کاوه بهرامی‌مقدم با مستند مسیر بودن در بخش مسابقه سومین جشنواره فیلم مستند «سینما حقیقت» حضور دارد.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار «پایگاه خبری فیلم کوتاه» در مورد مضمون فیلمش عنوان کرد: مسیر بودن مستندی اجتماعی است در باره زندگی مرد کهنسالی  که در جوانی برای گذاران زندگی به شمال کشور می‌رود و زندگی جدیدی را آغاز می‌کند. با گذشت سالیان زیادی همه اهالی روستا به نیکی از او یاد می‌کنند. بعد از گذشت سالیان طولانی اینک پیرمرد در قبرستانی روزگار می‌گذارند.
وی تاکید کرد: این تضاد جایگاه پیرمرد که در دوران جوانی جایگاه موثری در جامعه داشته و اینک به فراموشی سپرده شده است برای من جالب توجه بود.
این مستندساز در مورد تفاوت فیلمش با مستند پرتره عنوان کرد: فیلم من تفاوت عمده‌ای با ژانر مستند پرتره دارد. اگر چه موضوع فیلمم در باره شخص خاصی است اما در مستندم نوع رفتار آدم‌های این جامعه با این شخص در کانون توجه قرار گرفته است.
بهرامی‌مقدم در ادامه تصریح کرد: با ساخت این مستند قصد طرح موضوع داشتم و قضاوت را برعهده مخاطب فیلمم گذاشتم تا بتوانند با فراغ بال به نتیجه‌گیری درست و منطقی دست پیدا کند. البته با نگاه سمپاتی به مظلومیت و تنهایی پیرمرد نگاه کردم.
وی در ادامه گفت: در حقیقت تنها ماحصل حضور چند ساله پیرمرد در روستا زحمت و تلاش بوده است. البته ژانر اجتماعی یکی از گونه‌های مهم جامعه است که سختی‌های خاص خودش را دارد و باید این سختی ها را تحمل کرد.
او در مورد نقش و اثر جشنواره سینما حقیقت در ارتباط با نمایش آثار مستند گفت: با گذشت سی سال از انقلاب و برگزاری جشنواره‌های متعدد این جشنواره کارکردهای مختلف فرهنگی داشته‌اند  اما واقعیت این است که موقعی این تلاش‌ها به ثمر می‌نشیند که تبدیل به یک کالاهای فرهنگی  شود و نمایش فیلم‌ها جنبه عمومی پیدا کند و در هر صورت جشنواره‌ای نظیر سینما حقیقت در حکم یک پل فرهنگی عمل می‌کند و می‌تواند در دوره‌های بعدی اثر گذارتر عمل کند. در زمینه نمایش فیلم‌های مستند صدا و سیما وظیفه مهمی دارد و می‌تواند در این زمینه بسترسازی انجام بدهد و امیدوارم سیاست‌گذاران فرهنگی در این زمینه توجه بیشتری انجام بدهند.