جهاد فرهنگی

حسن علیرضایی بازیگر و فیلمساز اصفهانی و دانش آموخته انجمن سینمای جوانان ایران است. او که فعالیت سینمایی‌اش را با بازی در فیلم زندانی 707 آغاز کرده، تاکنون در نزدیک به پنجاه پروژه سینمایی و تلویزیونی به عنوان بازیگر، نویسنده، فیلمساز و... حضور داشته است.
انیمیشن نسل آفتاب پنجمین تجربه فیلمسازی اوست که در پی بیان مظلومیت مردم فلسطین ساخته شده است.

چه شد که چنین سوژه‌ای را برای ساخت انیمیشن انتخاب کردید؟
انیمیشن نسل آفتاب پنجمین تجربه فیلمسازیم است. در چهار کار قبلیم هم به نوعی موضوعات مذهبی را که مورد علاقه‌ام هستند به تصویر کشیده‌ام. حتی در مورد پیشنهادهای بازیگری که داشته‌ام موضوعات دینی و مذهبی را در اولویت انتخاب‌هایم قرار می‌دهم و حضورم در سریال‌هایی نظیر یوسف پیامبر(ع) و مختارنامه دلیلی بر این ادعاست.
انیمیشن نسل آفتاب در پی بیان مظلومیت مردم فلسطین ساخته شده است. ما در قرآن به مقابله با ظلم توصیه شده‌ایم و من با توجه به فرامین الهی ساخت فیلم‌هایی نظیر نسل آفتاب را وظیفه دینی و نوعی جهاد فرهنگی می‌دانم.
از چه تکنیکی برای ساخت این فیلم استفاده کردید؟ و دلیل انتخاب آن را توضیح دهید؟
این فیلم به شیوه کامپیوتری سه بعدی ساخته شده که به نظرم با توجه به نوع حرکت‌ها و طراحی کاراکترها و همچنین مورد پسند بودن مخاطبان شیوه مطلوبی برای ساخت آثار انیمیشن است. ضمن این‌که شیوه‌هایی نظیر کامپیوتری دو بعدی در حال منسوخ شدن هستند. گرچه هزینه‌ها با شیوه سه بعدی با توجه به افزایش زمان تولید بالا می‌روند اما به نظرم شیوه جذابی برای تولید انیمیشن است.
آیا بی‌کلام بودن فیلم‌تان برای رسیدن به یک زبان جهانی بود؟
من تاکنون ده فیلم تهیه و کارگردانی کرده‌ام و به غیر از انیمیشن ماهی کاغذی که دیالوگ‌های مختصری داشت، بقیه آثارم بی‌کلام بوده‌اند. اعتقاد دارم توسل به کلام در فیلم کوتاه فیلمساز را کمی تنبل می‌کند. تا جایی که بتوانیم با تصویر حرف‌مان را بزنیم استفاده از کلام ضرورتی ندارد. ضمن این‌که در فیلم‌های بدون دیالوگ تمام افراد جهان حتی ناشنوایان مخاطبان شما خواهند شد.
فیلمسازان اصفهانی به خصوص در حوزه انیمیشن برای ساخت فیلم با چه مشکلاتی روبرو هستند؟ 
من که ساخت فیلم‌های داستانی و انیمیشن را همزمان تجربه کرده‌ام می‌توانم بگویم متاسفانه هزینه‌های تولید فیلم به ویژه انیمیشن بسیار بالاست و امکان خرید آثار کوتاه از سوی صدا و سیما و ارگان‌های دولتی در حد ضعیفی است.
از طرفی هنوز فیلم‌های کوتاه و انیمیشن جایگاه واقعی خود را در بین اصناف سینمایی و تلویزیونی پیدا نکرده‌اند و حمایت چشمگیری از فعالان عرصه فیلم کوتاه نمی‌شود.