مخاطبهای عزیز؛ امروز «پایگاه خبری فیلم کوتاه» پنج ساله شد. در این پنج سال همه چیز عالی بود.
مراکز دولتی مرتبط طبق بودجه فرهنگی تصویب و تعریف شده برای حمایت از رسانههای مستقل، همواره حامی ما بودند.
اساتید و پیشکسوتان محترم این عرصه حتی یک روز ما را از راهنماییها و مقالاتشان بیبهره نگذاشتند.
در این پنج سال هیچ جشنواره و مدیری خداییناکرده پول ما را نخورده و کوچکترین حقی از ما تضعیف نکرده است.
اصناف نیز همیشه قدردان حمایتهای خبری ما بودهاند و در تمام مجامع عمومیشان از ما به نیکی یاد کردهاند.
ما به مراسم افتتاحیه و اختتامیه تمام جشنوارهها و جشنهای سینمایی دعوت میشویم و همیشه در ردیفهای جلویی سالن صندلی رزرو داریم.
تمام فیلمسازان شهرستانی و مدیرهای نهادها و انجمنهای سینمایی نقاط دورافتاده کشور برای پوشش اخبار فعالیتهایشان ماهانه پول به حساب ما میریزند.
البته قیمت انتشار خبرها و گفتوگوهای مختلف، متفاوت است. مثلا اگر بفهمیم جریانی ماهیت نهادهای مهم سینمای مستند و فیلم کوتاه کشور را زیرسوال برده از این اتفاق بیشترین بهره را میبریم و با مدیرهای مختلف تماس میگیریم و انتشار گفتوگوهای مرتبط را به مزایده میگذاریم.
خب فکر میکنیم لازم نیست یادآوری کنیم حمایت از ماهیت نهادهای مرتبط با سینمای مستند و فیلم کوتاه خرج دارد و ما هم که نمیتوانیم همینطور مجانی از جیبمان خرج کنیم و به تلفن همراه تکتک مدیرهای نهادهای سینمایی شهرستانهای مختلف زنگ بزنیم و نظرشان را درباره تصمیمگیری یکجانبهی پایتختنشینانی که خودمان باشیم، بپرسیم!
بله! همه اینها خرج دارد و چه کسی پیدا میشود که در این روزگار دو-دو تا چهارتا از یک، یک ناقابل بگذرد و به فکر فرهنگ کشورش باشد؟!
پس ما برای تکتک گفتوگوهای مدیرهای شهرهای دور و نزدیک، بسته به حجم گفتوگو قیمت تعیین میکنیم که جای شما خالی بسیار به صرفه است.
اگر شما فکر کردید که ما نگران قبض تلفن راه دور این ماه هستیم کاملا در اشتباهید چون آنقدر برای این گفتوگوها پول به حساب جاریمان واریز شده که تا نوادگانمان هم دیگر مشکل مالی نخواهند داشت!
همانطور که میدانید ما به عنوان رسانه مستقل اصلا تحت فشار نیستیم و اصلا این طور نیست که مثلا اگر بنویسیم بالای چشم کارمند فلان مرکز دولتی ابرو است یا زبانمان لال ایشان دارند حق را ناحق میکنند و کارد را به استخوان فیلمسازان رساندهاند، مدیر آن مجموعه از ما کینهای به دل بگیرد و پیغام تهدیدآمیز روان کند و قراردادمان را روی هوا بدهد و آگهیهایش را به ما قطع کند و یا خدا به دور دیگر حتی ما را برای کنفرانسهای مطبوعاتی سازمانش هم دعوت نکند!
خدا را شکر تا ما خبر میزنیم و آقایان متوجه میشوند دردی هست یا حق و ناحقی شده؛ ضمن فرستادن ایمیل تشکر از این وظیفهشناسی ما و رعایت اخلاق رسانهای، چنان درصدد احقاق حق فیلمسازان بر میآیند که ما انگشت حیرت به دهان میگزیم و مالامال از احساس شعف میشویم.
و اما در این پنج سال تمام خبرگزاریهای دولتی و روزنامهها و مجلهها اخبار ما را با ذکر منبع کار کردهاند. چون آنها که کار مطبوعات میکنند میدانند «ذکر منبع» و امانتداری و اخلاقمداری واجب است.
همکاران مطبوعاتی آنقدر به ما لطف دارند که به محض اینکه در جشنوارهای به سمتی منصوب میشوند، اولین تماس را با میگیرند.
آنها به جای آگهی دادن به صفحات لایی نشریات زرد که در ترمینالهای اتوبوس جنوب و شمال شهر همراه با بستههای کیک و ساندیس به زور به مردم فروخته میشوند، به ما آگهی میدهند؛ تا هم رسانه مستقل ما را برای سرپا نگه داشتن کمک کنند و هم اخبار و فراخوان جشنوارهشان به اطلاع تمام فیلمسازان سراسر ایران برسد.
خلاصه ما اولین رسانهای هستیم که دوستان فیلمساز هم برای انتشار آگهیهای شرکتها و آموزشگاههای سینماییشان با ما تماس میگیرند.
آنهایی که پنج سال مخاطب ما بودهاند و برای اولینبار اخبار فعالیتهای فیلمسازیشان در «پایگاه خبری فیلم کوتاه» منتشر شده، اصولا حس نوستالژیکی به ما دارند.
اینها را خودشان هر وقت که برای تمدید آگهیهایشان با ما تماس میگیرند، میگویند.
تعریف از خود نباشد! اما این را هم میگویند که هنوز به یاد دارند که پیش از «پایگاه خبری فیلم کوتاه» هیچ رسانه آنلاین یا مکتوبی حاضر نبود اخبار فعالیتهایشان را به این صورت منتشر کند و انتشار اخبارشان در «پایگاه خبری فیلم کوتاه» باعث شد که نامشان به یاد بیاید و تلنگری بشود در ذهن دیگر همکاران مطبوعاتی تا زنگ بزنند و شماره تماسشان را برای پر کردن ستون یا صفحهای از ما بگیرند.
در این پنج سال هیچکس به خاطر زن بودن و بیپشتوانه بودن کوچکترین آزاری به ما نرسانده است.
ما در آسایش کامل پنج سال است که «پایگاه خبری فیلم کوتاه» را به روز نگه داشتهایم.
الان که داریم در دفتر مدرنمان، که در یکی از برجهای معروف تهران است این یادداشت را برای شما مخاطبهای عزیزمان مینویسیم؛ مستخدمها مدام سبدهای گل اهدایی به مناسبت سالگرد را دور میز کارمان میچینند.
اما راستش نمیدانیم باید با این همه سبد گل چه کنیم؛ پس لطفا دیگر برای ما گل نفرستید!
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمدهایم از بد حادثه اینجا به پناه آمدهایم
رهرو منزل عشقیم و ز سر حد عدم تا به اقلیم وجود این همه راه آمدهایم
دهم مهرماه سال 1388
خواهران ریاحی
دیدگاهها
هادی آفریده
۱:۴۲ ۱۱ مهر ۱۳۸۸
فرزند هنر باش نه - فرزند پدر فرزند هنر زنده کند - نام پدر پنج سالگی پایگاه خبری فیلم کوتاه را به خواهرانم مرجان و مرضیه ریاحی تبریک می گویم. این دختران سخت کوش که اگر یادداشتهای ادوار گذشته شان را به مناسبت سالگردهای پایگاه خبری فیلم کوتاه بخوانیم، درک خواهیم کرد که امسال خسته تر و شاید نامیدتر از گذشته هستند. چه باید کرد... ؟ فکر می کنم این حالی که شما دارید را خیلی از هنرمندان، یا اوصول افراد مستقل این مُلک در این دوران دارند! در دورانی زندگی می کنیم که هنرمندان مستقل فقط آنقدر پول در می آورند که شاید بتوانند تکه کاغذی برای ثبت و خلق اثری هنری یا کرایه تاکسی و یا خرج بَزک و آراستگی شان را بدهند ! حالا چرا شکم خالی و بَزک ؟ چون شاید فکر می کنیم در هر شرایطی که باشیم باید خوش آب و رنگ تر از حقیقت نهفته مان دیده شویم ! و صورت خودمان را با سیلی سرخ نگه می داریم تا سر بلند باشیم برای فرهنگ و تمدنی که روزگاری نه خیلی دور خواستگاه تمدن، فرهنگ و هنر بشری بوده است ، اما امروز ... چرا ما باید خودمان را بَزک کنیم تا آبروی نه چندان باقی مانده فرهنگ، هنر و اندیشه سرزمینی که قدمتی بیش از تاریخ دارد سر افراز نگه داشته شود ؟ جواب : چون آنان که واقعا مستقل هستند ، واقعا ایرانی هم هستند. خواهران ریاحی من شما را از نسل زنانی همچون گردآفرید ها می دانم، اما ویژه گی شما با آن گردآفرید شاهنامه فردوسی این است که کلاه و زره مردانه بر تن نکرده اید و زنانه وار پا در میدانی گذاشته اید که مردان و زنان بسیاری را تا به امروز به ویرانی کشانده است. این یادداشت شما هم بهانه خوبی برای من شد تا از مدیران انجمن سینمای جوانان ایران – مرکز گسترش سینمای مستند وتجربی – حوزه هنری و دیگر متولیان فرهنگ این ملک که برای شما و امثال من زندگی و لحظاتی شیرین، پُر از کار، پُر از پول ، اندیشه پرور و خلاق ، خارج از ممیزی، خارج از تبعیض، دور از ابتذال و بیانگی فرهنگی ، قانون مدار و به خاطر روح عدالت محور و انتقاد پذیرشان تشکر و قدرانی کنم و بگویم : این نیز بگذرد ... اگر ما آن سنگ های زیبا و رنگین کف رودخانه باشیم ، که هستیم ! و شما مدیران آن جریان آب رودخانه هستید. ما می مانیم و شما گذرمی کنید ، اگر نیک رفتار و آزاد اندیش باشید به آبهای بی کران خلیجی زیبا خواهید رسید و اگر کج رفتار کرده باشید قطعا باتلاق فراموشی در انتظارتان است. البته ما نیز می رویم اما ما که عمر و جوانی و لحظات با ارزش زندگی مان را در راه فرهنگ ایران کهن خرج می کنیم فرزندانی داریم که آثارمان اند. آنها همیشه زنده می مانند و نفس می کشند. در پایان به عنوان یک فیلمساز کوچک این سرزمین فقط می گویم : خسته نباشید
مریم کریمی
۱۱:۳۹ ۱۱ مهر ۱۳۸۸
سلام خواهران ریاحی.میخواستم فقط بگویم که مطمئن باشید مخاطبان شما آگاه هستند ومیدانند در چه شرایطی شما تمام پنج ساله گذشته به آنها خدمات دادید باور کنید در تاریخ فرهنگی این کشور نامتان به نیکی حک شده و جاودان هم خواهد ماند. یک دنیا تبریک برای پنج سالگیتان
انجمن سینمای جوان بوشهر
۱۲:۳۳ ۱۱ مهر ۱۳۸۸
تولدت مبارک این پنجمین تولد کاری سایت فیلم کوتاه در پاییز رنگارنگ سینمای ایران است! خواهران ریاحی خانه ای با ارزش را در دنیای مجازی ساختند تا فیلمسازان فیلم کوتاه آثار و افتخارات خود را به دنیا معرفی کنند؛ بدون شک این حرکت خدمت با ارزش و ماندگاری در تاریخ سینمای کشور خواهد بود. و ما از سرزمین خورشید، شرجی و گرما؛ از دیار مهربانیها برایشان بهترینها را خواستاریم. شاد و سلامت و تندرست باشید. و بقول ما بوشهریها ( مرواتون همه ی سال، تا آب دریا است عمرسایت فیلم کوتاه پاینده باد ) سرپرست،اعضاء و هنرجویان انجمن سینمای جوان بوشهر
محمد نیک منش
۱۳:۲۸ ۱۱ مهر ۱۳۸۸
سلام خواهران ریاحی. تبریک میگم 5 سال زحمت و شور و اشتیاق شما اینچنین به بار نشسته است. باشد که خداوند عمر با عزتی به شما بدهد که بتوانیم جشن 50 سالگی بگیریم. مستدام باشید
قربانی
۱۴:۴۳ ۱۱ مهر ۱۳۸۸
درود بر شما خواهران ریاحی من از طرف خودم و دبیرخانه دایمی جشنواره فیلم رویش تولد 5 سالگی سایت فیلم کوتاه رو تبریک میگم .پاینده باشید
منصور غلامی
۲:۴۸ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
در فیلم «پاندای کونگ فو کار» دستور العملی حیاتی به پاندای دوست داشتنی ما داده میشود به این مضمون: «خودت را باور کن!» پاندا خود را باور میکند و نتیجهی اعتقاد به خود را هم که میبیند... خواهران ریاحی، باور داشتن به خود را باور دارند و به همین دلیل است که خوانندگان خود را به خود معتقد کردهاند! معتقد به کاری که میکنند و این کار، به بزرگی عملی است که انجام میدهند. هر چه سلامتی است دوست آنها باشد و هر چه نیکی است امتداد راهشان و صد خوش، بیش از این هر چه باشد، بد حادثه نباشد...
