دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی چهارشنبه با حضور 196 نفر از اعضای شوراهای مرکزی  اصناف خانه سینما در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
به گزارش «پایگاه خبری فیلم کوتاه» به نقل از روابط عمومی خانه سینما، در این گردهمایی علاوه بر گزارش دستاوردهای خانه سینما در فصل تابستان و پاییز، نمایندگان برخی از اصناف نیز دیدگاه‌ها و توقعات خود را از سینما، همکاران، هیات مدیره و مدیریت دولتی سینما مطرح کردند.
این مراسم با اجرای فرهاد توحیدی، عضو هیات مدیره خانه سینما آغاز شد. او در ابتدای سخنانش از هنرمندان و سینماگرانی که طی روزهای گذشته دار فانی را وداع گفته بودند، یاد کرد و به طنز گفت از زمانی که هیات مدیره مصوبه بیمه عمر و حادثه را مصوب کرد رفتگان زیاد شدند و ما تصمیم گرفته ایم مصوب کنیم هر کسی که از میان ما برود مکلف است ده میلیون تومان به خانه سینما کمک کند.
وی در ادامه در توضیح برگزاری این نشست اظهار داشت: این نشست با حضور نمایندگان 29 صنف خانه سینما برگزار می‌شود و هدف ما از برپایی چنین جلسه‌ای، این است که تصمیم گیری‌ها و اقدامات هیات مدیره خانه سینما فقط محدود به اعضای این هیات نشود و اصناف مختلف در جریان این تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها قرار بگیرند و با این هدف در هر فصل جلسه‌ای با شورای مرکزی اصناف خانه سینما خواهیم داشت.
در ادامه دکتر مهدی حجت، دبیر هم اندیشی مدیریت هنری طی سخنانی گفت: ما دو نوع در کنار هم بودن داریم ترکیب و مخلوط. درترکیب پاره‌ای از عناصر به مدت مشخصی در کنار یکدیگرند بدون آنکه جنبش یا حرارتی تولید کنند و هم چنین ماده یا انرژی فرآوری کنند. اما در مخلوط وضع متفاوت است و ما شاهد ماده و انرژی متفاوت و گسترده تری هستیم که کاملا با اثر اولیه متفاوت است و برآیند آن اصلا با اجزای عناصر اولیه تشکیل دهنده مخلوط مساوی نیست. یک اثر سینمایی در پی تلاش تعدادی از اعضای اصناف مختلف به وجود می‌آید. همین مخلوط بودن کارهای هنری به خصوص در سینما است که موجب می‌شود کیفیت کنار هم قرار گرفتن اصناف هم اهمیت پیدا کند. اگر فعالیت‌ها، اظهارنظرها و کیفیت همکاری‌ها را کنار هم قرار دهیم مثلثی به وجود می‌آید که خاصیت مخلوط یا ترکیب بودن فعالیت صنفی را به خوبی نشان می‌دهد. فعال صنفی باید شرایطی را فراهم کنند که امکان وحدت یافتن این عناصر به شیوه مخلوط به وجود آید تا برایند موثری در جامعه باشد.
علیرضا رئیسیان، رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران، سخنران بعدی این مراسم بود. او با اشاره به اهمیت برگزاری چنین گردهمایی هایی گفت: چنین جلساتی فرصتی به وجود می‌آورد تا مسائل پراهمیت صنف را فارغ از سلیقه و منافع به بحث بگذاریم و مورد بررسی قرار دهیم و میثاق هایمان را مرور کنیم. سال گذشته وقتی بیانیه کانون کارگردانان سینمای ایران در انتقاد به عملکرد مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی منتشر شد شاید هیچ کسی فکر نمی‌کرد که امروز شاهد برکناری مدیرعامل باشیم.
او ادامه داد: امروز خطاب به دوستانی که مدیریت را در دست دارند می‌گویم که اگر مملکت ما سرزمینی آزاد و عدالت محور بود باید عملکرد آن مدیر  منتشر و نفد و امروز به دلیل تلف کردن فرصت ها و سرمایه محاکمه می‌شد. اما زمانی که ما آن بیانیه را منتشر کردیم برخی به ما چنین گفتند که یک صنف نباید خودر ا اینچنین درگیر کند و خود را با چنین انتقاد علنی در معرض خطر قرار دهد. اما پاسخ من این بود که ما حزب نیستیم و به عنوان یک صنف اتفاقا باید چنین عمل کنیم و در برابر اوضاع و احوال شغل و معیشت مان واکنش نشان دهیم.
