مایکل مور مستندساز آمریکایی، ظهر دیروز پس از نمایش جدیدترین فیلم خود در جشنواره کن گفت: این بار تصمیم داشتم فیلم متفاوتی بسازم.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» مور که در سیکو نگاهی انتقادی به نظام مراقبت بهداشتی آمریکا دارد، در کنفرانس خبری این فیلم خطاب به گزارشگران گفت: می‌خواستم لحن جدیدی را آزمایش کنم و با شیوه جدیدی حرف بزنم.
مور که به خاطر شیوه‌ خاصش در ارائه اطلاعات در مستند پرفروش و موفق فارنهایت 11/9 مورد انتقاد قرار گرفته بود، در سیکو شیوه جدیدی را برای نزدیک شدن به موضوع انتخاب کرده است؛ او به جای بمباران تماشاگر با انبوهی از اطلاعات دستچین شده، به سراغ آدم‌ها رفته و روایت‌های شخصی آنها را درباره نظام بهداشتی آمریکا ارائه می‌کند.
او در مدت قابل توجهی از فیلم، نظام بهداشتی آمریکا را با فرانسه، بریتانیا و کانادا مقایسه می‌کند. به همین دلیل، یک خبرنگار از او پرسید که چرا از خطاهای سیستم بهداشتی در این کشورها چشم پوشی کرده است؟
مور سوال خبرنگار را با این سوال پاسخ داد: چرا کانادایی‌ها، فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها و سایر مردم جهان غرب امید به زندگی طولانی‌تری دارند؟ او البته پذیرفت که تحقیق درباره بهداشت عمومی کشورهای دیگر دغدغه او نبوده است.
این مستندساز برنده جایزه اسکار تاکید کرد: سیکو فراخوانی برای حرکت است. معنای فیلم این نیست که مایکل مور برود و کاری انجام دهد، مردم آمریکا باید از خود حرکت نشان دهند.
مور درباره تحقیق دولت درباره سفرش به کوبا و پیامدهای آن گفت: ما هنوز درباره این اتفاق و این که ممکن است تاریخ اکران فیلم را در آمریکا به تاخیر بیاندازد، صحبت نکرده‌ایم. ممکن است فیلم 29 ژوئن در آمریکا نمایش داده نشود. نمی‌دانم. قصد ما این بود که بی سر و صدا به کن بیاییم.
این در حالی است که یکی از مسئولان کمپانی وینشتاین که تهیه سیکو را بر عهده داشته است، دیروز گفته بود نسخه اصلی فیلم در جایی خارج از آمریکا است، چون ممکن است دولت آمریکا قصد توقیف فیلم را به دلیل سفر مور به کوبا داشته باشد.
پس از نمایش سیکو همچنین مشخص شد که دلیل سفر بحث برانگیز مور به کوبا چه بوده است. او در نقطه اوج فیلم، تعدادی از نجات یافتگان حادثه یازدهم سپتامبر را به خلیج گوانتانامو در کوبا می‌برد تا نشان دهد مراقبت بهداشتی از دستگیر شدگان القاعده بهتر از چیزی است که بسیاری از مردم آمریکا تجربه می‌کنند.
نمایش «ساعت یازدهم»
دیروز همچنین مستند بلند ساعت یازدهم به کارگردانی لیلا کانرز پترسون و نادیا کانرز و به تهیه کنندگی لئونارد دی کاپریو در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن به نمایش درآمد.
در این مستند، 70 چهره برجسته دانشگاهی و سیاسی جهان در برابر این پرسش قرار می‌گیرند: آیا باید افزایش حوادث طبیعی و طوفان‌های بزرگ را اخطاری درباره یک پدیده جهانی تلقی کنیم که می‌تواند انسانیت را در خطر نابودی قرار دهد؟
کانرز پترسون یکی از دو کارگردان ساعت یازدهم گفت: فیلم از دل یک همکاری بزرگ‌تر با لوئوناردو و کارهای او درباره محیط زیست بیرون آمد.
وی افزود: می‌خواستیم فیلم تجربه‌های انسان روی زمین را با فعل و انفعال‌ها و تاثیرهای متقابل انسان و طبیعت ترکیب کند.
این فیلمساز جوان هدف از ساخت این مستند را درک این مساله خواند که چرا انسان‌ها در مسیر تصادف با زمین و طبیعت قرار گرفته‌اند؟ و باید چه کنیم که این مسیر تغییر کند.