بختیار لحیمی
۳:۲۶ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
5 سالگی نخستین پایگاه خبری فیلم کوتاه و سینمای مستند ایران را به خواهران ارجمندم مرجان و مرضیه ریاحی تبریک می گویم و از صمیم قلب برایشان آرزوی بهروزی و کامیابی دارم . از مادرم فراگرفتم که زنان تا چه اندازه می توانند سخت کوش و خستگی ناپذیر باشند و خواهران ریاحی این اعتقاد را در انتهای باورم ماندگار کردند . درود بر شیر زنانی چون خواهران ریاحی که شایستگی هر نوع سپاس و ستایشی را دارند .. دست مریزاد
ایرج عباسی
۱۲:۰۲ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
کانون سینماگران جوان شعبه بندرامام خمینی پنجمین بهار تولد این سایت دوست داشتنی و همیشه ماندنی را در آغاز مهر پاییزی به خواهران ریاحی تبریک میگوید شادزی مهرافزون
سید محسن نبوی
۱۷:۴۳ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
یا مهر (( هان سنجیده باش که نومید مردمان را معادی مقرر نباشد. )) همیشه تنها کسانی که با ایمان به راهشان امیدوار بوده اند زمان را بهترین قاضی کردارشان دانسته اند و سینمای کوتاه و مستند ما در این روزگار بی مهری ها ، بودن خود را وامدار کسانی است که به واقع بر آن دلسوزانده اند و نه آنان که با ژستهای عاریتی دم از حمایت بی عمل از این سینما زده اند و می زنند. و در این سالها سینمای کوتاه و مستند ما در وادی اطلاع رسانی اخبار و رویدادهایش به همراه شناساندن بسیاری از فیلمسازان در گوشه و کنار ایرانمان ، به سهم خود سپاسگزار تلاش خواهران ریاحی در سایت فیلم کوتاه خواهد بود که بی شک سالهای آینده امید و ایمان آنها به شعله ور شدن و روشن ماندن آتش هر چند کم سوی این بخش از سینمای کشورمان آشکار خواهد شد.