رئیسیان اظهار داشت: هنرمندان سینما عهدی بین خود دارند و آن اینکه قدرت شان را از مدیریت و مسئولان بالاتر نمی‌گیرند بلکه قدرت آنان از مردم است و این یک جاده دو طرفه بین هنرمندان و مردم است. مسئولان فعلی سینمای ما اگر بخواهند حکم چراغ قرمز و یا پاسبان را داشته باشند، باید بدانند همان اتفاقی که برای مدیران قبلی افتاد برای آنان هم رخ خواهد داد.
رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران با انتقاد از وضعیت فیلم‌هایی که این روزها در سینمای ایران غالب تولیدات را تشکیل می‌دهد، گفت: مدیریت فرهنگی یا باید هنرمند باشد یا هنردوست؛ دلیل آن هم به این موضوع برمی‌گردد که مدیریت هنری می تواند تاثیر بسیار زیادی روی جریان فعالیت‌های سینمایی داشته باشد. این روزها با مجموعه از از فیلم‌های بی سروشکل روبرو هستیم؛ فیلم‌هایی که می‌توان آنها را حاصل طراحی ناشیانه مدیریت دانست.
او ادامه داد: این روزها با کمدی های سخیفی روبرو هستیم که تنها توجیه تولید آن ها بفروش بودن عنوان می‌شود. در حالی که نمی‌توان تنها با این توجیه هر فیلمی ساخت و سینما را به سطحی ترین شکل آن رساند.
رئیسیان تاکید کرد که سینمای ایران سلیقه ساز است و نباید بگوییم این سلیقه مردم است. به خصوص در زمینه مدیریت تولیداتی که از آن ها یاد شد، نیازمند بازنگری جدی است و گفت: در حال حاضر ما سینمای دو تکه‌ای داریم، یکی فیلم‌های نازل و بازاری و دیگری فیلم‌های سفارشی دولتی.
ریئسیان در پایان گفت که ما حق نداریم در این خانه باشیم و به صلاح و رفعت آن نکوشیم  و برای منافع فردی خانه  را موریانه خورده کنیم و آن را از بین ببریم.
فرهاد توحیدی پیش از دعوت تورج منصوری، عضو هیات رئیسه انجمن فیلمبرداران سینمای ایران، به موضوع ممنوع الخروج شدن برخی همکاران سینمایی اشاره کرد و گفت ما نامه‌ای به وزیر محترم نوشتیم اما ظاهرا ایشان نخوانده اند کاش یک سی دی صوتی پیوست کرده بودیم. توحیدی ادامه داد در چند روز آینده اقدام دیگری را دنبال می‌کنیم.
منصوری که به عنوان سومین سخنران مراسم پشت تریبون قرار گرفت. گفت: 20 درصد از اعضای صنف فیلمبرداران سینمای ایران بیکار هستند و از سوی دیگر عده زیادی از افرادی که به عضویت صنف ما در نیامده اند و یا سابقه ندارند، با عطشی که در زمینه رسیدن به جایگاه های بالا در سینما دارند، بدون تجربه و جویای نام وارد عرصه می شوند و به این ترتیب وضعیت کارها در سینما به هم می‌خورد و امنیت شغلی وجود نخواهد داشت.
او ادامه داد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه‌ها نشان داده که هیچ گاه به دنبال استانداردسازی نبوده است و صرفا به دنبال حواشی کنترلی و نظارت‌های سلیقه‌ای مدیران ارشدش دویده است. و این عدم استانداردسازی به عدم امنیت شغلی اهالی صنف تبدیل می‌شود و همین مساله مشکلاتی را برای اعضای اصناف مختلف به وجود می آورد.
منصوری با اشاره به بیانیه‌ای که بین انجمن فیلمبرداران و کانون کارگردانان سینمای ایران امضا شده، گفت: توافقنامه ای با کانون کارگردانان سینمای ایران امضا کردیم که براساس آن کارگردانان فقط از فیلمبرداران عضو انجمن برای کارهای خود استفاده کنند اما نمی‌دانم به چه دلیل این مساله رعایت نمی‌شود. ما سینماگران عاشقانه در سینما فعالیت می‌کنیم و خیلی از ما ها متوجه نشدیم کی فرزندانمان بزرگ شدند اما در مقابل هیچ اطمینانی برای تامین روزهای از کار افتادگی و بیماری و بازنشستگی ما وجود ندارد.
منصوری سخنان خود را چنین پایان داد: در خانه سینما دو نهاد وجود دارند که می‌توانند حافظ منافع جمع باشند، یکی کانون کارگردانان سینمای ایران که می‌توانند فقط با گزینش اعضای اصناف امنیت شغلی را به وجود آورند و دیگری تهیه کنندگان که می‌توانند با صرفنظر کردن از کاهش هزینه‌ها به واسطه استفاده از فیلمبرداران ناشناس شرایط بهتری را برای فیلمبرداران عضو انجمن به وجود آورند.
