کار قرون وسطایی و وضعیت دشوار زندگی مهاجران اهل هائیتی که در مزارع نی‌شکر جمهوری دومینیکن فعالیت می‌کنند، به موضوع مستندی تاثیرگذار تبدیل شده که این هفته در آمریکا به نمایش درآمده است.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» بیل هنی کارگردان مستند بهای شکر به خبرگزاری فرانسه می‌گوید که فیلمش با نمایش تلاش‌های یک کشیش برای بهبود وضعیت مهاجران فقیر در این کشور حوزه دریای کارائیب سویه تاریک جهانی سازی را به تصویر کشیده است.
وقتی کارگران وارد دومینیکن می‌شوند، خود را در یک حلبی آباد که با نام «باتیس» شناخته می‌شود، می‌یابند. آنها برای کسب 90 سنت در روز از غروب آفتاب تا سحر زیر نظر نگهبانان مسلح کار می‌کنند.
بهای شکر همچنین نشان می‌دهد که مراقبت بهداشتی در کمپ‌های کارگران نی‌شکر وجود ندارد و در یک صحنه هولناک مردی نشان داده می‌شود که زخم بازش را با خمیر دندان پوشانده است.
هنی می‌گوید به چز این طبقه فقیر، یک طبقه متوسط و اجتماعی برای نخبگان و توریست‌ها وجود دارد و فقط کارگران اهل هائیتی در این وضعیت دشوار زندگی می‌کنند.
این فیلمساز در میانه این وضعیت، تلاش‌های پدر کریستوقر هارتلی، یک کشیش اسپانیایی را به تصویر کشیده که از سال 1997 به جزیره دومینیکن آمده و برای بهبود وضعیت تغذیه و بهداشتی کارگران کار می‌کند.
هنی می‌گوید که امیدوار است مصرف کنندگان آمریکایی با دیدن این فیلم متوجه شوند شکری که در قهوه‌های‌شان می‌ریزند، از کجا و چگونه تولید می‌شود.