محمد هادي شريفي
۱۷:۵۴ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
شيريني و بلاغت كودك پنج ساله هيچگاه فراموشم نمي گردد ، كودكي كه با صداقت تمام ، آسماني مي انديشد و زميني سخن مي گويد ، نمي دانم بعضي اوغات شايد دوست داشته باشم كه اين كودك نورسته در همين سن بماند اما نه ... تو بايد بزرگ شوي و پرواز كردن را بياموزي و به ديگران ياد دهي چگونه پرواز كنند آري تو بايد بزرگ شوي تا عشق را با صداي بلند فرياد زني تو بايد همچون كوه آنقدر بزرگ شوي تا افراد دون در پايايت خوار و ذليل و انسانهاي بزرگ بر بلنداي قله ات با افتخار بايستند . تو بايد بزرگ شوي تو بايد بزرگ شوي همچون سرو ، سربلند و با عزت بايتسي تو بايد ريشهايت را در خاك محكم كني تا هيچ بادي نتواند پشت تو را خم كند . تو بايد بزرگ شوي و سرود سرافرازي بخواني تو بايد بزرگ شوي اما يادت باشد كه بزرگان نه با غرور و تكبر كه با فروتني به بزرگي رسيدند . يادت باشد كه بزرگان نه با دروغ كه با راستي به بزرگي رسيدند . يادت باشد كه زمين ميراث تو نيست و هر اندازه كه از شرق تا چين و از غرب تا يونان را از آنِ خود كني ، نسيمي در لحظه اي همه را خواهد برد ، پس بر دلها حكومت كن كه هيچ طوفاني بر قلمرو تو كارساز نيست . يادت باشد كه سختي بهترين معلم توست . يادت باشد كه دوستانت هميشه آناني نيستند كه دور تو جمعند . يادت باشد كه انجام كاري با عشق همچون نوشتن بر سنگ است و انجام كاري براي تملق نوشتن آن متن بر روي شن . يادت باشد كه اگر اميد را در كوچه هاي اين شهر گم كني در اين شب از سوز سرما خواهي مرد ، پس دست اميد را محكم در دستت بگير و از گرماي دستش و روشنايي نگاهش راه سعادت را پيدا كن بزرگ شو كودك من ، بزرگ شو [وبلاگ سينماگران همدان]
انجمن سینمای جوان سنندح
۱۸:۲۹ ۱۲ مهر ۱۳۸۸
پنجمین سال فعالیت پایکاه خبری فیلم کوتاه بر دست اندرکاران آن گرامی باد. بی تردید دفاتر انجمن سینمای جوان سراسر کشور.فیلمسازان جوان.عوامل تولید فیلم کوتاه وعلاقمندان این حوزه قدردان تلاشهای ارزشمندو تاثیرشما هستندو بخشی ازموفقیت های آنها حاصل پیگیری ها و اطلاع رسانی خوب آن پایگاه خبری است.همیشه پایدار باشید.
نصیر درویشوند
۲۱:۰۷ ۱۳ مهر ۱۳۸۸
یکبار یادم هست که برایتان نوشتم قبل از تولد این سایت نمیدانستیم واقعا نمیدانستیم در این دنیایی که حالا حرف اول و آخرش را جریان ازاد اطلاعات و خبررسانی میزند برای اطلاع از اخبار و رویدادهای فیلم کوتاه چه باید بکنیم. انگار همه د رجزیره هایی بی جغرافیا سرگردان بودیم و تنها هر از گاهی کورسوی خبری، اتفاقی،رویدادی را جسته گریخته از اینطرف و آنطرف رصد میکردیم. و چه بد بود بی خبری! و چه فراوان بودند آنها که رسالتشان این بود و برای این کار دفتر و دستکی راه انداخته بودند و با چه استاندارد فوق العاده ای کارشان را انجام میدادند! عیب از ما بود که آن خبرها راضیمان نمیکرد. آن سبک اطلاع رسانی به مذاقمان خوش نمی آمد. مشکل داشتیم. ما همیشه مشکل داریم و خب کاری هم نمیشود کرد. طایفه فیلمساز جماعت است دیگر! اما زمانیکه که پایگاه خبری فیلم کوتاه آمد حس کردیم چیزی دارد عوض میشود. هر بار که پای کامپیوترمان نشستیم منتظر خبرجدیدی بودیم. تقریبا هر بار کامیاب میشدیم. دیگر آن حس زجر آور بی خبری و رکود آزارمان نمیداد. حالا برای دسترسی به اطلاعات و اخبار پایگاهی داشتیم و پناهگاهی . پس عادت کردیم و هنوز با این عادت جلو میرویم . هنوز برایمان پناهگاهی است. اما با این تفاوت که ما چون شما خواهران سختکوش و استوار از بد حادثه اینجا به پناه نیامده ایم. چراکه تولد و تداوم شما برای ماحادثه ای نیک بوده است. پیروز باشید.
