امیر اسفندیاری اعلام کرد که امسال ششمین چتر سینمای ایران در مهمترین بخش بازار بین‌المللی فیلم کن برپا می‌شود.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، امیر اسفندیاری با اعلام مطلب فوق گفت: در راستای سیاست‌های معاونت محترم امور سینمایی و سمعی و بصری مبنی بر تمرکز بر عرضه شایسته محصولات سینمای ایران در بازار بین‌المللی فیلم کن، امسال هم در مهم ترین مرکز بازار (ریویرا) فضایی مناسب جهت برپایی چتر سینمای ایران در نظر گرفته شده است. تدارک وسایل و تجهیزات لازم، انجام کلیه اقدامات در خصوص حضور خانه سینما، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، موسسه به نگر و بنیاد سینمایی فارابی و نمایندگان این موسسات در زیر چتر سینمای ایران از جمله برنامه‌های ما بوده است.
مدیر امور بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی افزود: همچنین برنامه ریزی برای نمایش هجده فیلم جدید ایرانی از جمله اقداماتی است که تا به امروز در این زمینه انجام گرفته است.
وی درباره برنامه‌ریزی سینمای ایران در قبال جشنواره کن گفت: حقیقت این است که اگر جشنواره و بازار فیلم کن هم زمان نبودند، سینمای ایران برای پیگیری برنامه‌های موجود در زمینه عرضه بین‌المللی نیاز به دو برنامه‌ریزی متفاوت برای کن داشت.
اسفندیاری ادامه داد: برنامه نخست، معرفی فیلم‌هایی است که احتمال دارد در این جشنواره انتخاب شوند. متاسفانه در سال‌های اخیر با جریان سازی های نادرست، کن و اسکار حساسیت کاذبی در کشور ما یافته اند. برخی از اظهار نظرهای غیر کارشناسانه که با کمترین دانش و آگاهی درباره ساختار این رویدادها بیان می‌شود، دو نوع تفکر را شکل داده است: یک گروه فکر می‌کند این دو رویداد موظفند فیلم‌های ایرانی را انتخاب کنند و حتی به آن نامزدی اسکار یا نخل طلای کن دهند و گروهی دیگر نیز ادعا دارند اصلا نفس حضور سینمای ایران در این رویدادها نادرست است. وقتی مساله‌ای عادی در جریان تخصصی و کارشناسی بازاریابی برای محصولات سینمای ایران، به موضوعی جنجالی در برخی از رسانه‌ها تبدیل می‌شود، همه چیز از روال طبیعی خارج می‌شود.
وی با توجه به آن که در روند خصوصی‌سازی و تمرکززدایی در سال‌های گذشته، بخش‌های مختلف فعال سینمای ایران راسا نسبت به معرفی و ارسال فیلم‌های مورد نظر خود به جشنواره‌ها اقدام می‌نمایند و همه خروجی سینمای ایران تنها از طریق بنیاد سینمایی فارابی نیست، بلکه این بنیاد فقط به عنوان یکی از عرضه کنندگان محصولات سینمای ایران در صحنه بین‌المللی به شمار می‌آید ، تصریح کرد: در نتیجه همین تبلیغات نادرست و ایجاد حساسیت‌های کاذب است که تعداد زیادی فیلم از سوی از مراکز مختلف و حتی اشخاص حقیقی روانه این رویدادها می‌شود. اتفاقی که عملا به ثبات سینمای ایران لطمه رسانده و جامع نگری برای پیگیری مذاکرات مطابق عرف بین‌المللی و البته متناسب با نیاز جشنواره‌های مختلف بین‌المللی را فراموش کرده است. روندی که می‌تواند با تسامح و اعتمادسازی از سوی مسئولان، تقویت و حمایت بخش‌های مختلف پخش بین‌المللی و افزایش ضریب اعتماد سینماگران به تصمیم‌گیری‌های جمعی به شکلی منطقی هدایت شود.
مدیر چتر سینمای ایران در ادامه صحبت‌های خود خاطر نشان کرد: شکی نیست که انتخاب فیلم برای نمایش در هریک از بخش‌های رسمی و جنبی کن فرصت‌های بازاریابی و فروش آن را افزایش می‌دهد، ولی در مواردی هم اتفاق می‌افتد فیلم هایی که این جشنواره انتخاب نمی‌کند و در بازار فیلم در همان زمان عرضه می‌شود و مورد تبلیغ قرار می‌گیرد، در طول سال سهم بیشتری را از بازار جهانی به خود اختصاص می‌دهند...
