رویاهای کودکی
مرضیه ریاحی
انیمیشن «در خانه ما» ساخته مریم کشکولینیا بر اساس دکلمه «سندی بریچین» رویاهای شیرین کودکی را به تصویر میکشد. این انیمیشن پیش از این جایزه بهترین خلاقیت هنری یازدهمین جشن خانه سینما و جایزه بهترین انیمیشن بخش مسابقه سینمای جوان بیستوچهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران را به دست آورده و در بخش مسابقه «فیلم کوتاه» بیستوششمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر حضور دارد.
از چه تکنیکی برای ساخت «در خانه ما» استفاده کردید؟
در خانه ما با تکنیک زیر دوربین ساخته شد. این تکنیک از سالهای پیش استفاده میشد. به این صورت که تصاویر را فریم به فریم کپچر کردیم. معمولا در این تکنیک نقاشیها روی شیشه انجام میشود اما من نقاشیها را روی کاغذ عکاسی به دلیل بافت خوبی که دارد انجام دادم.
مشکلی که استفاده از کاغذ عکاسی بوجود میآورد این بود که لایههای زیرین دیده نمیشد به همین دلیل لایههای مختلف را در کامپیوتر کامپوزیت کردم و تصاویر را با دوربین دیجیتال گرفتم.
چه شد که یک شعر را دستمایه ساخت کارتان قرار دادید؟
پنج، شش سال پیش من در سروش کودکان دکلمه «سندی بریچین» برگردان مصطفی رحماندوست را خواندم. این دکلمه خیلی به دلم نشست و احساس کردم چقدر زیباست و تصمیم گرفتم آن را به تصویر دربیاورم. از دوست عزیزم خانم سارا خلیلی خواستم که دکلمه را به شعر برگرداند تا برای بچهها جذابتر شود. پنج، شش فیلمنامه مختلف هم نوشتم تا در نهایت کار به این شکل اجرا شد.
عکس دستهجمعی پایان کار حس خوبی به تماشاگر میدهد. ایده آن عکس چطور شکل گرفت؟
بچهها معمولا در دوران کودکی تنها هستند. حتی اگر خواهر و برادری هم داشته باشند به دلیل تفاوت سنی به درد بازی کردن با آنها نمیخورند.
برای همین معمولا با عروسکهایشان سرگرم هستند. آن عکس در واقع رویاهای آن کودک بود. در ذهنش خودش را در یک خانواده خوشبخت میدید. با همه افراد خانوادهاش بازی میکرد اما توی آن عکس معلوم میشود که با عروسکهایش تنهاست.
انیمیشن کار کردن در ایران چه مشکلاتی دارد؟
با تکنولوژی جدیدی که آمده بیشتر مشکلات قبلی حل شده است. قبلا کار انیمیشن کردن وسایل خاصی میخواست اما الان با یک کامپیوتر خانگی براحتی میشود انیمیشن کار کرد.
50 سال از شروع کار انیمیشن در ایران میگذرد. در این مدت انیمیشن ایران خیلی رشد کرده است. الان بیشتر مشکل فیلمنامه خوب وجود دارد. برخی کارهایی که انجام میشود از نظر قصه خصوصا برای بچهها جذاب نیستند. الان بیشتر مشکل داستانگویی داریم و همینطور ضعف کار گروهی. کمتر کار گروهی انجام میشود.
ما انیماتورهای بااستعدادی داریم. تکنیک هم که آمده به نظر میآید که میتوانیم صنعت انیمیشن داشته باشیم.
با توجه به اینکه «انیمیشن» در زیر شاخه «فیلم کوتاه» در جشنواره فجر حضور دارد. نظر شما درباره قواعد جدید پذیرش فیلم کوتاه در جشنواره فجر چیست؟
برخورد عجیبی است که انیمیشن و فیلم کوتاه با هم داوری شوند چون کاملا متفاوت هستند. چطور میشود آنها را با هم قضاوت کرد؟
در مورد قواعد جدید فکر میکنم جشنواره فجر زیاد مسئولیتپذیر نیست و میخواهد خیلی راحت فقط فیلمهایی را که قبلا داوری شدند و جایزه گرفتند، ببیند.
احساس میکنم زیاد به این فیلمها اهمیت نمیدهند و توجهشان بیشتر به فیلمهای بلند است.
یک دیدگاه بگذارید