۳۶سال پس از ساخت و نمایش فیلم قیصر به سراغ کارگردان و چند تن از عوامل این فیلم رفته‌اند و با حضور جمعی از منتقدان و نویسندگان و... از قیصر صحبت می‌شود. 
سربازهای قیصر در بخش مسابقه آثار مستند سینمای ایران در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.
سربازهای قیصر ادای دین به سینمای کیمیایی است.«به نظر می رسد سینمای کیمیایی شناخته شده ترین سینمای این مرز و بوم باشد چه در برخورد با مخاطب و چه در برخورد با منتقد،عباس کیارستمی فیلم ساز پر آوازه جایی گفته است(نام کارگردان فیلم برای اولین بار با اسم مسعود کیمیایی بر زبان مردم افتاد).موج نوی سینمای ایران با قیصر به راه افتاد.حالا سربازهای قیصر چه قدر به مسعود کیمیایی و سینمایش ادای دین کرده نمی دانم ولی امیدوارم که این اتفاق به درستی افتاده باشد.»
در سربازهای قیصر فیلمساز به قدری به فضا و مسعود کیمیایی تعلق دارد که در واقع می توان گفت دوربین در خدمت کیمیایی است.«فضای سینمای کیمیایی در سربازهای قیصر هست و اساسافکر می کنم که در سربازهای قیصر نیاز بود که ما چنین فضایی داشته باشیم.فیلم در مورد قیصر است و حضور خالق قیصر می طلبید که ما به سمت چنین فضایی برویم یک جور نوستالژی.اما این که دوربین در خدمت کیمیایی باشد این را قبول ندارم.فیلم با یک دکوپاژ از قبل طراحی شده آغاز شد بعد از 36 سال با کیمیایی به کوچه پس کوچه های بازارچه رفتیم تمام تلاش ما این بود که چیزی را از دست ندهیم و بیننده را با خود همراه کنیم و این در حالی بود که همه چیز در قاب دوربین کنترل شده بود.»
حضور جواد طوسی که از یاران دیرینه کیمیایی است،فیلم را کمی جهت دار کرده است.«در نسخه اصلی فیلم که 80 دقیقه است بحث و جدل های جواد طوسی و کیمیایی چالش برانگیز است و جذاب و این برای بیننده ای که طوسی و میزان علاقه مندی اش به سینمای کیمیایی را می شناسد می تواند جذابیت ویژه ای داشته باشد،اگر طوسی را در مقام یک منتقد و در جبهه مخالف کیمیایی ببیند. اما در نسخه فعلی که به جشنواره ارائه شده و 48 دقیقه است حضور طوسی کوتاه و کم رنگ تر شده است ممکن است در ابتدا با دیدن نام و حتی چهره جواد طوسی این شبهه ایجاد شود ولی در طول فیلم متوجه می شویم که چنین اتفاقی نمی افتد.»