سی‌ویکمین جشنواره فیلم تورنتو محل نخستین نمایش جهانی دومین فیلم بلند نیکی کریمی در مقام کارگردان بود. چند روز بعد در کنار سایر فیلم‌های ایرانی در این رویداد به نمایش درآمد و بازتاب‌های مختلفی داشت. کریمی پیش از نخستین نمایش عمومی فیلمش در تورنتو در گفت‌وگو با یک خبرنگار کانادایی درباره آن توضیح داده است.

این فیلم  در واقع بررسی شخصیت زنی است که برای انجام یک تصمیم گیری در مرحله فکر کردن است. مراحل شکل گیری این داستان چگونه بود؟
نمی توانم بگویم که ساخت فیلمی مثل این هدف من بود بلکه این سبک سینما مورد علاقه من است. من سینمای پر از حرکت دوربین را دوست ندارم. همچنین به تکرار زندگی روزمره خیلی علاقه دارم. ما صبح ها یک سری کار انجام می دهیم که هر روز تکرار می شوند. من می خواستم تمام حس خود در 3 یا 4 روز از زندگی روزمره را بیان کنم.
بر خلاف بسیاری از فیلم ها که تصمیم گیری شخصیت‌ها بسیار سریع انجام می‌شود، در فیلم شما قهرمان داستان زمان زیادی را به فکر کردن برای تصمیم گیری اختصاص می دهد...
دقیقا همین طور است. وقتی من فیلمی را می‌بینم به این فکر می‌کنم که چطور ممکن است این قدر سریع تصمیمات گرفته شوند. در حالی که در زندگی خودمان باید راجع به هر کاری فکر کنیم. بخصوص راجع به روابط بلند مدتی که این خانم دارد، و ناگهان همسر مرد ظاهر می شود و او باید فکر کند که چه کار می‌خواهد انجام دهد. او هم چنین می‌خواهد راجع به مرد بداند: عکس العمل او زمانی که همسرش برگردد چطور خواهد بود؟ و هر دوی این ها نیاز به زمان دارند. من این داستان را دوست  دارم بخصوص قسمت فکر کردنش را. و اولین فکری که باعث شد من این فیلم را بسازم کشمکش، صبر و فکر کردن در تصمیم گیری بود. من فکر می کنم که خیلی انسانی است.
اهمیت حضور شما در تورنتو در چیست، برای تبلیغ فیلم؟
این اولین حضور من در جشنواره تورنتو است، ولی راجع به این جشنواره زیاد شنیده بودم. الان که آمدم می بینم از آنچه فکر می‌کردم بزرگتر است. من به بسیاری از جشنواره های بین‌المللی رفته ام اما این جشنواره بسیار بزرگ است به دلیل این که چیز های زیادی اتفاق می افتد و بازار بزرگی هم دارد. تماشاچیان این جشنواره حرفه‌ای هستند: نه تنها کارگردانان بلکه فیلمنامه نویسان، توزیع کنندگان و... همگی هستند. دوست دارم واکنش ایرانی ها را ببینم و امشب فیلم نمایش داده می‌شود. مشتاقانه منتظر واکنش شان هستم.