فرهاد توحیدی که برای فراخواندن محمدرضا صابری، عضو هیات مدیره انجمن فیلمبرداران سینمای ایران، پشت تریبون قرار گرفته بود از بیمه بیکاری به عنوان یکی از مطالبات احقاق نشده سینماگران نام برد. نشست با سخنان صابری که متنی نوشته شده توسط محمد قاصد اشرفی، رئیس هیات مدیره بود، ادامه پیدا کرد.
صابری گفت: فیلم و نمایش در حوزه صنعت سنیما دو مقوله جدایی ناپذیر هستند که نادیده گرفتن یکی منجر به نابودی کل این صنعت می شود.در سال های اولیه ورود سینما به ایران هنوز، استودیوهای فیلمسازی چندان فعال نبودند و تا اینکه در دهه 40 تولید فیلم در ایران رونق بسیار خوبی گرفت و به یکی از درخشان ترین دوره ها تبدیل شد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی اگرچه به نوعی زمزه های مرگ سینما شنیده می‌شد اما فرمایش امام خمینی(ره) که ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم، مرحله جدیدی را برای سینمای ایران به وجود آورد.
او با اشاره به کاهش تعداد تماشاگران سینما از نیمه دهه 70 گفت: از اواسط دهه 70 سطح فیلم‌های تولیدی به شدت نزول کرد تا جائی که با فاجعه ریزش تماشاگر و گریز مخاطب مواجه شدیم. اما متاسفانه به جای ریشه یابی علت این فاجعه انگشت اتهام به سوی خانه سینما نشانه گرفته شد و با واژه‌هایی چون کمبود سالن، فرسودگی سالن‌ها سعی شد صورت مساله پاک شود. اما سینماداران با وجود کم لطفی های بسیار و مشکلات اقتصادی، تمام تلاش خود را برای خاموش نشدن آپارات سالن هایشان به کار بردند.
او ادامه داد: اگر چه در تولید با ارقام 70 تا 100 فیلم در سال رتبه چندان قابل توجهی در جهان نداریم اما از لحاظ میزان جذب مخاطب با فاجعه ای به نام پایین ترین رتبه در جهانمواجه هستیم. اقتصاد سینما به سالن های نمایش در کنار انبوه تولیدات متنوع و جذاب وابسته است. سینمای ایران به جراحی سختی نیاز دارد تا بتواند خود را باز یافته و نفسی بکشد.
او با اشاره به اصل 161 برنامه سوم توسعه، گفت: عدم برنامه ریزی درست در جذب بخش خصوصی، کمبود منابع و امکانات مناسب از یک طرف ووجود مشکلات اقتصادی، کاستی‌های مالکان سینما و عدم بازدهی اقتصادی از سوی دیگر، سرمایه گذاری در بخش سالن سازی را با مشکل مواجه کرده است. اگرچه با تصویب قوانینی همچون ماده 161 برنامه سوم باعث تشویق سینمادوستان شد اما این طرح نیز با عدم همکاری شهرداری های مناطق عملا به نتیجه‌ای نرسید و بایدها و نبایدهای حضور بخش خصوصی در این عرصه با شکست مواجه شد.
صابری در ادامه سخنان پیشنهادهای انجمن سینماداران را برای بهتر شدن وضعیت سالن‌های سینما مطرح کرد: رئوس پیشنهادها در 9 بند مطرح شده است. 1- ایجاد قانون مدون در حوزه تولید و نمایش، 2- حذف 5 درصد عوارض شهرداری ها به نفع سینمادارن، 3- حمایت شهرداری ها از بخش خصوصی، 4- عضویت کارکنان سینما به عنوان اعضای صنف در تعاونی مسکن خانه سینما و صندق تعاون آن 5- تثبیت جایگاه خانه سینما به عنوان پشتیبان و حامی تمامی صنوف وابسته به آن، 6- هرساله در سه ماهه پایانی سال جهت تکمیل عملکرد شورای صنفی نمایش و تدوین آیین نامه جدید، با حضور کارشناسان صنوف ذی نفع جلساتی برگزار شود، 7- نمایش فیلم های متنوع و سرویس دهی به اکثر فیلم ها بدون صف بندی و محدودیت سانس، 8- ایجاد طرح های سازنده ای همچون اذان تا اذان در جذب مخاطب بیشتر و 9- در کنار حمایت از ساخت فیلم های فرهنگی از سالن های سینما هم برای نمایش آن ها حمایت شود.
محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما به عنوان آخرین سخنران این مراسم، سخنان خود را با اشاره به برگزاری دومین گردهمایی جامعه اصناف سینمایی آغاز کرد و اظهار داشت: نخستین گردهمایی ما در فروردین ماه با روسای اصناف  و بازرسان صنوف بود که ترجیح دادیم این جلسات با اعضای شورای مرکزی صنف های مختلف ادامه داشته باشد. در میان صحبت های مطرح شده از سوی نمایندگان اصناف مساله امنیت شغلی مطرح شد که این موضوع به طور مشخص یکی از دغدغه های ما در مورد سینماست که باید راه حلی برای آن اندیشیده شود. یکی از مهمترین راهکارهایی که در این زمینه به آن دست یافتیم این است که افراد برای تولید فیلم ها فقط از اعضای اصناف استفاده کنند.
او راه رسیدن به این وضعیت را چنین عنوان کرد: یکی از راه هایی که می‌تواند شرایط استفاده از اعضای اصناف را به وجود آورد، وجود اطلاعات لازم و کافی در مورد فراد و صنوف و اعضاد آنان است که با این هدف 90 درصد اطلاعات مربوط به صنوف مختلف را جمع آوری کرده‌ایم تا به این ترتیب بانک اطلاعاتی به وجود آوریم. مساله دیگر شماره نظام صنفی است. به این ترتیب که هریک از اعضا شماره نظام صنفی مخصوص به خود را در اختیار داشته باشد. تا بشود بر اساس آن موضوع همزمانی کار و امکان فرصت برابر کار به اعضاء برخوردار شود. تاکنون اطلاعات  1800 نفر از اعضا جمع آوری شده و این اطلاعات در مورد 900 نفر فرآوری شده است.
او ادامه داد: همچنین 880 پست الکترونیک اعضا را جمع آوری کرده‌ایم که از طریق این آدرس ها اخبار و اطلاعات مربوط به خانه سینما در دسترس اعضا گذاشته می‌شود.
عسگرپور با اشاره به سفر گروهی از نمایندگان خانه سینما به آمریکا گفت: اطلاع رسانی در مورد آن سفر به دلیل شرایط خاصی که وجود داشت به شکل ویژه‌ای انجام شد اما در مورد دیگر سفرها و از جمله بالیوود که امیدوار هستیم امسال اتفاق بیفتد، اطلاع رسانی پیش از سفر گسترده تر خواهد بود.
مدیرعامل خانه سینما در مورد برنامه های مدیران جدید سینمایی گفت: چند مساله مبهم با مدیریت جدید سینما بوجود آمده که باید در این زمینه‌ها شفاف‌سازی شود. یکی از این  مسائل موضوع مطرح شده در مورد تولید بیش از 200 فیلم در سال و اکران فقط 45 اثر از میان آنها است که این سیاست نگران کننده است،چرا باید بدون برنامه ریزی نمایش به سراغ تولید فیلم بدون مجوز نمایش برویم؟. با توجه به سیاستی که اعلام شده اگر قرار نیست فیلمی اکران شود اصلا به چه دلیل باید تولید شود؟ این یکی از مسائلی است که با مدیریت جدید سینما داریم و باید در این مورد شفاف سازی شود نکته دیگر براساس آخرین مصوبه هیات وزیران، شواری پروانه فیلمسازی مرکب از 5 عضواست که دو نفر از خانه سینما، 2 نفر به پیشنهاد مدیرکل نظارت و یک نفر هم خود مدیر کل نظارت و ارزشیابی است حال با توجه به تغییر اعمال شده در وزارت و افراد نه تنها هیچ گونه رایزنی در این باره با خانه سینما صورت نگرفته که به نامه‌ای هم که ده روز پیش ارسال کرده‌ایم  و از این موضوع اظهار نگرانی هم پاسخی داده نشده است.
او ادامه داد که مسئله دیگر شفاف سازی وام ها و کمک های دولتی و عمومی به سینماست تا به این طریق جلوی رانت خواری و اعمال سلیقه گرفته شود. موضوع بیمه بیکاری که سه سال پیش به وزرات ارشاد ارسال شده بود به نتیجه نرسیده حال آنکه در برنامه جهارم توسعه دولت مکلف بوده به این مهم عمل کند. سال گذشته در دی ماه هم مجددا خانه سینما طرح صندوق بیمه بیکاری را به ریاست جمهوری داد تا کوتاهی نهاد های مسئول چون وزارت فرهنگ و ارشاد و رفاه را خود با تامین سرمایه اولیه توسط بودجه عمومی جبران کند که رئیس جمهور به سه وزارت و معاون راهبردی تحت امر ود دستور پیگیری دادند و اینک که من گزارش می‌دهم پس از یکسال آنهم بی نتیجه مانده است. موضوع پیگیری  و اعمال قانون حمایت از آثار سینمایی نیز در دستور پیگیری است و متن لایحه پیشنهادی قانون نظام سینمایی و حمایت از حقوق مادی و معنوی آثار سینمایی می‌تواند بنیانی بر آن باشد.