این گشایش و اثرات آن بر فیلم کوتاه کشورمان بر کسی پوشیده نیست و همگان می‌دانند که گرداندن یک سایت خبری و به روز نگاه داشتن آن – اگر نخستین هم باشد - چه دشواری‌هایی به دنبال دارد. به امید چهل‌وچهارمین سالگرد «پایگاه خبری فیلم کوتاه».

محمد شیروانی: خواهران ریاحی، دلبستگی شما به فیلم کوتاه در این چهار سال به بار نشسته و ما کلاه‌مان را به احترامتان بر می‌داریم.
راستی چرا جای «پایگاه خبری فیلم کوتاه» در سال‌های گذشته خالی بود؟ به یک دلیل ساده و آن اینکه وقتی آمدید و با چنگ و دندان ماندید این سوال را از خودمان پرسیدیم که چرا تا به حال نبودید!
این سوال از آن جهت سوال مهمی‌ست که معمولا کمتر به کار برده می‌شود. مثل مواقعی که فیلم ارزشمندی را از آدم ناشناخته‌ای می‌بینیم و می‌خواهیم بدانیم که سازنده کجا بوده تا به حال؟!
واقعا مایلم بدانم قبل از این چه می‌کردید و چطور شد که به کله‌تان زد با دست خالی بپرید وسط معرکه که چه عرض کنم مهلکه!
هر روز صبح آدم‌های زیادی مثل من روزشان را با سر زدن به پایگاه‌تان شروع می‌کنند. که خب چه خبر و شب یا نیمه‌شب کنجکاوی برای خبرهای دست اول. دست مریزاد در روزگاری که واژه مستقل به ابتذال کشیده شده و هر آدم دست دوم و وابسته‌ای از آن بهره می‌برد جای شکر دارد که هنوز مستقل مانده‌اید.
حالا که 10 مهر است و یک‌سال بزرگتر شده‌اید و احتمالا این روز را جشن می‌گیرید یادتان باشد که پایگاه شما دیگر متعلق به شما نیست. دفترچه یادداشت شخصی‌تان نیست و تبدیل شده به یک آینه تمام قد که سینمای ایران خود را در آن ببیند و این مهم است که بدانید شما پشت این آینه ایستاده‌اید و آن را می‌چرخانید و اگر کسی خود را در این آینه نمی‌بیند کم لطفی شماست نه کم کاری آن آدم.
خوب که فکر می‌کنم شما در عضو گیری موفق نبوده‌اید. حالا دلیلش را نمی‌دانم که آدم‌ها به این آینه خوشبین نبوده‌اند یا هزینه اندک حق عضویت را نداشته‌اند. این بده بستان یک جای کارش می‌لنگد.
پدرم همیشه می‌گوید بخشنده باش تا بی‌نیاز شوی. همیشه در پی دانه درشت‌ها نباشید پایگاه شما نیاز به ستاره ندارد چون آدم‌هایی که به شما سر می‌زنند در پی ستاره نیستند. در پی کشف‌اند. امیدوارم که بتوانید بزرگ شوید که هستید و گسترده که خواهید شد.

