اولین برنامه دیدار با هنرمندان که قرار است پنجشنبه آخر هر ماه در مجموعه نقش جهان فرهنگستان هنر با حضور هنرمندان حوزه‌های مختلف برگزار ‌شود، روز گذشته به دیدار با عزت‌الله انتظامی اختصاص داشت.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» علی نصیریان به عنوان یکی از سخنرانان این برنامه ضمن ابراز خوشنودی از برگزاری چنین برنامه‌ای گفت: خیلی خوب است که ما در کار هنری اشخاصی که توفیقاتی داشته‌اند کنجکاوی کنیم و با یک نگاه پژوهشی بگوییم که چه عواملی برای رسیدنشان به این جایگاه موثر بوده است.
به اعتقاد نصیریان، اولین نکته در موفقیت برمی‌گردد به طبیعت خلاقه، استعداد باطنی و درونی یک شخص که این یک موهبت خدادادی و در اشخاص مختلف متفاوت است.
وی افزود: نکته بعد تربیت کردن آن استعداد است. ریشه‌های آموزشی، چیزهای اکتسابی و خودآموزها. آموزش و پرورش تنها منوط به مسائل اکتسابی نیست. بخشی از آن مربوط به خودآموزهاست. و این آموزش دائمی است، آموزش توقف ندارد.
وی درباره شروع فعالیت عزت‌الله انتظامی گفت: در آن دوره که ایشان شروع کردند، آموزش تئاتر و بازیگری ما چندان غنایی نداشت. ما یکسری تئاتر لاله‌زاری داشتیم و یکی دو تا کلاس تئاتر مثل جامعه باربد و یک هنرستان دیگری هم بود که تئاتر درس می‌داد. آموزش تئاتر سیستماتیک نبود. یک چیزهایی بود نقل سینه به سینه. آقای انتظامی با لاله‌زار شروع کردند. و بعد در یک دوره شانس این را داشتند با عبدالحسین نوشین که به صورت جدی تئاتر کار می‌کرد، آشنا شوند که به نظرم این همکاری برای ایشان خیلی تاثیرگذار بود.
بعد ایشان سفری به آلمان داشتند و در آن سفر هم دوره‌ای دیدند و پس از بازگشت من ایشان را برای اولین بار در اواخر دهه 30 در اداره هنرهای دراماتیک که بعدها شد اداره تئاتر دیدم. و کارهای ما آنجا شروع شد تا سال 39 که تلویزیون ما را به اجرای یک برنامه زنده تئاتری در هفته موظف کرد.
من ایشان را آدم صمیمی و دوست خوبی دیدم و همکاری ما ادامه داشت تا تئاتر سنگلج افتتاح شد.
نصیریان درباره ویژگی کار انتظامی گفت: یکی از خصوصیات آقای انتظامی این است که اصلا اهل حفظ کردن متن نیستند. ایشان متن را مدام می‌خوانند و یادداشت برمی‌دارند.
وی افزود: ایشان بعد از بازی در فیلم «گاو» به دانشکده هنرهای زیبا رفتند و سر کلاس نشستند. این نشان می‌دهد که آقای انتظامی همواره در پی یادگیری بودند.
علی نصیریان درباره نقش‌های عزت‌الله انتظامی اظهار داشت: بعضی‌ها فکر می‌کنند ایشان فقط فیلم‌های ملودرام بازی کرده‌اند، اما ایشان حتی فیلم کمدی هم بازی کردند و کمدین خوبی هم هستند. آقای انتظامی نقش‌های متفاوتی از مش‌حسن تا پهلوان کچل را بازی کرده‌اند و در تمام این نقش‌ها هم موفق ظاهر شده‌اند.
در ادامه برنامه ایرج راد پس از تبریک سالروز تولد عزت‌الله انتظامی (30 خرداد) گفت: باعث افتخار است که در کنار کسی هستیم که از 13 سالگی وارد کار حرفه‌ای شده و در واقع 70 سال پرانرژی به عنوان یک هنرمند شاخص حضور داشته‌ است.