میترا مهتریان
۱۴:۵۳ ۲۶ مهر ۱۳۸۸
مرجان و مرضیه ی عزیز خسته نباشید گفتن سخت است. در زمانه یی که ارزش سرمایه گذاری بر چیپس و پفک بیشتر و بهتر از قدردانی کردن در کار فرهنگی است؛ چگونه می توان گفت که هنر و فرهنگ زنده است و به خوبی دارد به حیات پر زنشاط خود ادامه می دهد. سخت است ماندن و ادامه دادن میدانم. سخت است دیدن رفتار غیر فرهنگی از پرچم داران هنر و فرهنگ آری سخت است. سخت است هزینه های کلان دادن به جرم زن بودن. سخت است حاشیه سازی های مردانه ی مردها را دیدن و به جرم زن بودن و فرار از واژه ی زشت و ناپسند خاله زنک بودن دم فرو بستن و به جان خریدن. آری سخت است همه ی این بی فرهنگی ها را دیدن و کار فرهنگی کردن. اما باور داریم که همه ی این کارهای سخت در این جا چه آسان است. عزیزان؛ با نشاط، مقاوم و سربلند باشید.
معصومه نورزاد
۱۶:۵۹ ۲۶ مهر ۱۳۸۸
هان مشو نومید چون واقف نیی از سر غیب باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور "حافظ" در پناه خداوند متعال پیروز باشید....
مجید انتظامزاده
۹:۴۵ ۲ آبان ۱۳۸۸
سلام.. باتوکل به خدا به راحتان ادامه دهید که امید و پشت کار رمز ... پایان شب سیه سپید است..
علي كاظم- نادري
۱۴:۲۵ ۲ آبان ۱۳۸۸
خدا قوت به خواهران سخت كوش رياحي، بايد بگويم كه بعد از 15 سال دوري از سينما و فيلمسازي ، پايگاه خبری فيلم كوتاه باعث شده دوباره با اين فانوس خيال آشتي نمايم وبه عالم سينما برگردم . بايد بگويم دست مريزاد.
فرشاد نجفی
۱۳:۴۲ ۳ آبان ۱۳۸۸
درود... برای ما چه زود گذشت... و برای شما چه سخت...
داريوش غريب زاده
۲۰:۱۰ ۲۰ آبان ۱۳۸۸
هزاران سلام بر شما من مخصوصا واسه ارسال تبريك تاخير داشتم . بنظرم الان كه توي محيط جشنواره و ميون انبوه فيلمسازان هستيد بهترين زمان براي ابراز ارادت به حضور ارزشمند و گرانمايه خواهران ارجمند رياحي است .مانا باشيد .
حسن علیرضایی
۲۳:۲۲ ۵ آذر ۱۳۸۸
تبریک میگم که علیرغم تمام مشکلاتی که پیش رو دارید حرمت و صداقت حرفه خبر رسانی را حفظ کردید.
hamid akbari
۲۰:۲۲ ۹ آذر ۱۳۸۸
behtarin ha ro barayetan arezu mikonam khaharaane riyahi , khaste nabashin o hamishe piruz bashin o khodavand be hamrahetan bashad ...bedrood .,
وحید فرازان
۸:۵۸ ۲۲ آذر ۱۳۸۸
درود. واقعا جای تقدیر دارد این کار کارستان شما. امیدوارم که بتوانید جشن پنجاه سالگی خود را بگیرید. البته اگر همچنان بتوانید همان دو بیت آخری را سرلوحه کارتان قرار دهید...مستدام باشید :-)
عماد عقلی
۱۲:۱۲ ۸ دی ۱۳۸۸
سلام -5سالگی بهترین پایگاه خبری فیلم کوتاه ایران مبارک.ما توی شهرستانها از همه چیز عقبیم و تنها دلخوشیمون خوندن اخبار شماست.امیدوارم مثل کوه استوار و سربلند باشید.
علیرضاحسینی موسوی
۱۳:۰۱ ۲۷ دی ۱۳۸۸
سلام، درود به شما بخاطر این همه تلاشی که سیر شکوفایی سینمای کوتاه دارید. 5 سال مدت زمان زیادی است که شما بر باور و علائق خود مانده اید و مصمم بودن شما را در پر بار تر شدن هر روزه این محیط پر مخاطب می توان دید. امیدوارم این عدد سالیان بیشتروخانواده بزرگ فیلم کوتاه صمیمی تر شوند. شما گرامیان علارقم مشکلاتی که پیش رو بوده به خوبی توانسته اید به اهداف بزرگ نزدیک شودی. پاینده و سعادتمند باشید
سامان مرادحسینی-شرکت فیلمسازی کاسپین - گرگان-گلستان
۱۰:۲۶ ۲۲ اسفند ۱۳۸۸
سلام - با عرض تبریک به مناسبت فرارسیدن عید نوروز و 5 سالگی پایگاه فیلم کوتاه که به حق تنها و بهترین پایگاه اطلاع رسانی فیلم کوتاه در ایران است. نیروی جوان که اینجانب افتخار دیدنتان را دوسال پیش در بیمارستان مهر تهران در سانحه دلخراش قطع دست فیلمساز و دوست عزیزمان مصطفی کرمی را داشتم و از نزدیک از فعالیت های شما با خبر شده و از زحمات شما کمال تشکر را دارم ، امید است این راه را هم چنان با ذوق و خلاقیت های خود ادامه دهید و فیلمسازان جوان ایران عزیزمان را یاری دهید . با تشکر- سامان مرادحسینی-فیلمساز عضو هیات مدیره و مدیر روابط عمومی شرکت تعاونی فیلمسازی کاسپین-گرگان-گلستان
رعنا دادپور
۱۵:۲۶ ۱۶ فروردین ۱۳۸۹
آخ که چقدر من شما دو خواهر رو دوست دارم! هیچ ربطی به فیلم و سینما ندارم ولی براتون آرزوی پیروزی روزافزون دارم...
علي خيرخواه از طرف بچه هاي تبريزي
۲۱:۳۷ ۲۵ فروردین ۱۳۸۹
سلام دوستان درست 5 سال پيش كه با شور و حال وصف نشدني فيلم كوتاه و تجربي مي ساختيم و دنبال جشنواره مي گشتيم تا فيلمهايمان را به نمايش بگذاريم بود .كه سايت shortfilmnews به دنيا آمد خيلي برايمان جذاب بود شبها پاي اخبار سايت مي نشستيم از جايزه گرفتن دوستان انرژي مضاعف مي گرفتيم گاهي به اخبارو جايزه هاي دوستان حسودي مي كرديم . بالاخره آنروزهاي خوش ابتدا ما بوديم و سايت شما و يه فيلمنامه چند صفحه ايي يه دوربين و كلي عوامل كه فقط دستمزدشان عشق به حضور در جمع ما بود خلاصه شور جواني ما با سايت شما روزهاي شيريني گذرانده امروز 5 سال از آن روزها مي گذرد تقريبا هر روز به سايت شما سري مي زنم حتي دوستان و همكاران غير صنفي نيز در محل كارم به سايت خاطرات 5 ساله ما علاقمند شدند اميدوارم همين موقع شب پشت كامپيوتر بشينم و براتون جشن 50 سالگي رو تبريك بگم ببخشيد كه خيلي طولاني شد درود از طرف بچه هاي تبريزي
عبدالرضا عیدی
۲:۵۸ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۹
سلام .واقعا خداقوت.همتتان ستودنی است.صمیمانه برایتان آرزوی توفیق دارم.
مهدی ایل بیگی
۲۳:۰۴ ۱۴ خرداد ۱۳۸۹
منم سلام میکنم به خواهران سخت کوش ریاحی در عرصه خبر کوتاه منم به سهم خودم تولد پنج سالگی پایگاه رو به شما و مخاطبانه این وب سایت تبریک میگم و امیدوارم روز به روز موفقتر باشین به امید صد سالگی مهدی ایل بیگی
ندا قاسمی
۱۸:۰۷ ۵ مرداد ۱۳۸۹
مرجان و مرضیه عزیز تولد سایت فوقالعاده فیلم کوتاه رو بهتون تبریک میگم . لازم به گفتن نیست خودتون می دونید که چه نقشی در عرصه فیلم کوتاه و مستند دارید و چه دلگرمی دهنده به همه آنها که به عشق سینمای مستقل و صاحب اندیشه با دست خالی تلاش می کنند