گروه کربلایی احمد و اسب‌اش در دهکده کوچک شمالی باید مراسمی را به‌عنوان یک سنت خانوادگی هر ساله در روز به ‌خصوص اجرا کنند.روز پنجاه هزار سال در بخش مسابقه آثار مستند سینمای ایران در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.
در روز پنجاه هزار سال ما با یک مستند باز سازی شده مواجه هستیم: «با توجه به اینکه اجرای مراسم برای مردم آن منطقه بسیار طبیعی است.نماهای مراسم ذوالجناح در روستا را با ترکیب و لوکیشن دلخواه با همکاری گروه اجرای مراسم که از قبل هماهنگ شده بود را تصویر برداری کردیم. رفتارها و عکس العمل ها در لحظه اتفاق می افتاد.مراسم تعزیه کامل با یک دوربین و در دو اجرا جداگانه؛یک بار عکس العمل های مردم و یک بار از مراسم تعزیه تصویر برداری می شد.در پایان با توجه به فیلم نامه نماهایی را تصویر می گرفتیم.»
در فیلم کاراکترها کاملا با دوربین راحتند و فاصله میان آنها و دوربین کمتر حس می شود،قطعا بومی بودن فیلمساز،نقش موثری در این امر داشته است: «بومی بودن فیلمساز نمی تواند تنها دلیل راحتی مردم با گروه فیلمسازی باشد زیرا حداقل 10 نفر عوامل فیلم غیر بومی بودند.جدای هدایت کارگردان که در زمان تصویربرداری انجام می شد،ما مدت بسیار طولانی را در دوره تحقیق و فیلمنامه و پیدا کردن لوکیشن ها در روستا صرف کردیم و دوره تصویربرداری ما هم زمان مناسبی بود تا مردم منطقه با گروه صمیمی شوند.»
مراحل تحقیق و تولید روز پنجاه هزار سال تقریبا زمان زیادی برده است: «من از کودکی در این مراسم حضور داشتم.در سال 79 نیز با دوربین هندی کم از این مراسم تصویر گرفتم.بعد از آن سالها همیشه آرزو داشتم از فرهنگ،سنت و ارتباط درونی و خصوصی مردم با این مراسم فیلم ارزنده ای بسازم.اواخر اردیبهشت 84 فیلمنامه آماده شد.تیر ماه به مدت دو هفته تصویر برداری انجام شد و سخت ترین قسمت کار(تدوین و صداگذاری)،شروع شد و اوایل آذر کار تدوین تمام شد.»
روز پنجاه هزار سال با بودجه تهیه کننده خصوصی تهیه شده است: «کار کردن با تهیه کننده خصوصی با توجه به آن که ما تقریبا در تمامی جنبه ها تفاهم داشتیم بسیار تجربه شیرین و لذت بخشی بود و قابل قیاس با مراکز دولتی نیست.چون مهمترین عنصر(آرامش) را از گروه و کارگردان سلب می کنند.»