محمدعلی صفورا: سالگرد تاسیس که نه مسلما سالگرد تولد بهتر است. اولین چیزی که باید گفت اینکه ما شاهد تلاشی هستیم بی‌چشمداشت. و چه با ارزش. آیا قدرشناسی کفایت می‌کند؟ فقط خوشحالم از اینکه دارید با اعتقاد کار با ارزشی می‌کنید. کاری که همه بچه‌های فیلم کوتاه قدر آنرا می‌دانند و از اهمیت آن آگاهند. من حتی وقتی که اینجا نبودم هر شب سری به سایت شما می‌زدم. نه از سر نیاز به دانستن برگزاری فلان جشنواره که از سر علاقه و نیازی درونی. خود را این‌گونه و از طریق سایت شما درون خانواده فیلم کوتاه احساس می‌کردم و واقعا لذت می‌بردم.
حساسیت شما در همه امور از خاطرات فراموش نشدنی من است. وقتی خبررسانی و پی‌گیری تحسین برانگیز شما را در مورد آسیب دیدگی تصویربردار یک فیلم کوتاه به یاد می‌آورم بزرگی کار شما در ذهن من نقش می‌بندد و نمی‌توانم احساس خود را نسبت به آن پنهان کنم.
وقتی خبرهایی از فیلمسازانی که تازه اولین یا اولین‌های خود را ساخته‌اند را در صفحات شما می‌خوانم خوشحالم و فکر می‌کنم از این بابت باید حال همه اهالی خوب باشد.
وقتی خبری از دوستان قدیم خود در سایت شما می‌خوانم و به یاد می‌افتم که باید تلفنی به این دوستان خود بزنم حالم بسیار بهتر می شود. جالب است بدانید دیگر مدتها است که هر کدام از بچه‌های فیلمساز  با من تماس می‌گیرند ازشان سوال نمی‌کنم چه خبر؟ چرا که خبر آنها را از سایت شما دارم. امیدوارم قدم‌های‌تان همیشه پرتوان باشد و این جمع صمیمی را بتوانید برای همه و همیشه حفظ  کنید. خانم ریاحی و همکاران، به خاطر ایجاد این احساس خوب ممنون.

سالم صلواتی (سنندج): آنچه دیدنی‌ست نه ماندنی‌ست، آنچه ماندنی‌ست، دیدنی‌ست!
مدتهاست دیگر دست‌هایم حتی موقع نوشتن طرحی یا فیلمنامه‌ای لذت بخش نیز، به اندازه نوشتن این چند حروف لاتین  www.shortfilmnews.com (که پنجره پشتی آن معرف چشم‌اندازی برای داشته‌ها و نداشته‌های عرصه فیلم کوتاه شده) سریع و ناخودآگاه عمل نکرده است.
زیباتر آن‌که میان این نوشته تا باز شدن پنجره پشتی، انتظاری لذت بخش برای ورود به خانه صمیمی بی‌سقف‌مان، همیشه همراهم بوده است. عزیزان، ریاحی‌ها و یاوران سخت کوش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» تلاش گرانمایه شما در آمدن و گشودن این پنجره روشن مانا و همیشه ستوده باد.

ناصر ضمیری (مشهد): مطمئن هستم «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را الان همه فیلمسازان می‌شناسند. هر فیلمساز کوتاه و مستند هر وقت آن‌لاین می‌شود بدون شک به پایگاه هم سری می‌زند. اما گاهی با خبری مهم روبرو می‌شود و گاهی با هیچ خبر تازه‌ای یا خبری بی‌رمق و ناامید پایگاه را ترک می‌کند.
به نظرم پایگاه باید هر روز خبرهای مهم و تازه داشته باشد و باتوجه به اعتباری که کسب کرده می‌تواند مانند نشریات یا سایت‌های معتبر بین‌المللی بهترین فیلم کوتاه یا مستند سال را از دیدگاه مستقل خود معرفی کند نه در حاشیه جشنواره‌های فیلم کوتاه دیگر، پایگاه می‌تواند فراخوانی بدهد تا فیلمسازان فیلم‌های خود را ارسال کنند و از بین آنها فیلم منتخب خود را اعلام کند. فکر می‌کنم این انتخاب فیلم سال به تدریج شکل معتبری بین فیلمسازان پیدا خواهد کرد.

نیما عباس‌پور: مطمئنا در این چهار سال یک جایی یا یک وقتی دلسرد شده‌اید ولی ادامه دادید چون به کارتان ایمان داشتید. امیدوارم هیچ وقت مایوس نشوید و رها نکنید. می‌دانم که دست تنهائید و کار دشواری را انجام می‌دهید برای همین اگر بخواهیم انتقاد کنیم غیرمنصفانه است. من فقط می‌خواهم به 3 چیز اشاره کنم.
1- طراحی سایت‌تان را دوست ندارم!
2- دوست داشتم می‌شد همه براحتی با شما تماس داشته باشند و خبر فعالیت‌هایشان را در اختیارتان بگذارند. احساس می‌کنم خیلی وقت است که در پایگاه از خیلی‌ها خبری نیست در حالی که از بعضی‌ها زیاد هست!
3- نمی‌دانم به چه دلیل ولی دوست نداشتم سال پیش در جشنواره «فیلم کوتاه تهران» جایزه بدهید. مجله چلچراغ جایزه داد، فیلم‌نگار هم همین‌طور؛ کاش شما وارد این بازی داوری و اهدای جایزه نمی‌شدید.