من و آقای انتظامی با اختلاف 21-22 سال سن در دانشکده هنرهای زیبا با هم همکلاس بودیم. ما عزیزان و بزرگوارانی از این دست بسیار کم داریم. انتظار ما این است که حداقل روز تولد ایشان در محله‌ای که به دنیا آمده‌اند (سنگلج) چراغانی کنند. چرا این محلات را نامگذاری نمی‌کنیم به نام این بزرگان؟ چرا تاریخچه زندگی این بزرگان را در محله‌هایشان نمی‌گذاریم؟
وی افزود: وقتی ایشان به دانشگاه آمدند ما تعجب کردیم که چرا ایشان با آن معلومات و موفقیت آمده‌اند به دانشگاه. ایشان در دانشگاه و اداره تئاتر دو چهره متفاوت داشتند. در دانشگاه هیچ‌گاه اظهار فضل نمی‌کردند و خودشان را در حد سایر دانشجویان نشان می‌دادند.
بسیاری از اساتید دانشگاه خجالت می‌کشیدند به ایشان بگویند تکلیف کلاس را انجام بدهند. در مقابل ایشان درس دادن برایشان سخت بود.
ایرج راد درباره نحوه انتخاب نقش عزت‌الله انتظامی گفت: ایشان وسواس زیادی دارند. در انتخاب متن و نقش بسیار سخت‌گیر هستند. اگر کاری را قبول نداشته باشند به هیچ عنوان نمی‌پذیرند. ایشان برای رسیدن به نقش بارها و بارها فیلمنامه را می‌خوانند. همان‌طور که خودشان می‌گویند همه سوالات باید در متن جواب بگیرد. متن را باید کشف کرد. برای کشف متن باید تامل و تحمل داشت روی هر واژه. باید با هر بار خواندن به یک نکته تازه در شخصیت پی برد. از درون متن باید به جهان ‌بینی شخصیت پی برد.
و با خواندن مکرر آرام‌آرام نقش خودش را پیدا می‌کند. و نقش و بازیگر یکی می‌شوند. به همین دلیل است که آقای بازیگر لحظات جادویی در صحنه می‌آفرینند. بازی در سکوت آقای انتظامی فوق‌العاده است. همه چیز در درون یک نگاه نهفته است و ارتباط تکان‌دهنده‌ای ایجاد می‌کند با تماشاگر.
نفوذ فراوان درزمان بازی در سکوت، چشمان نافذ، تبحر در رسیدن به موقعیت‌های گوناگون و ایجاد فضای شگفت‌انگیز، از ایشان یک بازیگر صاحب سبک ساخته است.
در پایان برنامه عزت‌الله انتظامی درباره شروع فعالیتش گفت: من آسان در این حرفه پذیرفته نشدم. آن‌قدر بیرونم کردند. آن‌قدر مرارت کشیدم. اگر بخواهم از حرف‌هایی که زده شد یک جمع‌بندی بکنم باید بگویم نسل جدید بسیار باشعور است. چه بکنیم با این نسل که الان آمده است؟ چرا سالن تئاتر نیست؟ چرا فقط یک تئاتر شهر است؟ یک گروه‌هایی دارند با یک شرایط نه چندان مطلوب کار می‌کنند. به همین دلیل است که بچه‌های تئاتر جذب تلویزیون می‌شوند.
وی با بیان این که فرهنگستان هنر می‌تواند عالی‌ترین مرجع هنری باشد، افزود: این نهاد با کمک سازمان‌های مختلف مثل شهرداری و.. کمک‌هایی بکند. باید به برنامه‌های تئاتری کمک مالی کنند تا بتوانند خودشان را اداره کنند. 
انتظامی افزود: وقتی در 28 مرداد، تئاتر را آتش زدند من دو سه سالی به آلمان رفتم. آنجا روزها در کارخانه کار می‌کردم و در یک کلاس شبانه آموزش تئاتر می‌دیدم. بعد وقتی دوباره به تهران آمدم کار تئاتر را شروع کردم. برای نسل جوان می‌گویم محال است اگر کسی کاری را دوست نداشته باشد و در آن کار موفق شود. امیدوارم جوانان با درنظر گرفتن شرایط وارد این حرفه شوند.
انتظامی درباره نحوه کارش گفت: همان‌طور که دوستان گفتند من هیچ وقت متن را حفظ نمی‌کنم، همیشه تا شب اجرا متن دستم است. و مدام متن را می‌خوانم.
در پایان این مراسم لوح و هدیه‌ای توسط مهندس یارزاده از سوی فرهنگستان هنر به عزت‌الله انتظامی اهدا شد.