دبیر بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر به مناسبت آغاز این رویداد هنری، طی پیامی جشنواره فیلم فجر را به جوانی رعنا تشبیه کرد که مسیر رشد و تعالی را با قامتی برافراشته پیموده است.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از روابط عمومی جشنواره بیست و پنجم فیلم فجر، در  پیام علیرضا رضاداد به جشنواره بیست‌وپنجم آمده است:
زمان چه زود می‌گذرد. بیست و هشتمین فجر انقلاب اسلامی از راه رسید و جشنواره فیلم فجر بیست و پنج ساله شد. در روز آغازین این آئین باشکوه، به یاد یک تاریخ شکوه و عظمت، یاد آن سروقامتان را گرامی داشتیم که در آن رنگارنگ صحرای عشق، که آسمان و زمین را بهم درآویخته بود، یک نیم روز هنرمندانه نقشی زدند بر سینه تاریخ، به وسعت همه زمان‌ها و همه مکان‌ها.
با صبا از چمن لاله سحر می گفتم / که شهیدان که اند این همه خونین کفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم / ز می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
و این جوان رعنای بیست و پنج ساله که آرزومند آن است تا هر ساله نقشی زند به رنگارنگی همان تاریخ، در این روزها می آید تا سینمای ملی را بسراید، بنوازد و نقش زند آن نقش را که ماندگار شده است به روایت هایی گونه گون از نور و نوا.
کارنامه یکسال تلاش سینمای ایران و یکسال جستجو در آثار سایر ملل امروز پیش روی ماست. جشنواره بین المللی فیلم فجر قامت برافراشته است و آنچه در آن تردید داشتیم امروز به یقین بدل شده است و سینمای ایران مسیری متعالی را پیموده و آمده است تا رقیبی و رفیقی جدی باشد و از این رقابت و رفاقت نیز بر خود می‌بالد.
قرار جشنواره بین المللی فیلم فجر با خودش این نیست که یکی باشد شبیه دیگران. قرار است خودش باشد. مثل خودش. مثل سینمای ایران با همه ویژگی های منحصر به فرد خود. مثل گل هایی که قد می کشند، قامت می بندند، سر برمی آورند تا سری بین سرها درآورند و سایه‌ای شوند بر سر دیگران. سروقامت. مثل سینمای ایران.
خوشنودیم که در این جشنواره میزبان ۶۱ کشور در بخش نمایش فیلم و بازار فیلم هستیم. تلاش همکاران ما در دبیرخانه جشنواره انتخاب مجموعه ای از مناسبترین آثار سینمای ایران و جهان بوده است تا پس از یک ربع قرن برگزاری، این دوره جشنواره کارنامه ای در خور و شایسته داشته باشد.
ادب آن است که به پاس ربع قرن برگزاری این آئین، تلاش پیشینیان خویش را پاس داریم و این سبد ستاره را تقدیم علاقمندان این دوره از جشنواره کنیم. زمان به زودی می‌گذرد. در یک چشم به هم زدن جشنواره بیست و ششم از راه می‌رسد. این پیمان را که برای تعالی سینمای ایران بستیم از یاد نخواهیم برد که:
پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد / گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان