خوزه پادیلا، فیلمساز برزیلی که جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین 2008 را با فیلم گروهان ویژه به دست آورد، مستندی درباره فقر در برزیل ساخته است.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از رویترز، پادیلا که در فیلم تحسین شده خود حشونت و فساد پلیس ریو دو ژانیرو را به تصویر کشیده بود، این بار شکل دیگری از بی‌عدالتی در جامعه خود را روایت می‌کند.
با وجود جهش اقتصادی برزیل، همچنان بیش از 10 میلیون تن از مردم این کشور با خطر گرسنگی روبه‌رو هستند و در مناطق دور افتاده برزیل به دور از زندگی مدرن روزگار می‌گذرانند.
پادیلا می‌گوید قصد دارد با ارائه تصویری نزدیک و ساده از زندگی سه خانواده که در استان سیرا در شمال شرقی برزیل زندگی می‌کنند، تفسیر جدیدی از آمارهای ارتقای سطح زندگی در کشورش ارائه دهد.
بر خلاف خشونت تکان دهنده و اکشن سریع گروهان ویژه، مستند گاراپا به شیوه سیاه و سفید، با دوربین روی دست و بدون موسیقی ساخته می‌شود.
پادیلا می‌گوید: می‌خواستم فیلمی ساده بسازم، با کمترین تمثیل و اطلاعات، به جز آنچه به داستان این خانواده‌ها مربوط است.
این فیلم، بازگشت فیلمساز 40 ساله به عرصه سینمای مستند نیز محسوب می‌شود که در دو فیلم قبلی خود سویه تاریک و شرارت‌بار کشورش را به تصویر کشیده است.
نخستین فیلم بلند پادیلا مستند اتوبوس 174 بود که بی‌نظمی در پاسخ پلیس و پسزمینه خشن گروگان‌گیری مسافران یک اتوبوس در ریو دو ژانیرو را به تصویر می‌کشید.
«گاراپا» نام محلولی شامل شکر و آب است که کودکان فقیر برزیلی به دلیل کمبود شیر می‌نوشند.
پادیلا همچنین در حال ساخت مستندی انسان‌شناسانه درباره سرخ‌پوستان «یانومامی» در حاشیه آمازون در اواخر دهه 1960 است.