روز گذشته و در نخستین روز از هفته فیلم مستند یازده اثر در خانه سینما به نمایش درآمد.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از سایت انجمن مستندسازان، شاهپور محمدی، محمود کیانی‌فلاورجانی و پژمان مظاهری‌پور پس از نمایش فیلم‌هایشان با حاضران گفت‌وگو کردند.
شاهپور محمدی که با طبیعت سربی در هفته فیلم مستند شرکت کرده بود ضمن اشاره به این نکته که فیلمش از دل مستند دیگری برآمده گفت: در هنگام انجام تحقیق درباره این موضوع متوجه شدم زندگی شعری و خصوصی نیما یوشیج در تعداد زیادی از روستاهای خطه شمال گذشته؛ روستاهایی که متاسفانه امروز دچار مشکل شده و طبیعتی سربی دارند. به‌ همین دلیل تصمیم گرفتم تا زمان تکمیل تحقیقات دامنه‌داری که از چند سال پیش به این سو درباره نیما یوشیج آغاز کرده‌ام، این فیلم را جلوی دوربین ببرم.
وی با اشاره به‌ این نکته که قصد داشته تا با فیلمش به مساله آلودگی محیط زیست در بخشی از روستاهای شمال ایران بپردازد گفت: تمام هدف من و همکارانم در ساخت چنین اثری این بود که یک موضوع انسانی را به فیلم برگردانیم.
وی ضمن تاکید بر نشانه‌های پیدا و آشکار آلودگی محیط زیست در کلان‌شهری مثل تهران افزود: اگر قرار باشد با تساهل از کنار موضوعاتی چنین حساس عبور کنیم این مشکلات هرگز حل نمی‌شوند. بنابراین در طرح این مسائل باید جسارت به‌ خرج داد و کاری کرد تا موانع موجود و احتمالی بر سر راه تولید چنین فیلم‌هایی بازدارنده نباشند و مسیر تولیدشان را سد نکند.
محمدی تصریح کرد: برای بیان معضلات اجتماعی و مشکلات مردم باید شجاعت به خرج داد و به پیش‌بینی‌های منفی که ممکن است ذهنیت فیلمساز را خدشه‌دار کند اجازه بروز نداد.
محمود کیانی‌فلاورجانی هم دیگر فیلمساز حاضر در این جلسه بود که با اشاره به ویژگی‌های فیلم خود که به مشکلات موجود در کره زمین و آلودگی‌های آن پرداخته گفت: در بخشی از این فیلم تصویر یک روباه نشان داده می‌شود، اما من بی‌آن‌که توانسته باشم از او بازی بگیرم فقط غریزه او را تحریک می‌کردم تا با هوش بالایی که دارد به زندگی در طبیعت پیرامون خود بپردازد.
وی افزود: شاید بتوان گفت من فیلم‌هایم را از زبان حیوانات می‌سازم تا از آدم‌هایی که این فیلم‌ها را می‌بینند بپرسم آخر این چه بلایی است که دارید سر محیط‌زیست و محل زندگی ما می‌آورید؟!
کیانی‌فلاورجانی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: کار من به ‌تعبیری مثل کاشت درخت است؛ من فقط می‌کارم و کاری به این ندارم که چه کسی یا چه کسانی این درخت‌ها را تخریب می‌کنند.
پژمان مظاهری‌پور که با دریاچه‌ای که بود بخشی از معضلات آلودگی و تخریب محیط‌ زیست در دریاچه ارومیه را بازتاب داده بود نیز گفت: ساخت این فیلم با محافظه‌کاری‌های آدم‌هایی که در آن منطقه زندگی می‌کردند هماهنگی نداشت با این وجود و با پشت سر گذاشتن دشواری‌های فراوان ساخت آن به پایان رسید.
وی با اشاره به این‌که مشکلاتی نظیر از دست‌رفتن منابع‌طبیعی اتفاقی است که همه‌جای ایران را تهدید می‌کند گفت: این فیلم‌ها دست‌کم این امتیاز را دارند که در آینده یک سند تصویری به حساب می‌آیند و آیندگان هم می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.
مظاهری‌پور ضمن اشاره به موانع بازدارنده بر سر راه تولید آثار مستند، پافشاری بر خطوط قرمز را عامل اصلی الکن شدن فیلم‌ها دانست و افزود: میزان بحرانی که در این منطقه از سال‌های قبل آغاز شده به حدی است که مرا وادار کرد تا طرح قبلی‌‌ام را زمین بگذارم و درباره دریاچه ارومیه فیلم بسازم.
سومین هفته فیلم مستند تا ۲۲ مهرماه در خانه سینما با نمایش و نقد و بررسی ۴۰فیلم مستند شرکت کننده در دوازدهمین جشن خانه سینما ادامه خواهد داشت.