امید عبدالهی (شیراز): از آنجا که متاسفانه هنوز هم در بسیاری از محافل سینمایی و فرهنگی شاهد هستیم که فیلم کوتاه را جدی نمی‌گیرند، به عقیده من مهم‌ترین دستاورد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» تا به امروز ارتقای جایگاه و منزلت فیلم کوتاه و حمایت از فیلمسازان جوان این عرصه است.
فکر می‌کنم که اگر این پایگاه بتواند در آینده در کنار درج اخبار، فضایی را هم برای ارائه مباحث تئوری و مقالات داخلی و خارجی مرتبط در نظر بگیرد، بیش از پیش موفق خواهد بود.

داریوش غریب‌زاده (بوشهر): «گل ابریشم» نام درخت دوست داشتنی بوشهر است. بی‌منت باران است. بسرعت رشد می‌كند و به نحوی غریب سایه‌گستر است. به گرمازدگان خنكایی توام با موسیقی حیات عطا می‌كند زیرا مامن گونه‌های مختلف پرنده است كه هر كدام آواز خود را می‌خوانند.
همیشه شما را مثل درخت «گل ابریشم» دیده‌ام. سالگرد این تولد فرخنده در عرصه فیلم كوتاه و تداوم این  تلاش فرهنگی شایسته را به تمامی بانوان فرهیخته ایران زمین تبریک  گفته و از ایزد توانا سلامتی و موفقیت خواهران ارجمند ریاحی و همكاران تلاشگر را خواهانم. 

مصطفی غضنفری (بوشهر): فکر می‌کنم که هیچ انتقادی نمی‌شود کرد وقتی که هیچ نمونه موفق دیگری برای مقایسه کردن وجود نداشته باشد.
فقط می‌ماند یکسری علایق شخصی و آنقدر این علایق در نوسانند که تا بخواهم دست روی هر کدامشان بگذارم شک و تردید بی‌چاره‌ام می‌کند.
فقط ای کاش سایت پربارتان علاوه بر و ظیفه خبری‌اش می‌توانست پلی باشد میان سرمایه‌گذارانی که به دنبال بازگشت سرمایه‌شان نیستند و کسانی که فیلم کوتاه می‌سازند.

صدف فروغی: با عرض تبريک چهار سالگی وب‌سايت خوبتان، از زحمات شما دوستان بسيار متشکرم که همواره با اخبار به روز و جذابتان مرا در جريان جديدترين اتفاقات سينمايی قرار می‌دهيد.
همواره موفق باشيد.

مریم کشکولی‌نیا: «پایگاه خبری فیلم کوتاه» سایت فوق‌العاده خوبی است و همیشه به روز است. یکی از سایت‌هایی است که هر روز به آن سر می‌زنم و بعضی از روزها دو سه بار!
فقط ای کاش اخبار انیمیشن بیشتری را پوشش می‌داد.
در حقیقت می‌شد نخستین پایگاه خبری سینمای مستند و فیلم کوتاه و انیمیشن.