وی در توضیح این نکته که عمده حجم تبلیغات روی فیلم‌هایی متمرکز است که در جشنواره به نمایش در می‌آیند، افزود: طبیعتا همین طور است. فیلم‌هایی که در بخش‌های رسمی جشنواره نمایش دارند، به شکل بالقوه از ظرفیت‌های تبلیغ و بازاریابی بیشتری بهره می‌گیرند، ولی برای مثال ورا دریک ساخته مایک لی و نه یک نفر کمتر ساخته ژانگ ییمو که در بازار کن فعالیت بازاریابی را شروع کردند و بعد به ونیز رفتند و جایزه گرفتند، در عمل موفق تر از بسیاری از فیلم‌های منتخب جشنواره کن عمل کرده‌اند و یا در سینمای خود فرانسه، املی پولن ساخته ژان پیر ژونه که یکی از موفق‌ترین محصولات فرانسوی‌ها در بازار جهانی بوده، علیرغم ارائه به هیات انتخاب کن، اصلا پذیرفته نشده بود.
در سینمای ایران هم توفیق بین‌المللی فیلم‌هایی که در جشنواره کن انتخاب نشده‌اند، ولی در سایر جشنواره‌های مهم، معتبر و تاثیرگذار دیگر به موفقیت رسیده‌اند، کم نیست. برای مثال، می‌توان به فیلم‌های مجید مجیدی اشاره کرد که بدوک علیرغم حضور در کن سهم قابل توجهی در بازار بین‌المللی نداشت، ولی با موفقیت بچه‌های آسمان و رنگ خدا در مونترال جایگاه او در سینمای جهان تثبیت شد.
وی در خصوص اتفاقاتی که برای فیلم‌های ایرانی در بازار کن صورت می‌گیرد اظهار داشت: اول باید شکل بازارهای فیلم را بررسی کرد. در حال حاضر، به جز بازارهای حقیقی، همگام با رشد جهانی تجارت در فضای اینترنت، بازارهایی مجازی هم در حال شکل گیری هستند، ولی در بازارهای حقیقی که هنوز بیشتر حجم معاملات و مبادلات را در بر می‌گیرد، فضایی وسیع وجود دارد با غرفه‌هایی که شرکت‌های پخش‌کننده و تولید کننده محصولات سینمایی در اختیار گرفته‌اند. مراجعینی که عمدتا به این غرفه‌ها می‌آیند و مذاکره می‌کنند، خریداران پخش سینمایی، تلویزیونی، شبکه‌های نمایش خانگی، اعضا هیات انتخاب جشنواره‌های بین‌المللی، فیلمسازان و تهیه‌کنندگان مشتاق به تولید مشترک و نویسندگان و محققان متقاضی کسب اطلاعات آماری و داده‌های تحلیلی درخصوص سینمای ایران هستند. بنابراین هم امکان بازبینی محصولات در غرفه‌ها پیش‌بینی شده و هم امکان نمایش فیلم در سالن‌هایی که به همین منظور در نظر گرفته شده، فراهم شده است. به این شکل در روزی که شش سالن سینما در فواصل زمانی خاص به برنامه‌های جشنواره اختصاص پیدا می‌کنند، حدود 30 سالن از صبح تا نیمه شب به پخش فیلم‌های بازار مشغول می‌شوند و نمایش‌های بازار هم برای عموم پیش‌بینی نشده است.
مدیر چتر سینمای ایران با اشاره به اینکه تقدم مراجعین به سالن‌های نمایش در بازار فیلم کن معمولا به ترتیب با خریداران، پخش‌کنندگان، مسئولان جشنواره‌ها و اصحاب رسانه‌ها است، ادامه داد: به همین جهت همانطور که بارها قبل از این هم گفته شده، در نمایش‌های بازار، کمیت تماشاگران تعیین کننده نیست، بلکه حضور یک فرد متنفذ و تصمیم‌گیرنده می‌تواند آینده یک فیلم را تغییر بدهد.
همین طور که می‌بینید فعالیت‌های عرضه بین‌المللی دو برنامه‌ریزی کاملا متفاوت را می‌طلبد: برنامه‌ریزی برای معرفی و عرضه شایسته فیلم‌ها و محصولات ایرانی به جشنواره‌ها و برنامه‌ریزی برای عرضه شایسته فیلم‌ها و محصولات ایرانی در بازارهای بین‌المللی فیلم. البته به موازات این فعالیت‌ها، در زمان برگزاری این دو رویداد، بازبینی فیلم‌ها برای خرید و حضور در جشنواره‌های داخلی، مذاکره با بزرگان سینمای جهان برای حضور در ایران و... هم انجام می‌گیرد.