پیروز کلانتری: چهار سالگی «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را شادباش می‌گویم. این وضعیت، بیش از هر چیز مرا به مداومت و مقاومت یک آدم (مرجان ریاحی) و همکاران و همراهان هم‌جنس‌اش رجوع می‌دهد، در اوضاع و احوالی که خیلی چیزها در پی آن‌اند که ابواب جمعی جایی و کسی شوی.
این‌که می‌توانی هر روز صفحه‌ای را باز کنی و اخبار تازه‌ای درباره این سینمای هنوز مهجور فیلم کوتاه و مستند بخوانی، دلنشین است؛ اما این‌که در مناسبت‌های جشنواره‌ای رسمی و دولتی مختلف، گفت‌و‌گوهای «رپرتاژ آگهی» گونه و غیرحرفه‌ای مداوم، لا‌به‌لای آن فضای مطبوع روزانه جا می‌گیرد (و آن‌قدر رفع‌و‌رجوعی است که در آرشیو گفت‌و‌گوهای سایت هم نشانی از آنها نمی‌بینی) آزارنده است. این‌که تصور می‌شود که سایت محتاج افزودن اخبار سینمای داستانی و بدنه است، از ضعف‌باور به ویژگی راه خبر می‌دهد، و این‌که سایت خیال ندارد از خبرگیری به خبرنگاری و گزارش‌گری گذر کند، کمبود جدی موقعیت کنونی آن است. مهم اما این است که «پایگاه خبری فیلم کوتاه» هست و ارتباط هر روزه با مخاطب دارد. برای هر تغییر احوالی ابتدا باید بود و ادامه راه داد.
 
رامتین لوافی: حالا که سینمای مستقل شده طاعون و نه سینمادار، نه مسئول، نه فیلمساز، نه آبدارچی و حتی آن که یک فیلم مستقل ندیده چشم دیدنش را ندارد و به همین زودی یادمان رفته که شرافت سینمایی که به آن می‌بالیم از این فیلم‌ها آمده و این طفل معصوم به جرم بی‌زبانی و به بهانه شرارت چند هم‌بازی شیطانش مدام تو سری می‌خورد و از ترس واگیر بودن، زمین‌گیر شده است؛ این روزها که برای خواندن یک خبر از یک فیلم مستند، کوتاه و یا مستقل باید لابه‌لای عکس و خبر سوپراستارها و حرف‌های خاله‌زنکی را با ذره‌بین گشت؛ همین که هستید قابل ستایش است.
مادربزرگم می‌گفت روز تولد حرف‌های تلخ نزن پس می‌گویم حالا که مستقل بودن و تاجر نبودن سخت آسان است کار سختی انجام دادید که مستقل ماندید.

سودابه مجاوری: جایگاه «پایگاه خبری فیلم کوتاه» از نام توضیحی آن: نخستین پایگاه خبری سینمای مستند و فیلم کوتاه ایران، پیداست.
همواره نخستین بودن، بویژه که در سینمای کوتاه و مستند ایران باشد، به معنای چالشی همه سویه است در گشودن راه‌های نو و پنجه افکندن دربسی سختی‌ها و تنگناها.
راهی که تلاش می‌کنید تا حد امکان بی‌کاستی باشد. تلاش بی‌وقفه و موفق شما را تبریک می‌گویم.

سودابه مرادیان: صداقت جوهره‌ مستند است و ایجاز شالوده‌ فیلم کوتاه ... «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به گمانم هر دو را دارد: صادق است و موجز... امید دارم بماند و قدرش را بدانند ...

هادی مقدم‌دوست: من هر بار که «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را باز می‌کنم دلم شور می‌زند که این بار که می‌آیم نبادا ببینم که این سایت تعطیل شده باشد. هر بار که می‌بینم به روز شده و دو سه تا خبر تازه دارد نفسی براحتی می‌کشم و می‌گویم الهی شکر.
نمی‌دانم چه حس مانعی در آدمی وجود دارد که مثلا نگوید من دلبسته چیزی هستم. شاید بیم این است که اگر اعلام کنیم چیزی را دوست داریم از آن چیز به عنوان نقطه ضعف ما تعبیر شود. اما من می‌دانم و می‌گویم که سرکار خانم‌ها مرجان و مرضیه ریاحی به این صفحه اینترنتی خود خیلی علاقه دارند و برای همین است که آن را ادامه می‌دهند و برای آن تولد می‌گیرند پس برایشان دعا می‌کنم که موفق باشند و می‌گویم:
خدایا به گردانندگان «پایگاه خبری فیلم کوتاه» قوت بده که بتوانند همچنان این پایگاه را حفظ کنند و هر روز آن را بهتر از پیش ادامه دهند. و خدایا سبب‌ساز شو که مسایل مالی آنان چنان هموار شود که بی‌دغدغه و با آرامش کارشان را در این پایگاه ادامه دهند.
و خدایا اما اگر صلاح می‌دانی که روزی روزگاری به هر دلیل این پایگاه ادامه نیابد به گردانندگان آن آمادگی و تحمل نبود و از دست دادن آن را عطا کن و به آنان امیدواری و دلخوشی هر شروع پسندیده دیگر را بی‌درنگ واگذار کن.
خدایا به همه ما آمادگی از دست دادن عطا کن. آمین یارب العالمین.

مجتبی میرتهماسب: فکر می‌کنم انتقاد به کسی می‌توان کرد که وظیفه‌ای را شایسته انجام نداده باشد. پس به کسانی که با همت شخصی و بر حسب علاقه سایتی راه‌اندازی کرده‌اند و خوراک خبری اهالی سینمای مستند و فیلم کوتاه را تامین می‌کنند، انتقاد نارواست.
و اما پیشنهاد می‌کنم که سخت به حرفه‌ای شدن و تامین منابع مالی یا بازده اقتصادی بیاندیشید تا پاینده شوید.

کاوه مظاهری: می‌شود یک گوشه نشست و فقط حرف زد، سیگار دود کرد و صرفا اُرد داد، افه شبهِ روشنفکرانه گرفت و «باید کاری کرد»های بی‌نتیجه گفت و بیرون گود نشست و فریادِ «لنگش کن» سر داد. می‌توان ادای آدم‌های دلسوز را در آورد و دل دیگران را چند صباحی به دست آورد و از ترسِ گند‌زدن و بی‌عرضگی و کار نابلدی دست به سیاه و سفید نزد.
چهار سال دوام آوردن و پشتِ پا زدن به تمام این «می‌توان»ها و «می‌شود»ها کم چیزی نیست. به امید دیدن جشن چهل سالگی‌تان، هر چند که می‌دانم چنین آرزویی در این‌جا و این وضعیت کمی احمقانه و رویاپردازانه به نظر می‌رسد!

هوشنگ میرزایی: «پایگاه خبری فیلم کوتاه» حرکت خوبی را در ابتدای فعالیتش شروع کرده بود و آن رعایت اخلاق خبرنگاری و بی‌طرفی در خبررسانی بدور از غرض‌ورزی و تسویه حساب‌های شخصی با افراد بود. اما متاسفانه بعد از مدتی این پایگاه خبری اخلاق و رسالت خبر‌ی‌اش را نادیده گرفت.
مثلا فیلم کوتاه چیزی شبیه چشمهایم در جشنواره اکس ان پروانس فرانسه جایزه گرفت. اما این خبرگزاری هیچ خبری از این فیلم را درج نکرد.
شما ممکن است از سازنده این اثر خوشتان نیاید. اما این فیلم متعلق به سینمای کوتاه ایران و موفقیت سینمای ایران است. پس وظیفه خبری شما این بود که اخلاق را زیر پا نمی‌گذاشتید و اخبار مربوط به موفقیت‌های این فیلم را در سایت درج می‌کردید. همه ما از دیکتاتوری انتقاد می‌کنیم در حالیکه هر کدام از ما یک دیکتاتور هستیم.
شما حق دارید که از هوشنگ میرزایی متنفر باشید. اما وقتی اطلاع رسانی می‌کنید باید به همه با یک چشم نگاه کنید و آن نگاهی هست که همه رسانه‌های خبری دنیا دارند. نگاه اخلاقی و پاسداری از اخلاق و حقیقت و اطلاع رسانی دقیق خبری.

بابک مینقی (تبریز): «پایگاه خبری فیلم کوتاه» در شرایطی چهار ساله می‌شود که نهادهای دولتی متولی فیلم کوتاه در طول چندین سال گذشته حمایت چندانی از این پایگاه خبری و به طبع آن حمایت از فیلمسازان مستقل نداشته‌اند و چهره واقعی فیلم کوتاه را پشت جشنواره‌های فرمایشی و انتصابی خویش مخدوش داشته‌اند و هر انتقادی را چنان به جبر کشیده‌اند که منتقدان و فیلمسازان عطای حضور و مشارکت با این نهادهای متولی را به لقایش بخشیده‌اند و در این چند فصل «پایگاه خبری فیلم کوتاه» فرصتی بوده است که کنار هم باشند و از همدیگر خبری بگیرند، تولد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» در چهار سال قبل نتیجه ایجاد و رشد جریان‌های مستقل فیلمسازی در کشور بوده است و با ایجاد «پایگاه خبری فیلم کوتاه» فیلمسازان مستقل از بایکوت خبری در آمدند و روند رو به رشد صنف فیلم کوتاه با ایجاد انجمن فیلم کوتاه و دیگر سایت‌ها و نشریه فیلم کوتاه پتانسیل درونی خود را به نمایش گذاشته است.
هرچند که این یادداشت قرار بود نقد و پیشنهادی برای «پایگاه خبری فیلم کوتاه» باشد ولی باید در نظر داشت که ایجاد پایگاه با دست خالی و بدون حمایت نهادهای متولی خود کاری مهم و برجسته بوده است و این نهاد کوچک توانسته است با تمام ایرادها تا امروز دوام بیاورد به امید روزی که این نهاد- نهال- به همت خود فیلمسازان تبدیل به سروی تناور شود.

مهدی نادری: سلام بر همه فعالان این سایت خوب که البته در سال فقط یک یا دوبار از ما بیشتر خبری نمی‌گیرد!
خانم ریاحی چند سال پیش که گفتی یک سایت مخصوص فیلم کوتاه راه انداختی کسی فکر نمی‌کرد که تا این حد برسد که برایش سالگرد برگزار کنی. در اینجایی که عمر مطبوعات و خبرگزاری‌های مستقل بیش از چندماه و چند روز نیست! خب این اولین شگفتی است.
دومین دستاورد مهم کار و تلاش شما مطرح کردن کسانی بود که نه نامی داشتند و نه نشانی و پس از راه‌اندازی سایت شما و پی‌گیری اخبار و اتفاقاتشان از آنها نامی ساخت و نشانی و توانستند از پل سایت شما به روزنامه‌ها و مجلات و محافل و پست‌هایی برسند که تا دیروز اعتماد به نفس کافی برای رسیدن نداشتند.
پس هر کس که با «پایگاه خبری فیلم کوتاه» مراوده داشت از آن خیری دید. چه از این بهتر می‌خواهید که سایتی یا خبرگزاری‌ای برایتان انجام دهد؟ امید که همیشه مستدام باشید. شاد و پرتلاش و ماندگار باشید.

هوشمند ورعی: شاید 4 سال عمر کوتاهی باشد برای گفتند تولدت مبارک، بریدن کیک و فوت کردن 4 شمع ناقابل اما برای خواهران ریاحی، این 4 سال به حتم 400 سال گذشته است.
حیف‌ام می‌‌‌آید که نگویم و ننویسم از کارستان این دو خواهر که بسیاری از به ظاهر مردان مرد!!! توانایی ایستادگی در برابر یک‌هزارم دغدغه‌های هر روزه روز آنان را نداشته و الخ.
پربی‌راه نیست که می‌گویند آسمان به دست نمی‌آید اگر به پنجره‌ای اکتفا شود، «پایگاه خبری فیلم کوتاه» شاید هنوز آسمانی نباشد اما مطمئن باشید که زمینی هم نیست، تولدت مبارک، 400 ساله، 4 ساله!!!

محمدعلی هاشم‌زهی (زاهدان): درود به خواهران زحمتکش ریاحی. پوشش خبری «پایگاه خبری فیلم کوتاه» بسیار عالی است.
امیدوارم مسائل و خبرهای سراسر ایران و فیلمسازان شهرستانی را بیشتر در پایگاه منتشر کنید.

مرتبط :
■ چرا توقف کنیم؟
■ فراخوانی برای تمام فصول